Anadolu - Ayfer Vardar, Ozbi

‏‏‏‏‏‏‏‏Burası için en güzel lafı Sadık hoca söylemişti kardeşim

Ne demişti?

Hayal kırıklığının başkenti demişti

Ben bi' sevdaydım yüreğim maden

Zifiri karanlığım, lakin bana yanabilmek bahşedilmiştir be muhterem

Falancasının oğluyum, Zonguldaklıyım zaten önemi yok

Artık bana derler kömür tadında yanamayan kara matem

Saçlarımsa bi' fındık ağacı

Eskiden kraldım sarsıldıkça döküldüm ve düştü tacım

Bıçakla aşk kazındı göğsüme köklerim Girasun’a kiracı

Bitlerimi temizleyen annem öldü kelim, yitti inancım

Alnımsa kırışmış bi' çay tarlası

Sevdiğimin adı buluttu, kızımızın adıysa yağmur damlası

Rizeliyim, patlayıp kızımı kirletti Çernobil kazası

Ben de ilk isteyene verdim, çok güzldi, azdı başlık parası

Şakaklarımdaki sinirin mührü Karadeniz

Haksızlığa karşı çatık, o yüzden alttan almayı çok becremeyiz

Lakin kurnazın oyununa geldik, nereye gitti benim emeğim?

Patronun çarkı kırık, kimseye gösteremeyiz

Yâr bi' rüya meleği

Uçurtur onu insan emeği

Kırık kanada ölmüş demeyin

Güzelliğine doymak gerekir

Yâr kararmış feleği

Yalanla dolu bağlar yüreği

Asrılar onu vurmuş demeyin

Yanında durup öpmek gerekir

Ben bi' aşktım, Angara ise sağ gözümün bebesi

Misket şarabımın mezesi, gücenme Ömer Hayyam’dır dedesi

Lakin bi' kere bulaştı gözüme siyasetin lekesi

Artık tek gördüğüm halktan saklanan yolsuz fezlekesi

E, tatlı bi' Ege şivesi duyar sağ kulağım

Baharım güneşimdir üzüm bağında uçar gelinimin duvağı

Biraz İzmirliyim biraz Denizli, kirvemdir Kazdağı

Lakin gelinimin çığlığıyla yırtıldı kulak zarım

Sağ yanağım dile geldi «Ne olursan ol gel» dedi

Gelmediler, bi' Yunus geldi «Kim olmuş ki gelsin» dedi

Aşka semah dönerken kurudu Ney’i konuşturan dilim

Konyalıyım, bi' güvercin kondu yanağıma «Beni öldür» dedi

Akdeniz sağ yanıma değen cemre

Yaşamayı severdi içimde gülümseyerek uçuşan her zerre

Şimdi, ziyaretime gelin sahil kumuyla yapılan kabre

Çünkü ufku olan o koca deniz artık bi' katre

Yâr bi' rüya meleği

Uçurtur onu insan emeği

Kırık kanada ölmüş demeyin

Güzelliğine doymak gerekir

Yâr kararmış feleği

Yalanla dolu bağlar yüreği

Asrılar onu vurmuş demeyin

Yanında durup öpmek gerekir

Ben hep bi' aşktım, sol gözüm, Pir Sultan Abdal

Dost dedim astılar, En-el Hak dedim ama yaktılar Madımak’ta

Sivaslıyım, ellerinde meşale ile gözümün akını akıtanlar

Sağ gözümün üstüne köşk kurmuş, her yemeğe çatal batırmakta

Sol kulağım bağlamanın sesine hayran

Kırkların kapısından «Cesaret» diye fısıldar Şah-ı Merdan

Düzgin Baba «Dersim» diye bağırır, gülümser Erzincan

Ama bağlamanın teli kopmuş, sürülmüş her bi' can

Sol yanağımı Dicle öptü

Kendimi Paris’te hissettim, gel bi' de içine dal dedi on gözlü köprü

Diyerbekirliyim zindanımda işkenceyle yakıldı türkü

Hevsel kadar yeşildi sakalım, kökünden devlet söktü

Ben bi' aşktım sol yanım doğu, sol yanım Mezopotamya

Mardin’de Süryaniyim, pamuk kokusuyum Toros Dağları'nda

Biraz Ermeniyim biraz Kırmançe le kıro, biraz da Zaza

Ben bi' ölümsüzüm lakin iktidar hırsıyla öldürüldüğüm yasak

Yâr bi' rüya meleği

Uçurtur onu insan emeği

Kırık kanada ölmüş demeyin

Güzelliğine doymak gerekir

Yâr kararmış feleği

Yalanla dolu bağlar yüreği

Asrılar onu vurmuş demeyin

Yanında durup öpmek gerekir

Бұл жердің ең жақсы сөзін Садық қожа айтты, інім.

Ол не деді?

Ол бұл көңілсіздіктің астанасы екенін айтты

Ғашық болдым, жүрегім менікі

Қап-қараңғымын, бірақ жану бақытына ие болдым, жаным

Мен балапанның баласымын, Зонгулдақтанмын, бәрібір бәрібір

Көмірдің дәміне қарай жанбайтын қара жоқтау дейді енді

Менің шашым жаңғақ ағашы

Баяғыда патша болдым, дірілдеп, құладым, тәжім құлады

Кеудемде махаббат ойылған пышақпен, Тамырым Ғирасуға жалған

Битін тазартқан анам өлді, сөзім кетті, иманым кетті

Маңдайым – мыжылған шай алаңы

Сүйіктімнің аты бұлт, қызымыздың аты жаңбыр тамшысы

Мен Ризеденмін, ол жарылып, қызымды Чернобыль апатын ластады

Сондықтан бірінші адамға бердім, өте жақсы болды, қалыңдықтың бағасы төмен болды

Қара теңіз, менің храмдардағы жүйке мөрі

Біз әділетсіздікке қабақ шытпаймыз, сондықтан біз оны алуда онша шебер емеспіз

Бірақ айлакердің айласына келдік, еңбегім қайда кетті?

Бастықтың дөңгелегі сынған, ешкімге көрсете алмаймыз

Армандағы періште

Адам еңбегі оны ұшады

Сынған қанат өлді деме

Сіз өзіңіздің сұлулығыңызға риза болуыңыз керек

жартылай қараланған тағдыр

Өтірікке толы жүректі байлайды

Оны ғасырлар атып тастады демеңіз.

Мен сенің қасыңда тұрып сүйуім керек

Махаббат едім, Ангара оң көзімнің қарашығы

Менің мәрмәр шарапымның тәбеті, ренжімеңіз, Омер Хайям оның атасы.

Бірақ бір кездері менің көзіме саясаттың дағы түсті

Енді мен көріп тұрғаным – жұртшылықтан жасырылған бүлінген файл

Е, менің оң құлағым тәтті Эгей акцентін естиді

Бұлағым менің күнім, Жүзімде ұшады, келінімнің жамылғысы

Мен Измирденмін, Денизлиденмін, Каздағы менің кирвем

Бірақ келінімнің айғайынан құлақ қалқаны жарылып кетті

Оң жақ бетім сөйледі: «Қандай болсаң да кел», – деді.

Олар келмеді, бір Юнус келіп: «Кім келуі керек?» – деді.

Ней сөйлеген тілім семах махаббатқа айналып бара жатқанда құрғады.

Мен Конияданмын, бетіме көгершін қонып, «мені өлтір» деді.

Жерорта теңізі дәл қасымда, Джемре

Ол өмір сүргенді ұнататын, Менде күлімсіреп ұшатын әрбір бөлшек

Енді маған жағажай құмынан жасалған қабірге келіңіз

Өйткені көкжиегі бар сол үлкен теңіз қазір екі еселенген

Армандағы періште

Адам еңбегі оны ұшады

Сынған қанат өлді деме

Сіз өзіңіздің сұлулығыңызға риза болуыңыз керек

жартылай қараланған тағдыр

Өтірікке толы жүректі байлайды

Оны ғасырлар атып тастады демеңіз.

Мен сенің қасыңда тұрып сүйуім керек

Әрқашан ғашық болдым, сол көзім, Пір сұлтан Абдал

Дос дедім, дарға асып өлтірді, Ен-ел Хак дедім, Мадымақта өртеп жіберді

Мен Сивастанмын, қолында шырақпен көзіме жас келгендер

Әр ыдысқа шанышқы салып, оң көзімнің үстіне сарай салды

Бағламаның үніне сол құлағым таң қалады

Шах-и Мардан Қырықтың есігінен «Ерлік» деп сыбырлайды

Дұзғын баба «Дерсім» деп айғайлайды, Эрзинжан күледі

Бірақ галстуктың сымы үзілді, жыртылған әрбір жан

Тигр сол жақ бетімнен сүйді

Мен өзімді Парижде сезіндім, кел соған сүңгіп кет дедім, он көзді көпір айтты

Мен Диярбектенмін, зынданымда азаппен өртенген ән

Менің сақалым Хевселдей жасыл еді, мемлекет оны жұлып алды

Махаббат едім, сол жағым шығыс, сол жағым Месопотамия

Мен Мардинде сириялықпын, Тавр тауларында мақта иісін сеземін

Мен аздап армян, аздап Қырманче, аздап зазамын

Мен өлмеспін, бірақ биліктің ашкөздігінен өлтіруге тыйым салынған

Армандағы періште

Адам еңбегі оны ұшады

Сынған қанат өлді деме

Сіз өзіңіздің сұлулығыңызға риза болуыңыз керек

жартылай қараланған тағдыр

Өтірікке толы жүректі байлайды

Оны ғасырлар атып тастады демеңіз.

Мен сенің қасыңда тұрып сүйуім керек