В мегаполисе погасли фонари - Bahh Tee

В мегаполисе погасли фонари, город замер в ожидании зари.

Но даже если она не проснется, ты — мое небо, ты — мое солнце.

Далеко, где пустынные пески без воды высыхают от тоски

Ждут дождя если он не прольется, ты — мое море, ты — мои грозы.

У сильной женщины на сердце трещины, годы пролетают, но она не меньше слез

Проливает по ночам с утра до вечера, за маскою беспечности прячет эмоции.

Не обернется если позовет да и не позовет, иначе бы не заканчивалось то,

что ими было начато.

Судьба все лимитирует и счастье по талонам получаем мы и выплачиваем сдачу

после болью.

В карьере повышение, семья и отношения.

Только мешали бы, друзей с подругами

лечили.

У сильного мужчины тоже есть свои причины: не звонить и не писать, но об это

промолчим мы.

Гордость, глупость, сила, слабость, трусость, храбрость.

Да и какая разница как

оно назвалось,

Если добивает то что внутри осталось от любви от прошлого и так я и живу.

В мегаполисе погасли фонари, город замер в ожидании зари.

Но даже если она не проснется, ты — мое небо, ты — мое солнце.

Далеко, где пустынные пески без воды высыхают от тоски

Ждут дождя если он не прольется, ты — мое море, ты — мои грозы.

Помню солнце грело ласково, наспех и наскоро я летел я мимо смотровой на

проспект Вернадского.

И ты стоишь на остановке вся красивая, и сердце из груди, но я давлю на газ и

пролетаю мимо.

Может ты заметила меня тогда, но даже если так, то ты не показала это в дождь

Или по факту мы просто показать хотели, что сильные, мне без тебя так хорошо

мол посмотри.

Так и живем, за силу выдавая слабость.

Не выдаем внешне боль свою никак.

Сила не в том, чтоб она внутри лежала.

Мы не в двоем — остальное лирика.

И если я не позвоню ты не позвонишь, тО кто же сделает за нас это малыш?

Силен не тот кто убегает, а кто возвращается.

Падают все ведь, но единицы

поднимаются.

В мегаполисе погасли фонари, город замер в ожидании зари.

Но даже если она не проснется, ты — мое небо, ты — мое солнце.

Далеко, где пустынные пески без воды высыхают от тоски

Ждут дождя если он не прольется, ты — мое море, ты — мои грозы.

Мегаполисте шамдар сөнді, қала таңды күтумен қатып қалды.

Бірақ ол оянбаса да, сен менің аспанымсың, сен менің күнімсің.

Сусыз шөл құмдары мұңмен кеуіп кететін шалғайда

Төгілмесе жаңбыр күтеді, теңізімсің, найзағайымсың.

Күшті әйелдің жүрегінде сызаттар бар, жылдар зымырап өтіп жатыр, бірақ ол көз жасынан кем емес

Таңертеңнен кешке дейін түнде төгіледі, немқұрайлылық маскасының артына эмоцияларды жасырады.

Қоңырау шалса да, қоңырау шалмаса да айналып кетпейді, әйтпесе бітпейді

олар не бастады.

Тағдыр бәрін шектейді және біз купондар мен төлемді өзгерту арқылы бақытқа ие боламыз

ауырсынудан кейін.

Мансаптық өсуде, отбасында және қарым-қатынаста.

Олар тек дос қыздармен араласады

емделген.

Мықты адамның да өз себептері бар: қоңырау шалу немесе жазу емес, бұл туралы

үндемейміз.

Тәкаппарлық, ақымақтық, күштілік, әлсіздік, қорқақтық, батылдық.

Иә, және қалай айырмашылығы бар

деп аталды

Егер ол өткен махаббаттың ішінде қалған нәрсені аяқтаса, мен осылай өмір сүремін.

Мегаполисте шамдар сөнді, қала таңды күтумен қатып қалды.

Бірақ ол оянбаса да, сен менің аспанымсың, сен менің күнімсің.

Сусыз шөл құмдары мұңмен кеуіп кететін шалғайда

Төгілмесе жаңбыр күтеді, теңізімсің, найзағайымсың.

Күн ақырын жылынғаны есімде, мен бақылау алаңының жанынан асығыс және асығыс ұшып кеттім

Вернадский даңғылы.

Сіз аялдамада тұрсыз, бәрі әдемі, жүрегіңіз кеудеңізден шықты, бірақ мен газды басамын және

Мен ұшып келемін.

Мүмкін сен мені сол кезде байқаған шығарсың, бірақ солай болса да жаңбырда көрсетпедің

Немесе, біз жай ғана мықты екенімізді көрсеткіміз келді, сенсіз өзімді сондай жақсы сезінемін

қараңызшы.

Біз әлсіздікті күш деп санап, осылай өмір сүреміз.

Біз ауруымызды сыртқа ешбір жағдайда бермейміз.

Күш оның ішінде жатқанында емес.

Біз екеу емеспіз - қалғаны лирика.

Ал мен шақырмасам, қоңырау шалма, сонда балақай, бізге мұны кім жасайды?

Қашқан емес, қайтып келген күшті.

Барлығы құлайды, бірақ аз ғана

көтерілу.

Мегаполисте шамдар сөнді, қала таңды күтумен қатып қалды.

Бірақ ол оянбаса да, сен менің аспанымсың, сен менің күнімсің.

Сусыз шөл құмдары мұңмен кеуіп кететін шалғайда

Төгілмесе жаңбыр күтеді, теңізімсің, найзағайымсың.