P***** De Poésie - Arsenik

-Écrire c’est… Pff… Magique… Tu n’as pas eu ce sentiment?

-Si si je l’ai eu

-Quand j’ai commencé à écrire, j’ai découvert que je faisais plus que de

raconter une histoire

Tu vois écrire, c’est une arme.

Une arme plus puissante que n’importe quel coup

de poing…

Faut que j’explique aux mômes qui kiffent qu’Arsenik c’est pas que violence

Et qu’y’a un écorché vif planqué derrière ma putain d’insolence

Qu’il faut capter l’urgence à travers nos prophéties

Et que rappeur c’est un cri, avant d'être ma profession

J'écris sous pression, l’industrie stresse

J'écris, dresse leurs portraits et ces porcs s’empressent de cramer nos

manuscrits

J’agresse le beat pour ma cause, c’est un crime ma prose, je le crie si ça

s’impose

J’décris ces choses crues qui font que leurs prisons implosent

Et que dans nos maisons on prie

C’est pour être libre qu’on garde jamais nos putains de bouches closes

Inscrit nos blazes, explose, j'écris, impose mes phrases

Et ce putain d’amour de la base n’a pas de prix

Si je rime trop et que je prends le micro à l’usure

C’est juste que j’ai trop les crocs et que je sais pas compter les mesures

Ou que j’ai trop de choses à cracher donc je baise le format en 16

Et la République Française

C’est pour notre public qu’on saisit le Bic, qu’on pèse pas le poids de nos mots

Nos tess', nos mômes dupliquent

J'écris ma famille, ces rues infâmes, ces âmes qu’on éventre

J'écris mon texte et le rap comme un ventre crie famine

Je me fais du mauvais sang, le mal se profile

Et ma plume saigne des lyrics hémophiles

J'écris, ça anesthésie mes peines cette zik

J'écris, traine mon spleen, saisit la plume et le bitume saigne

J'écris, j’m’incline pas j’assume mes propos

Fume le beat comme popo et weed, me vide comme un calibre popop

J'écris à plein pot, limpide, mon flow me guide

J’suis trop lucide négro c’est un putain d’homicide

Je pense ce que je crie, écris ce que je vois

Ce que je te lance de vive voix c’est pas le diable qui me le prescrit

Corps et âme j'écris ma douleur

Dans ce bled où on se plait à me rappeler que je suis pas de la bonne couleur

Je crève l'écran écris de nouveaux versets

Sur le bitume endormi, que l'État ne cesse de bercer

Sombre poésie, pour poètes vandales, impro ici?

Non

Pas le temps de rire quand il y a scandale

Boire toute leur merde ils me saoulent de belles paroles

L’espoir court toujours une roue dans une putain de grosse caisse

Je touche du bois j'écris et ça rapporte peu importe

Tu seras des nôtres quand la te-por va sauter

Rouge sang ma feuille quand j'écris sur mon pays des vers sans rimes en solo

Je bouge en criant en silence je couche ma haine, touche au maximum

La rage a souillé toutes mes pages blanches

J'écris quand j’ai les crocs envie de cramer le micro

En haut j’ai visé le top ici c’est dans la soie que je veux crever

Sans regrets, j’ai rien à perdre

J'écris pour mes reufs qui gisent à des millions de lieues sous la merde

J'écris, ça anesthésie mes peines cette zik

J'écris, traine mon spleen, saisit la plume et le bitume saigne

J'écris, j’m’incline pas j’assume mes propos

Fume le beat comme popo et weed, me vide comme un calibre popop

J'écris à plein pot, limpide, mon flow me guide

J’suis trop lucide négro c’est un putain d’homicide

J’suis ce sombre poète que ce con de mal encombre

Cherchant la lumière en courant dans le noir derrière une ombre

J’veux être plus qu’un nombre, une putain de statistique

J’veux me faire un nom dans l’artistique

Le diagnostic tombe, je suis trop mélomane

J’ai le coup de stylo mystique man, le stick, et je kicke ces mots d’où la

douleur émane

J’alimente la polémique quand trop de cons d’MC mentent

Et la tension monte quand mon taux d’alcoolémie monte

Bicrave sous le manteau, ou dans les bacs

Et gratte mes poèmes sur le ciment éclate les instrumentaux

J’suis tantôt Ying, tantôt Yang, trop digne

Et garde ce bon vieux ghetto style, on est trop sentimentaux

J'écris ces prisons de l’esprit, ces misères qu’on encule

Ces gosses meurtris, ces foutues libertés avec matricules

Et je trie, les anges, les démons

J'écris et sur les pages de l’histoire y’aura mon putain de prénom inscrit

Moi j'écris Malcolm, Lumumba, Antha Diop et Biko

Quand ta pute de zique se trémousse en string avec Sisqo

Quand j'écris c’est pour avancer

Pour devancer

Pour relancer les thèmes qui pourrissent dans tes pensées

Pour ceux qui pioncent et

Pour tous ceux qui dansaient

Sur du fonky shlag et qui font passer le rap français

Pour la merde en sachet

J'écris pour que tu saches que

Le poison vient te chercher n’importe où

Tu peux te coucher

Encore plus fâché

Les mots je veux pas les mâcher

J'écris sur tous les traîtres qui sur nos gueules sont venus cracher

J'écris, ça anesthésie mes peines cette zik

J'écris, traine mon spleen, saisit la plume et le bitume saigne

J'écris, j’m’incline pas j’assume mes propos

Fume le beat comme popo et weed, me vide comme un calibre popop

J'écris à plein pot, limpide, mon flow me guide

J’suis trop lucide négro c’est un putain d’homicide

-Жазу деген... Пфф... Сиқыр... Сенде мұндай сезім болмады ма?

-Иә түсіндім

-Мен жаза бастағанда, мен көп нәрсені істеп жатқанымды білдім

әңгіме айту

Көрдіңіз бе, бұл қару.

Кез келген соққыдан күшті қару

жұдырық…

Мен жақсы көретін балаларға Арсеник жай ғана зорлық емес екенін түсіндіруім керек

Менің ақымақтығымның артында терісі сыланған тірі адам жасырынып жатыр

Біз өз пайғамбарлықтарымыз арқылы жеделдікті сезінуіміз керек

Ал сол рэп айту – менің мамандығым болмай тұрғанда

Мен қысыммен жазамын, - дейді сала

Мен жазамын, олардың портреттерін бояймын және бұл шошқалар бізді өртеуге асығады

қолжазбалар

Мен өз ісім үшін соққыға шабуыл жасаймын, бұл менің прозам үшін қылмыс, егер солай болса, мен оны айғайлаймын

өзіне жүктейді

Мен түрмелерін жарып жіберетін осы шикі заттарды сипаттаймын

Ал біз өз үйімізде намаз оқимыз

Еркін болу үшін біз ешқашан аузымызды жаппаймыз

Жалынымызды жазады, жарылады, жазамын, сөйлемдерімді жүктеймін

Ал бұл қарапайым махаббат баға жетпес

Егер мен тым көп рифма айтсам және микрофонды киемін

Менің азу тістерім тым көп, өлшемді қалай санайтынымды білмеймін

Немесе түкіретінім көп, сондықтан мен 16-дағы форматты аламын

Және Франция Республикасы

Бiздiң жұртшылық үшiн бiздiң Бiздiң өзiмiзге қол жеткiзгенiмiз, сөзiмiздiң салмағын салмақ етпесiмiз

Біздің тестіміз, балаларымыз қайталанады

Мен өз отбасымды, осы атышулы көшелерді, іші күйген жандарды жазамын

Әннің сөзін жазып, рэп айтамын қарынның зарындай

Мен уайымдаймын, зұлымдық келе жатыр

Ал менің қаламым гемофильдік лириканы қандырады

Жазамын, бұл зікір менің мұңымды жансыздандырады

Жазамын, көкбауырымды сүйреп, қаламды ұстаймын, битум қанады

Жазамын, иілмеймін, сөзімді аламын

Попо мен арамшөп сияқты соққыны түтеңіз, мені поп калибрі сияқты босатыңыз

Мен толық жылдамдықпен жазамын, анық, ағымым мені бағыттайды

Мен тым түсінікті қарағым, бұл кісі өлтіру

Айқайлағанды ​​ойлаймын, көргенімді жазамын

Саған дауыстап лақтырғаным оны маған бұйырған шайтан емес

Тән мен жан жазамын мұңымды

Бұл қалада олар менің түсім дұрыс емес екенімді еске салғысы келеді

Экранды жарып жаңа өлеңдер жазамын

Ұйықтап жатқан асфальтта, Мемлекет оны тербеткен

Қараңғы поэзия, вандалдық ақындар үшін, мұнда импровизация?

Жоқ

Жанжал болған кезде күлуге уақыт жоқ

Олардың бәрін ішіңіз, олар мені әдемі әңгімемен мас етеді

Үміт әрқашан бас барабанда дөңгелекті басқарады

Ағашты қағып жазамын, ол бәрін төлейді

Те-пор көтерілгенде бізбен бірге боласыз

Елім туралы рифмасыз өлеңдер жазғанда парағыма қан қызыл

Мен үнсіз айқайлап қозғаламын Мен жеккөрінімді қойдым, максималды түртіңіз

Ашу менің барлық ақ парақтарыма дақ түсірді

Мен микрофонды күйдіретін тістерім бар кезде жазамын

Шыңда мен шыңға ұмтылдым, міне, мен өлгім келеді жібекте

Өкінбеймін, жоғалтатын ештеңем жоқ

Мен миллиондаған шақырым жерде жатқан ағаларыма арнап жазамын

Жазамын, бұл зікір менің мұңымды жансыздандырады

Жазамын, көкбауырымды сүйреп, қаламды ұстаймын, битум қанады

Жазамын, иілмеймін, сөзімді аламын

Попо мен арамшөп сияқты соққыны түтеңіз, мені поп калибрі сияқты босатыңыз

Мен толық жылдамдықпен жазамын, анық, ағымым мені бағыттайды

Мен тым түсінікті қарағым, бұл кісі өлтіру

Мен мына зұлым ақымақ жүктеген қара ақынмын

Көлеңкенің арғы жағында қараңғыда ағып жатқан жарықты іздеу

Мен сан емес, статистика болғым келеді

Өнерде атымды шығарғым келеді

Диагноз төмендейді, мен тым музыка әуесқоймын

Менде мистикалық адам қаламының штрихы, таяқшасы бар, мен бұл сөздерді осылайша тепкілеймін

ауырсыну пайда болады

Тым көп MC ақымақтары өтірік айтқан кезде мен дауды өршітемін

Қандағы алкоголь деңгейі жоғарылағанда, шиеленіс күшейеді

Пальто астына немесе қоқыс жәшігіне салыңыз

Менің өлеңдерімді цементке тырнап, аспапты сындырыңыз

Мен кейде Ин, кейде Ян, тым құрметтімін

Ескі гетто стилін сақтаңыз, біз тым сентименталмыз

Мен осы ақыл түрмелерін, біз ренжітетін осы қасіреттерді жазамын

Бұл көгерген балалар, сандары бар қарғыс атқыр бостандықтар

Мен сұрыптаймын, періштелер, жындар

Мен жазамын, тарих беттерінде менің есімім жазылады

Мен Малкольм, Лумумба, Анта Диоп және Бико жазамын

Сіздің музыкалық жезөкше Sisqo-мен труба киіп жатқанда

Мен жазған кезде алға жылжу керек

Алға шығу үшін

Ойларыңызда шіріген тақырыптарды жаңғырту

Ломбардқа қоятындар үшін және

Би билейтіндердің барлығына

Фонки шлагында және француз рэпін өткізеді

Қаптаған боқ үшін

Сізге хабарлау үшін жазып отырмын

У сізді кез келген жерден алып кетеді

Сіз жатуға болады

одан да ашулы

Мен шайнағым келмейтін сөздер

Бетімізге түкіруге келген сатқындардың барлығын жазамын

Жазамын, бұл зікір менің мұңымды жансыздандырады

Жазамын, көкбауырымды сүйреп, қаламды ұстаймын, битум қанады

Жазамын, иілмеймін, сөзімді аламын

Попо мен арамшөп сияқты соққыны түтеңіз, мені поп калибрі сияқты босатыңыз

Мен толық жылдамдықпен жазамын, анық, ағымым мені бағыттайды

Мен тым түсінікті қарағым, бұл кісі өлтіру