В рамках закрытия - Артём Татищевский

Интро:

Касается каждого, от одного до десяти.

Спустя четыре тысячи дней много, что поменялось.

Во мне огня не осталось, я то и дело метаюсь,

Как изувеченный пёс, который ждёт, замерзая,

Когда покормят, он не знает слово «Добрый хозяин».

Опять гиперболы, Ready Made, техно-болтовня,

Осиротевшие надежды, что терзают меня.

Гуляют вихрем на пустых полях, и в хаосе прячутся,

За соломенным домом всё разлетается.

Молния, гром, дождь, подохшие шлюхи вблизи обочин.

Моё на хер никому в новое время не нужное творчество.

Мои думы о лучшем слетают с этих рельс,

Воздух разрываю, закрываю подходы к себе.

Пытаюсь что-то наладить, да всё не с теми.

И над тленом даже было раз так в двести теплее,

Но я не без хороших настроений, в одного

Всё сначала попробую, просто верь в меня, бро.

Припев:

Когда последняя строка сотрётся с белой бумаги,

Тогда оставлю вас в покое, пропадут эти песни.

Я в стороне от сплочённости, и не с теми, кто вместе со всеми.

Другие ситуации, совсем другие темы.

Люди приходят-уходят, опять о грустном,

И только она всегда рядом, моя муза.

И когда мы умрём, не будет песен, стихов и альбомов.

Хотелось бы, чтобы это было нескоро.

Бра, помнишь эти движи в пятнадцатом, нашу лиру,

Отходосы с кумарами, на пару последнее делили,

А сейчас куда запропастились те, с кем мы были,

Одни в делах, другим в итоге — могила, как выход.

Я бы не хотел об этом, об опрокинутых когда-то барыгах,

Коварных бестиях, о грёбаном белом.

Об отношениях с Галей, о том, что сами в чём-то были неправы,

Педаль до пола и резко всё обернулось покоем.

Не могу читать о чём-то другом,

Хоть и лавэ гребу лопатой не с рэпа.

Хочу семью, а мне красавица мечтанием с неба

Тычет в лицо, говоря, что ворошу не по делу.

Смешно, действительно, но я всё так же гипертрофирован.

Поднимаюсь и лечу обратно вниз, к верхушке Олимпа,

И чаще просто ищу выгоды, всё круто снаружи!

Попробуй догадаться, что же там в душе.

Припев:

Когда последняя строка сотрётся с белой бумаги,

Тогда оставлю вас в покое, пропадут эти песни.

Я в стороне от сплочённости, и не с теми, кто вместе со всеми.

Другие ситуации, совсем другие темы.

Люди приходят-уходят, опять о грустном,

И только она всегда рядом, моя муза.

И когда мы умрём, не будет песен, стихов и альбомов.

Хотелось бы, чтобы это было нескоро.

Цени свою жизнь, каждый момент —

Это необходимо.

Всё.

Январь, 2016.

Кіріспе:

Бірден онға дейін барлығына қатысты.

Төрт мың күннен кейін көп нәрсе өзгерді.

Ішімде от қалмады, асығамын,

Күткенде тоңып қалатын мүгедек иттей

Оны тамақтандырғанда, ол «Жақсы үй иесі» деген сөзді білмейді.

Тағы да гипербола, дайын, техночаттер,

Мені қинайтын жетім үміттер.

Олар бос далада құйын сияқты жүреді және хаосқа тығылады,

Саманнан жасалған үйдің артында бәрі қирады.

Найзағай, күн күркіреуі, жаңбыр, бордюрге жақын өлі жезөкшелер.

Менің шығармашылық қабілетім жаңа заманда ешкімге керек емес.

Бұл рельстерден ең жақсы ұшатындар туралы менің ойларым,

Мен ауаны бұзамын, өзіме тәсілдер жабамын.

Мен бірдеңені түзетуге тырысамын, бірақ олармен емес.

Күлдің үстінде ол екі жүз есе жылы болды,

Бірақ менде жақсы көңіл-күй жоқ емес

Мен алдымен бәрін жасаймын, тек маған сеніңіз, ағайын.

Хор:

Ақ қағаздан соңғы жол өшірілгенде,

Сонда мен сені жалғыз қалдырамын, бұл әндер жоғалады.

Мен барлығымен бірге болғандармен емес, ынтымақтан алшақпын.

Басқа жағдайлар, мүлдем басқа тақырыптар.

Адамдар келеді және кетеді, қайтадан қайғылы нәрселер туралы,

Тек ол әрқашан қасында, менің музам.

Ал біз өлгенде ән де, өлең де, альбом да болмайды.

Жақында болмағанын қалаймын.

Бюстгалтер, есіңізде ме, бұл қимылдар он бесінші, біздің лира,

Құмарлармен ысырап, соңғысы жұпқа бөлінді,

Ал енді бізбен бірге жүргендер қайда қалды,

Кейбіреулер бизнесте, басқалары соңында - қабір, шығу жолы ретінде.

Мен бұл туралы айтқым келмейді, бір кездері төңкерілген хектер туралы,

Ақымақ аңдар.

Галямен қарым-қатынас туралы, олардың бірдеңеде қателескені туралы,

Еденге педаль соғып, кенеттен бәрі тыныштыққа айналды.

Басқа нәрсе туралы оқу мүмкін емес

Мен рэптен күрек алып қайық теуіп жатпасам да.

Мен отбасын қалаймын, мен аспаннан әдемі арман алғым келеді

Мен істі айтып тұрған жоқпын деп бетінен қағады.

Бұл шынымен күлкілі, бірақ мен әлі де гипертрофиядамын.

Мен көтеріліп, Олимп шыңына қайта ұшамын,

Көбінесе тек пайда іздеп, сыртынан бәрі керемет!

Сіздің жан дүниеңізде не бар екенін білуге ​​тырысыңыз.

Хор:

Ақ қағаздан соңғы жол өшірілгенде,

Сонда мен сені жалғыз қалдырамын, бұл әндер жоғалады.

Мен барлығымен бірге болғандармен емес, ынтымақтан алшақпын.

Басқа жағдайлар, мүлдем басқа тақырыптар.

Адамдар келеді және кетеді, қайтадан қайғылы нәрселер туралы,

Тек ол әрқашан қасында, менің музам.

Ал біз өлгенде ән де, өлең де, альбом да болмайды.

Жақында болмағанын қалаймын.

Өміріңді, әр сәтіңді бағала -

Бұл қажетті.

Барлығы.

қаңтар, 2016 ж.