Şərqi - BADCLAUSE, Şahin Əlizadə

Deyirlər Bakı balaca şəhərdir, bir gün qovuşarıq əlbət

Nə vaxtsa çıxarar qabağıma səni keçdiyimiz küçələr

Heç vaxt danışmasaq da, arada xətir soruşarıq əlbət

Çünki, davam eləyir hələ də, həmişəki içkili gecələr

Tuta bilmir heç bir budaqdan, daha yorulub əllərim

Sənsiz hallarımın ilki ayıq, sonu gicəllənir

Tüstü tüstünün dalıyca dolub soyudur əsəbi

Qəlbimə xəyanət olsa da, bilə-bilə unuduram səni

Başqası var idi həyatında, mənlə idin hərfiyən

Dodaqların deyən yalanı gözün bir təhər deyər

Sən mənə vida cümləsi, mən isə sənə şərqiyəm

Nə mən deyən olmadı, yar, olmadı nə də sən deyən

… nə vaxtsa dərdə bürünsən denən

Yenə də yanına gələrəm inan, amma bir azca səbr elə

Əllərimi buraxsan da, məni qəlbinə həbs elə

Bunu sevgidən sayaram məni qəsdən öldürsən belə

Al mənim əllərimdən

Yazdığım sətirləri, yandır

Dayanma… Ümid yox

Bildiyim hər şeydən usandım

Divardan asılmış şəkillər

Ətrini gətirməz küləklər

Onun saçlarında külək, gözündə nəm, yanağı buzdan

Mənim eşqim — qırıq qələm, vərəq, qəlbimdə ahu-zar

Sən intizarımdan uzaq, özgə xəyallarına dustaq

Əgər məhəbbət budursa, izahına tək mənəm ustad

Qəlbimdəki sarayımı görməyib heç bir memar

Bir vaxt sevdiyin ruh, indi cəsəd, üstü tikili ehram

Məni tapa biləsən deyə yollarına gül düzür hər hecam

Və haqq yox ağlamağına, qələm alırsa səndən ilham

Nədir bu naz mənə, bu nə işvə, nə əda, bu nə eyham?!

Səndən toy-nişan xəbərləri gələcək, məndən edam

Nə gərək idi ki, könül bağçaların elədin viran

Axı, bizə qocalmağa bəs edərdi közərən ocaq, bir dam

… itirir bütün hissləri bir məqamda insan

Onda tək qalırsan, yanında özündən özgə kim var?

Məcnun olsa yerimdə o da, ümidlərin üzər daha

Баку шағын қала дейді, бір күні кездесеміз, әрине

Бір күні сен өткен көшелер менің алдымнан шығады

Ешқашан сөйлеспесек те, анда-санда амандасамыз, әрине

Өйткені кәдімгі мас түндері әлі жалғасуда

Ешбір бұтақты ұстай алмаймын, қолым шаршады

Сенсіз мен басында ояумын, аяғында айналайын

Түтін түтінге толы, жүйкені тоңазытады

Жүрегім опасыздық болса да, Біліп сені ұмытамын

Сіздің өміріңізде басқа біреу болды, сіз менімен бірге болдыңыз

Ерініңіз айтқан өтірікті көзіңіз айтады

Сен мен үшін қоштасу сөзің, ал мен саған шығыстықпын

Оны мен емес, аға, сен де айтқан жоқсың

... қиналған кезде

Мен тағы келемін, маған сеніңіз, бірақ сабыр етіңіз

Қолымды жіберсең де, жүрегіңе қамап ал

Мені әдейі өлтірсең де махаббат деп санаймын

Оны менің қолымнан ал

Мен жазған жолдарды өртеп жіберіңіз

Тоқтамаңыз... Үміт жоқ

Мен білетін барлық нәрседен шаршадым

Қабырғада ілулі тұрған суреттер

Хош иіс әкелмейтін желдер

Шашында жел, көзінде дым, бетінде мұз

Менің махаббатым сынған қалам, бір парақ қағаз, жараланған жүрек

Сен менің үмітімнен алыссың, басқа армандардың тұтқынысың

Махаббат деген осы болса, мен ғана түсіндіре аламын

Жүрегімдегі сарайымды ешбір сәулетші көрген емес

Бір кездері сен сүйген жан енді ихрамы бар өлі денеге айналды

Мені тауып алу үшін әрбір буын күлдіреді

Ал жылауға хақың жоқ болса, өзіңнен шабытты ал

Бұл немене менімен сырласу, мынау не, мынау не, мынау не тұспал?!

Той жаңалықтары сізден келеді, мен жіберемін

Жүрегіңнің бақтарын ойранға айналдыруың не үшін керек еді?

Өйткені, біздің қартаюымызға отқа оранған ошақ пен шатыр жеткілікті болар еді

... адам бір сәтте барлық сезімдерін жоғалтады

Сонда сен жалғызсың, қасыңда кім бар?

Мәжнүн менің орнымда болса, Үмітің ұшады