Твои глаза - Божья Коровка

Вновь глаза твои большие, полные огня,

С фотографии весенней смотрят на меня.

Так цветет твоя улыбка, раннею весной,

Излучая свет волшебный тёплый и живой

Пр.:

Повсюду со мной твой взгляд не земной,

Я вижу в нём всё, где ты, что с тобой.

Стоит мне только взглянуть в глаза твои.

Передо мной зажигает свой экран

Ночного неба бездонный океан,

При свете луны мне в зеркале глаз твоих

Видна вся вселенная,

В их отражении сияет хрупкий свет

Далёких звёзд и загадочных планет,

Весь мир весны теплом твоей любви согретый.

Я возьму тебя в ладони и прижму к груди,

Если на весеннем фоне, вдруг пойдут дожди.

А когда блестит сверкая солнца луч в реке,

Ты смеешься как живая у меня в руке.

Пр:

По всюду со мной твой взгляд не земной

В нем тающий снег ранней весной

Вновь поплывёт от тепла любви твоей.

Вчера я долго смотрел в твои глаза

И вдруг большая хрустальная слеза

Сверкая, как лёд, скатилась из них

И обожгла моё сердце.

Она упала, разбившись как стекло,

И превратилась в весеннее тепло,

Растаяв, как снежинка, на моей ладони.

Тағы да көздерің үлкен, отқа толы,

Олар маған көктемгі суреттен қарайды.

Осылайша сіздің күлкіңіз ерте көктемде гүлдейді,

Жылы және тірі сиқырлы жарық шығару

т.б.:

Менімен барлық жерде сенің көзқарасың жерде емес,

Мен оның бойынан бәрін көремін, сен қайдасың, саған не болды.

Мен сенің көздеріңе қарауым керек.

Менің алдымда сіздің экраныңыз жанады

Түнгі аспан түбі жоқ мұхит,

Көзіңнің айнасындағы ай нұрымен

Бүкіл ғалам көрінеді

Олардың шағылысында нәзік жарық жарқырайды

Алыстағы жұлдыздар мен жұмбақ планеталар,

Көктемнің бүкіл әлемі сенің махаббатыңның жылуымен жылытылады.

Мен сені алақаныма алып, кеудеме басамын,

Егер көктемгі фонға қарсы болса, кенеттен жаңбыр жауады.

Жарқыраған күн сәулесі өзенге түскенде,

Қолымда тірідей күлесің.

т.б.:

Менімен барлық жерде сіздің көзқарасыңыз жерде емес

Онда ерте көктемде еріген қар бар

Ол сенің махаббатыңның жылуынан қайтадан қалықтайды.

Кеше мен сенің көздеріңе ұзақ қарадым

Және кенеттен үлкен кристалл жыртылды

Мұздай жарқыраған, олардан домалап шыққан

Және жүрегімді өртеп жіберді.

Ол құлап, әйнек сынды

Көктемнің жылуына айналды,

Алақанымда қар ұшқынындай еріп.