Две параллели - Артём Татищевский

Этот город мелькает огнями, в моем сердце осень днями и ночами,

Ты не знаешь где я, я не знаю где ты, и от нашей любви остались лишь осколки,

Пепел от сигареты падает вниз и моя квартира для тебя уже не родная,

Желтые листья над моим районом кружат: I Dont Feel You My LOVE.

Припев:

Чего же ты хочешь от меня скажи, я ведь ненавижу эту жизнь,

В которой нет тебя теперь, остаюсь один…

Я умру молодым в одиночестве, как и все эти песни ни о чем,

Мы всего лишь с тобой две параллели, которых больше ни чего не греет.

Каждую ночь прошу бога простить, за то какой я есть,

Хотел изменить все, но не смог, лишь погряз среди псевдо друзей,

Ты меня не вини, просто похорони, в своем сознании нежном,

Мое фото сожги и постарайся отпустить, как бы не было больно.

Припев:

Чего же ты хочешь от меня скажи, я ведь ненавижу эту жизнь,

В которой нет тебя теперь, остаюсь один…

Я умру молодым в одиночестве, как и все эти песни ни о чем,

Мы всего лишь с тобой две параллели, которых больше ни чего не греет.

Бұл қала шамдармен жыпылықтайды, менің жүрегімде күн мен түн күз,

Сен менің қайда екенімді білмеймін, мен сенің қайда екеніңді білмеймін, ал біздің махаббатымыздың үзінділері ғана қалды,

Темекінің күлі құлап, менің пәтерім енді сенің үйің емес,

Сары жапырақтар менің маңайымда айналады: Мен сені сезбеймін, менің махаббатым.

Хор:

Менен не қалайсың, айтшы, мен бұл өмірді жек көремін,

Сен жоқ жерде мен жалғыз қаламын...

Мен жалғыз өлемін, бұл барлық әндер сияқты,

Біз сіздермен басқа ешнәрсеге жылынбайтын екі параллельміз.

Әр түнде Құдайдан мені кешіруін сұраймын.

Мен бәрін өзгерткім келді, бірақ жасай алмадым, мен жалған достардың арасында қалдым,

Мені кінәлама, жай ғана мейіріміңе көм.

Менің фотомды өртеп жіберіп, қаншалықты ауыр болса да жіберіп көріңіз.

Хор:

Менен не қалайсың, айтшы, мен бұл өмірді жек көремін,

Сен жоқ жерде мен жалғыз қаламын...

Мен жалғыз өлемін, бұл барлық әндер сияқты,

Біз сіздермен басқа ешнәрсеге жылынбайтын екі параллельміз.