Запахло весной - Бутырка

Улыбнется сквозь решетку солнце мне, заиграет и запрыгает капель.

Лист родиться, ртуть подтянется на плюс, от весны здесь забалдеет все вокруг.

Друг пернатый прочирикал мне: "Пора!", что ж, Хозяин, покидаю номера.

Без работы ты не будешь никогда, срок отбыл я, что ж, прощайте, кореша!

Прощайте, кореша!

Запахло весной, метелям отбой, Хозяин седой, ворота открой!

Запахло весной, боль снимет рукой, знакомой тропой вернусь я домой.

Разбегутся под ногами ручейки, песни рвутся на свободу из души.

Не вернется моя молодость ни дня, а в замен мне по вискам стучит весна,

По вискам стучит весна.

Запахло весной, метелям отбой, Хозяин седой, ворота открой!

Запахло весной, боль снимет рукой, знакомой тропой вернусь я домой.

Я на волю, ну а с ветки мне птенец, как по нотам распевается скворец

Сменю минус, душе ближе теплый плюс, знай, Хозяин, я к тебе уж не вернусь,

Я к тебе уж не вернусь.

Запахло весной, метелям отбой, Хозяин седой, ворота открой!

Запахло весной, боль снимет рукой, знакомой тропой вернусь я домой.

Күн маған тордың арасынан күледі, ойнайды, тамшылар секіреді.

Жапырақ туады, сынап плюсқа көтеріледі, бұлақтан айналаның бәрі осы жерде ақылсыз болады.

Қауырсынды досым маған твиттер жазды: «Уақыт келді!» Жарайды, бастық, мен бөлмелерден шығамын.

Ешқашан жұмыссыз қалмайсың, мерзімін өтедім, жарайды, сау бол, серік!

Қош бол, анашым!

Көктем иісі аңқып, боран бітті, Иесі боз, қақпаны аш!

Көктемнің иісі аңқып тұр, ауру қолмен басылады, таныс жолмен үйге қайтамын.

Аяқ астыңнан ағыстар шашылар, Жан азатқа жырлар.

Жастығым бір күн де ​​қайтып келмейді, Қайталап көктем ғибадатханамды қағады,

Көктем храмдарды қағып жатыр.

Көктем иісі аңқып, боран бітті, Иесі боз, қақпаны аш!

Көктемнің иісі аңқып тұр, ауру қолмен басылады, таныс жолмен үйге қайтамын.

Мен боспын, бірақ бұтақтан балапаным бар, нотадан шырқайтын жұлдыздай

Минусын өзгертемін, жылы плюс жанға жақын, біл, ұстаз, мен сізге қайтпаймын,

Мен саған қайтып келмеймін.

Көктем иісі аңқып, боран бітті, Иесі боз, қақпаны аш!

Көктемнің иісі аңқып тұр, ауру қолмен басылады, таныс жолмен үйге қайтамын.