Когда поймёшь свои ошибки - Bahh Tee

Ты говорила, мы с тобою, будто бы, луна и солнце, суждено нам вечно озарять это

небо.

Это правдой оказалось, только я сияю ночью, а ты днем — не сиять нам никогда

вместе.

Я говорил «Эта любовь — как ураган», и уходя она оставила после себя только

руины.

Пути, что вместе мы с тобою проходили стали по отдельности для нас теперь не

проходимыми.

И столько слов сказано, столько минут прожито, и сердце отдано ей, ей,

только ей.

Той, которая обязана была беречь, а вместо этого разбила его на осколки мне.

Приму боль, приму вновь, но его.

Не собрать ни во сне, ни наяву

Да и не думай обо мне, уходи с улыбкой и не грусти, когда поймешь свои ошибки.

Каждый день — пытка, без твоей улыбки, мое сердце тобою на куски разбито.

Обведено мелом, белым полотенцем накрыто то, что было, не забыть мне

Встретится тебе однажды тот, кого снова ты не бросишь в пропасть, как того,

другого.

И стоя под венцом в этот день великий, не грусти, когда поймешь свои ошибки.

Каждый день — пытка, без твоей улыбки, мое сердце тобою на куски разбито.

Обведено мелом, белым полотенцем накрыто то, что было, не забыть мне

Встретится тебе однажды тот, кого снова ты не бросишь в пропасть, как того,

другого.

И стоя под венцом в этот день великий, не грусти, когда поймешь свои ошибки.

Ты говорила, что скорее небо и земля местами поменяются, чем мы с тобой

расстанемся,

Но ничего не поменялось, я и ты расстались, нет «Нас», а остальное все на своих

местах.

С полными слезами глазами ты уходя сказала мне, что не полюбишь никого кроме

меня,

Я искал это тепло, эту заботу, это счастье в чужих объятиях, но нету в них огня.

И столько слов сказано, столько минут прожито, и сердце отдано ей, ей,

только ей.

Той, которая обязана была беречь, а вместо этого разбила его на осколки мне.

Приму боль, приму вновь, но его.

Не собрать ни во сне, ни наяву.

Да и не думай обо мне, уходи с улыбкой и не грусти, когда поймешь свои ошибки.

Каждый день — пытка, без твоей улыбки, мое сердце тобою на куски разбито.

Обведено мелом, белым полотенцем накрыто то, что было, не забыть мне

Встретится тебе однажды тот, кого снова ты не бросишь в пропасть, как того,

другого.

И стоя под венцом в этот день великий, не грусти, когда поймешь свои ошибки.

Каждый день — пытка, без твоей улыбки, мое сердце тобою на куски разбито.

Обведено мелом, белым полотенцем накрыто то, что было, не забыть мне

Встретится тебе однажды тот, кого снова ты не бросишь в пропасть, как того,

другого.

И стоя под венцом в этот день великий, не грусти, когда поймешь свои ошибки.

Сіз айттыңыз, сіз және мен, ай мен күн сияқты, біз мұны мәңгілікке нұрландырамыз

аспан.

Шындық болып шықты, түнде мен ғана жарқырайды, ал күндіз сен – біз ешқашан жарқырамаймыз

бірге.

«Мына махаббат дауыл сияқты» дедім, кеткенде артта қалды

қирау.

Сен екеуміз бірге жүріп өткен жолдар енді біз үшін бөлек болды

өтуге болатын.

Көптеген сөздер айтылды, қанша минуттар өмір сүрді және оған жүрек берілді, оған,

тек оған.

Қорғауы керек еді, бірақ мен үшін оны бөлшектеп тастады.

Мен ауырсынуды қабылдаймын, мен оны қайтадан қабылдаймын, бірақ ол.

Түсінде де, шын мәнінде де жинамаңыз

Ал мен туралы ойлама, күліп кет, қателіктеріңді түсінгенде мұңайма.

Әр күнім азап, сенің күлкіңсіз, Жүрегімді сенің кесірінен.

Бормен айналдырған, ақ орамалмен жабылған, мені ұмытпа

Бір күні сіз сол сияқты қайта тұңғиыққа тастамайтын адамды кездестіресіз

басқа.

Осы ұлы күнде тәждің астында тұрып, қателіктеріңді түсінгенде мұңайма.

Әр күнім азап, сенің күлкіңсіз, Жүрегімді сенің кесірінен.

Бормен айналдырған, ақ орамалмен жабылған, мені ұмытпа

Бір күні сіз сол сияқты қайта тұңғиыққа тастамайтын адамды кездестіресіз

басқа.

Осы ұлы күнде тәждің астында тұрып, қателіктеріңді түсінгенде мұңайма.

Сіз екеумізден гөрі жер мен көктің орнын ауыстырғанды ​​жөн көрдіңіздер дедіңіз

бөлінейік

Бірақ ештеңе өзгерген жоқ, сен екеуміз ажырастық, «Біз» жоқ, қалғаны өз бетінше

орындар.

Сен кеткеннен басқа ешкімді сүймейтініңді көзіне жас алып айттың

мен,

Осы жылуды, қамқорлықты, бақытты өзгенің құшағынан іздедім, бірақ оларда от жоқ.

Көптеген сөздер айтылды, қанша минуттар өмір сүрді және оған жүрек берілді, оған,

тек оған.

Қорғауы керек еді, бірақ мен үшін оны бөлшектеп тастады.

Мен ауырсынуды қабылдаймын, мен оны қайтадан қабылдаймын, бірақ ол.

Түсінде де, шын мәнінде де жинамаңыз.

Ал мен туралы ойлама, күліп кет, қателіктеріңді түсінгенде мұңайма.

Әр күнім азап, сенің күлкіңсіз, Жүрегімді сенің кесірінен.

Бормен айналдырған, ақ орамалмен жабылған, мені ұмытпа

Бір күні сіз сол сияқты қайта тұңғиыққа тастамайтын адамды кездестіресіз

басқа.

Осы ұлы күнде тәждің астында тұрып, қателіктеріңді түсінгенде мұңайма.

Әр күнім азап, сенің күлкіңсіз, Жүрегімді сенің кесірінен.

Бормен айналдырған, ақ орамалмен жабылған, мені ұмытпа

Бір күні сіз сол сияқты қайта тұңғиыққа тастамайтын адамды кездестіресіз

басқа.

Осы ұлы күнде тәждің астында тұрып, қателіктеріңді түсінгенде мұңайма.