Beyond The Last Horizon - Ayreon

ROBERT SOETERBOEK:

Ready for the enemy

Hungry for the battle

Fighting hard for victory

In the army of the king

Armed with shield and sword

We mounted our horses

Leaving on a sacred quest

On our way to fight the holy war

They attacked from different sides

Hard pressed with numbers

We could not even run nor hide

We had to stand and fight

Then I felt a blade of steel

Penetrate my armour

I did not dream the pain was real

As I went down I knew my time had come…

EDWARD REEKERS:

And then he rode into the night

Towards that eerie distant light that seemed to charm him

EDWARD REEKERS: Until he came to a road that disappeared

OKKIE HUYSDENS: Beyond the last horizon

EDWARD REEKERS:

He knew there’d be no way back

Once he had vanished in the blackness of infinity

EDWARD REEKERS: And so he gathered all his strength not to descend

OKKIE HUYSDENS: Into the valley of death…

ROBERT SOETERBOEK: Into the valley of death…

ROBERT SOETERBOEK:

I opened up my weary eyes

The haze slowly lifted

The mighty roar of battlecries

Stopped ringing in my ears

I gazed upon a friendly face

He carried me to safety

I told him of this frightening place

And of my journey back from the other side

EDWARD REEKERS:

And then he rode into the night

Towards that eerie distant light that seemed to charm him

EDWARD REEKERS: Until he came to a road that disappeared

OKKIE HUYSDENS: Beyond the last horizon

EDWARD REEKERS:

He knew there’d be no way back

Once he had vanished in the blackness of infinity

EDWARD REEKERS: And so he gathered all his strength not to descend

OKKIE HUYSDENS: Into the valley of death…

ROBERT SOETERBOEK: Into the valley of death…

EDWARD REEKERS:

And then he rode into the night

Towards that eerie distant light that seemed to charm him

ROBERT SOETERBOEK:

A force so seductive

And yet so destructive and cruel

EDWARD REEKERS: Until he came to a road that disappeared

OKKIE HUYSDENS: Beyond the last horizon

ROBERT SOETERBOEK:

I followed that road to the edge of eternity

EDWARD REEKERS:

He knew there’d be no way back

Once he had vanished in the blackness of infinity

ROBERT SOETERBOEK:

I fought for my life

For I had to survive the ordeal

EDWARD REEKERS: And so he gathered all his strength not to descend

OKKIE HUYSDENS: Into the valley of death…

ROBERT SOETERBOEK: Into the valley of death…

РОБЕРТ СОЕТЕРБЕК:

Жауға дайын

Шайқасқа аштық

Жеңіс үшін жан аямай күресу

Патша әскерінде

Қалқан мен қылышпен қаруланған

Біз аттарымызға міндік

Қасиетті тапсырманы қалдыру

Қасиетті соғысқа жатысу жолында

Олар әр тараптан шабуыл жасады

Сандармен қатты басылған

Біз тіпті жүгіре де, тығыла да алмадық

Біз тұрып  төбелесуіміз керек еді

Сонда мен болат жүзді сезіндім

Менің сауытыма еніңіз

Мен ауырсынудың шынайы екенін армандаған жоқпын

Мен                                уақытым                                                                                                                                                                                                      келе |

Эдвард Рикерс:

Сосын ол түнге қарай мініп кетті

Оны қызықтырғандай көрінетін сол алыстағы нұрға қарай

Эдвард Рикерс: Ол жоғалып кеткен жолға келгенше

OKKIE HUYSDENS: Соңғы көкжиектен тыс

Эдвард Рикерс:

Ол кері жол болмайтынын білді

Бірде ол шексіздіктің қараңғысында жоғалып кетті

ЭДВАРД РИКЕРС: Сондықтан ол төмен түспеу үшін бар күшін жинады

OKKIE HUYSDENS: Өлім алқабына…

РОБЕРТ СОЕТЕРБОК: Өлім алқабына…

РОБЕРТ СОЕТЕРБЕК:

Мен шаршаған көздерімді  аштым

Тұман баяу көтерілді

Шайқас айқайларының күшті гуілі

Құлағымдағы шырылдау тоқталды

Мен мейірімді жүзге қарадым

Ол мені қауіпсіз жерге апарды

Мен оған осы қорқынышты жер туралы айттым

Ал арғы жақтан оралған саяхатым

Эдвард Рикерс:

Сосын ол түнге қарай мініп кетті

Оны қызықтырғандай көрінетін сол алыстағы нұрға қарай

Эдвард Рикерс: Ол жоғалып кеткен жолға келгенше

OKKIE HUYSDENS: Соңғы көкжиектен тыс

Эдвард Рикерс:

Ол кері жол болмайтынын білді

Бірде ол шексіздіктің қараңғысында жоғалып кетті

ЭДВАРД РИКЕРС: Сондықтан ол төмен түспеу үшін бар күшін жинады

OKKIE HUYSDENS: Өлім алқабына…

РОБЕРТ СОЕТЕРБОК: Өлім алқабына…

Эдвард Рикерс:

Сосын ол түнге қарай мініп кетті

Оны қызықтырғандай көрінетін сол алыстағы нұрға қарай

РОБЕРТ СОЕТЕРБЕК:

Соншалықты еліктіретін күш

Дегенмен соншалықты жойқын және қатыгез

Эдвард Рикерс: Ол жоғалып кеткен жолға келгенше

OKKIE HUYSDENS: Соңғы көкжиектен тыс

РОБЕРТ СОЕТЕРБЕК:

Мен мәңгілік жиегіне  сол жолмен  жүрдім

Эдвард Рикерс:

Ол кері жол болмайтынын білді

Бірде ол шексіздіктің қараңғысында жоғалып кетті

РОБЕРТ СОЕТЕРБЕК:

Мен өмірім үшін күрестім

Өйткені мен сынақтардан аман қалуым керек еді

ЭДВАРД РИКЕРС: Сондықтан ол төмен түспеу үшін бар күшін жинады

OKKIE HUYSDENS: Өлім алқабына…

РОБЕРТ СОЕТЕРБОК: Өлім алқабына…