Семь минут - Артём Татищевский

Ты обними мои плечи, не разбирая душу на запчасти.

Не считай меня Богом, я карта не той масти.

Все те моменты радости храни только у сердца,

Не растеряв его за похотливой жизни дверцей.

Не надо ждать — нужно просто поверить себе.

Сейчас это важнее, чем отдаться чей либо-то судьбе.

Ведь ни кому нет дела до пламенных чувств или песен,

Когда наш эгоизм по-больше, чем мысленость бесит!

Мы можем молча дать согласие — время падению,

Быть нашим спутником до дней последних телостарений;

Или оставить ночь, поделив её на конкретику —

Соблюдая в нашей клетке порядок и этику.

Мы на молекулы рассыпимся около моря,

Покой обретая в самом эпицентре поле боя.

Ты меня спросишь — я тебе не отвечу, смеясь;

Невесомость и мечты кричали пламенем искрясь.

Вырежи сердце, оно пульсирует в платье живя.

Чуть-чуть ещё дышит наше безликое «мы», но не «я».

По венам города машины и люди.

Друзья мои,

Разбодяжив выплескивают ненависть на студиях.

Тут не прокатит без лаве, по карману —

Другие правила жизни, где постарели мои мама и папа.

Так же той яркой звезды уже нет, нет и амбиций;

Нет тех, с кем раньше мог бы от делать не*уй рубиться.

Осталось только дэшка воспоминаний, куски тех,

Прожитых лет, запечатленных в моём юном сознании.

Первый трек мне был дороже, чем все ваши рожи.

Последним треком загонишь шпагу под кожу.

А ты не бойся, Родная, я дома же, как и прежде.

Мне было трудно и больно перед тобой быть невеждой.

И я давно успокоился, скинув лишние вещи.

Намного резче, чем раньше, мы с тобой те же.

Припев:

Будь со мной, иди вперед, не смотри назад.

Руку мою держи, когда я буду умирать.

Тебе нужно мною дорожить;

мне — тебя ценить!

Чтобы друг друга не терять — нужно любить!

Будь со мной, иди вперед, не смотри назад.

Руку мою держи, когда я буду умирать.

Тебе нужно мною дорожить;

мне — тебя ценить!

Чтобы друг друга не терять — нужно любить!

Бегут по дорогам часы, молитвами чужими становятся.

Улицы не тянут больше магнитом, нитями зашиты раны.

Интриги были по воле случая,

Теперь, они стали, как очи — закрытыми.

Минимум моих иллюзий на максимум слез.

С кучей ошибок, я стал для пары придуманных грез.

Теперь, ни чуть не зацепит то, что однажды убило.

Внутри мой мир — это скрываю под фальшивой улыбкой.

Ведь там когда-то было лето и яркое солнце,

Было множество друзей и дым у оконца

Согревал меня на пару с крутыми битосами;

Без суеты и мыслей.

Без криминала и замута в районе пятнарика —

В ваших глазах, я потухаю талантливым нариком.

Одни сменили других.

Мой рэп «за жизнь» — для них насмешки,

не связан с их шиком и фартом.

А ты всё больше мечтаешь уехать,

Меня забрать отсюда, пытаясь дышать ровнее.

Нам от моих родителей придется скоро съехать,

Чуток осталось.

На долги лаве уйдет в апреле.

Я посыпал земли на крышку гроба многим знакомым,

Целовал тебя после скандалов бестолковых.

За эту правду, ведь, ни раз опрокидывал стопки.

Смотря в лицо судьбы истоптанной на остановке.

Видишь в моих глазах любовь, она тебе лишь!

Мне так важно, что взаимностью снова ответишь.

Ведь стоит верить только в лучшее, я так и делаю!

Одну тебя благотворя, мы единовы, мы целы!

Припев:

Будь со мной, иди вперед, не смотри назад.

Руку мою держи, когда я буду умирать.

Тебе нужно мною дорожить;

мне — тебя ценить!

Чтобы друг друга не терять — нужно любить!

Будь со мной, иди вперед, не смотри назад.

Руку мою держи, когда я буду умирать.

Тебе нужно мною дорожить;

мне — тебя ценить!

Чтобы друг друга не терять — нужно любить!

Так!

Все готовы.

Все, давайте!

One, two, three…

Подойди ко мне ближе, малыш, я обниму тебя снова.

Птицами с крыш, мы взлетаем, разбивая оковы.

Потом, мы упадем вниз дождевыми каплями,

Став океаном, в лицо подует морской бриз.

Мы две планеты!

Мы сами себе Солнце и Космос!

Ты — мой сюрприз, я — твой ответ на вопрос:

Есть ли чудо?

— видимо есть;

и Бог!

Касаясь твоей ладони — убеждаюсь в этом снова и снова!

Не верить тебе!

Искал причины остаться одним

Из 1000 загубленных видов любви в мире обмана.

Не верив в тебя и в себя — ломал остатки шансов на жизнь,

Бродя немым вдоль серых тротуаров.

Я потушу свою злобу, надеюсь ты поможешь.

Моля о помощи — мой ангел разбился о скалы.

Крикнули «Снято!», — и сказали «Вскоре подытожим».

Как и все — ушел, забыв про то, что было свято.

Спят мои демоны.

Доброта под обидами спрятана.

Снова котенком от холода лезешь под одеяло.

Нежно обняв моё покрытое шрамами тело.

Я всё надеюсь, что лишь этого ты и хотела.

По венам города всё те же машинные люди.

Так не ожиданно твой голос по утру разбудит.

Нет никого важней тебя.

Сотри все мои треки!

Прими меня таким, какой я есть — на веки!

Припев:

Нам не нужно кричать, что любовь — это сон.

Если, явь — это ты и я.

Просто поверь, не пытайся покинуть, бежать от меня.

Ведь, мы с тобою теперь семья.

Время лишь пепел, — оно сотрет все обиды, поставив после точку.

Подарит, нам на радость, умных сыночка и дочку.

И даже если сейчас, как ни кстати — трудно…

Я верю в нас, любимая.

Все будет круто!

Жанымды бөлшектемей, иығымды құшақтайсың.

Мені Құдай деп қабылдамаңыз, мен қате картамын.

Барлық қуаныш сәттерін тек жүректе сақтаңыз,

Нәпсіге толы өмір есігінің ар жағында жоғалтпай.

Күтудің қажеті жоқ - тек өзіңізге сену керек.

Енді бұл біреудің тағдырына берілуден маңыздырақ.

Өйткені, отты сезімге, жырға ешкімнің көңілі жоқ,

Біздің эгоизм менталитеттен гөрі ашуландырған кезде!

Біз үнсіз келісе аламыз - құлау уақыты,

Дененің соңғы қартаюына дейін серігіміз болу;

Немесе түнді қалдырыңыз, оны ерекшеліктерге бөліңіз -

Біздің торымызда тәртіп пен этиканы сақтау.

Біз теңізге жақын молекулаларға ыдыраймыз,

Ұрыс даласының дәл ошағында тыныштық табу.

Менен сұрайсың – мен саған жауап бермеймін, күліп;

Салмақсыздық пен армандар жарқыраған жалынмен айқайлады.

Жүректі кесіп тастаңыз, ол өмір сүрген кезде көйлекпен соғады.

Бетсіз «біз» әлі де аздап дем алып жатыр, бірақ «мен» емес.

Қаланың, көліктердің және адамдардың тамырлары арқылы.

Менің достарым,

Сөйтсе, олар студияларға жеккөрініш төгеді.

Бұл жерде лавасыз жұмыс істемейді, бағасы қолжетімді -

Анам мен әкем қартайған өмірдің басқа ережелері.

Сондай-ақ, сол жарық жұлдыз енді жоқ, амбициялар жоқ;

Бұрын мен төбелесе алмағандар жоқ.

Тек естеліктер, олардың үзінділері ғана қалды

Менің жас санамда өмір сүрген жылдар.

Бірінші жол маған сендердің жүздеріңнен қымбат еді.

Соңғы жол қылышты терінің астына апарады.

Қорықпа жаным, мен бұрынғыдай үйдемін.

Сенің алдыңда надан болу мен үшін қиын да азапты болды.

Ал мен қажетсіз нәрселерді тастап, баяғыда тынышталдым.

Бұрынғыдан әлдеқайда өткір, сен екеуміз бірдейміз.

Хор:

Менімен бол, алға, артқа қарама.

Мен өлсем қолымды ұста.

Сіз мені қадірлеуіңіз керек;

Мен сені бағалаймын!

Бір-біріңді жоғалтпау үшін сүю керек!

Менімен бол, алға, артқа қарама.

Мен өлсем қолымды ұста.

Сіз мені қадірлеуіңіз керек;

Мен сені бағалаймын!

Бір-біріңді жоғалтпау үшін сүю керек!

Жол бойында сағаттар өтеді, дұғалар жат болады.

Көшелер енді магнит сияқты тартылмайды, жаралар жіппен тігіледі.

Интригалар кездейсоқ болды,

Енді олар көз сияқты болды - жабық.

Көз жасым үшін менің иллюзияларымның минимумы.

Көптеген қателіктермен мен бірнеше ойлап тапқан армандарға айналдым.

Енді бір кездері өлтірілген нәрсеге аз да болса ілінбейді.

Менің әлемімде - мен оны жалған күлімсіреудің астына жасырамын.

Өйткені, бір кездері жаз және жарық күн болды,

Терезеде көптеген достар мен түтін болды

Ол мені салқын биттермен жұп үшін жылытты;

Абыр-сабыр мен ойсыз.

Пятнарики аймағында қылмыс пен шатасусыз -

Сіздің көз алдыңызда мен дарынды адам ретінде шығамын.

Кейбіреулері басқаларын ауыстырды.

Менің «өмір бойы» рэпім олар үшін мазақ,

олардың сәнділігімен және сәттіліктерімен байланысты емес.

Ал сен кетуді көбірек армандайсың,

Біркелкі дем алуға тырысып, мені бұл жерден шығарыңыз.

Жақында ата-анамнан көшуге тура келеді,

Біраз қалды.

Лава сәуір айында қарызға батады.

Көп таныстардың табытының қақпағына топырақ шаштым,

Ақымақ жанжалдардан кейін сені сүйдім.

Бұл шындық үшін ол қадаларды бірнеше рет төңкерген.

Аялдамада тапталған тағдырдың бетіне қарап.

Менің көзімнен махаббатты көресің, ол тек саған арналған!

Мен үшін сіздің қайта жауап беруіңіз өте маңызды.

Өйткені, сіз тек жақсылыққа сенуіңіз керек, мен мұны істеймін!

Саған жалғыз жақсылық жасап, бірміз, бүтінбіз!

Хор:

Менімен бол, алға, артқа қарама.

Мен өлсем қолымды ұста.

Сіз мені қадірлеуіңіз керек;

Мен сені бағалаймын!

Бір-біріңді жоғалтпау үшін сүю керек!

Менімен бол, алға, артқа қарама.

Мен өлсем қолымды ұста.

Сіз мені қадірлеуіңіз керек;

Мен сені бағалаймын!

Бір-біріңді жоғалтпау үшін сүю керек!

Сонымен!

Барлығы дайын.

Барлығымыз, кеттік!

Бір екі үш...

Жақын кел жаным, мен сені қайтадан құшақтаймын.

Төбеден құстар, біз ұшып, бұғауларды бұзамыз.

Сосын жаңбыр тамшыларындай құлаймыз,

Мұхитқа айналған соң, жүзіңе теңіз самалы соғады.

Біз екі планетамыз!

Біз өзіміздің Күніміз бен Ғарышымыз!

Сіз менің таңымсыз, мен сіздің сұрағыңызға жауаппын:

Ғажайып бар ма?

- бар сияқты;

және Құдай!

Алақанға тию – мен бұған қайта-қайта көз жеткіземін!

Саған сенбе!

Жалғыз қалудың себептерін іздеу

Өтірік әлеміндегі 1000 бұзылған махаббат түрлерінің ішінде.

Саған да, өзіме де сенбей - өмірдің қалған мүмкіндіктерін сындырдым,

Сұр тротуардың бойымен мылқау.

Мен ашуымды басамын, көмектесе аласыз деп үміттенемін.

Көмек сұрап дұға ету - менің періштем тасқа құлады.

Олар «Кет!» деп айқайлап, «Жақында қорытындылаймыз» деді.

Өзгелер сияқты қасиетті нәрсені ұмытып кетіп қалды.

Менің жындарым ұйықтаңдар.

Мейірімділік қорлаудың астында жасырылады.

Тағы да, котенка сияқты, сіз суықтан көрпенің астына кіріп кетесіз.

Жаралы денемді ақырын құшақтап.

Бұл сіз қалаған нәрсе деп үміттенемін.

Қаланың күре тамыры арқылы сол машина адамдары.

Сондықтан күтпеген жерден сіздің дауысыңыз сізді таңертең оятады.

Сізден маңызды ешкім жоқ.

Менің барлық тректерімді өшіріңіз!

Мені мен сияқты қабылдаңыз - мәңгілікке!

Хор:

Махаббат арман деп айқайлаудың қажеті жоқ.

Егер шындық сіз бен мен болса.

Тек сеніңіз, кетуге тырыспаңыз, менен қашыңыз.

Өйткені, сіз бен біз қазір бір отбасымыз.

Уақыт күл ғана - ол барлық ренішті өшіреді, одан кейін кезең қояды.

Ол бізге қуанышқа ақылды ұл мен қыз сыйлайды.

Ал қазір, айтпақшы, қиын болса да...

Мен бізге сенемін, махаббатым.

Бәрі керемет болады!