Rien à écrire - Anggun

Il y a sur nous

Plus rien à écrire

Pas la moindre histoire

Pas la moindre blessure à guérir

Rien à se dire, la page est tournée

Deux corps étrangers ont oublié leurs nuits enlacés

Le ciel s’est dégagé

La douleur soulagée

A quoi bon verser plus de larmes

A quoi bon regretter

Des ruines de nos années

Plus rien n’est à sauver

Le verbe espérer ne se conjugue plus qu’au passé

On a eu notre temps

Tout est derrière maintenant

Il y a de nous

Rien à revivre

Combien de saisons ont usé l’endroit que nous aimions

Non rien à redire

Je me suis rendue

Rien à écrire

Il ne nous reste que du temps perdu

Le ciel s’est dégagé

La douleur soulagée

A quoi bon verser plus de larmes

A quoi bon regretter

Des ruines de nos années

Plus rien n’est à sauver

Le verbe espérer ne se conjugue plus qu’au passé

On a eu notre temps

Tout est derrière, c’est derrière maintenant

On a eu notre temps

Tout est derrière maintenant

Rien à écrire…

Il ne reste plus rien…

Il n’y a plus rien… Il n’y a plus rien… Plus rien…

Бізде

Басқа жазатын ештеңе жоқ

Кішкене әңгіме емес

Емделмейтін жара емес

Айтарға сөз жоқ, бет бұрылды

Екі бөтен дене бір-бірімен араласқан түндерін ұмытты

Аспан ашылды

Ауырсыну басылды

Артық көз жасын төккеннен не пайда

Өкінгеннен не пайда

Біздің жылдарымыздың қирандылары

Құтқаратын ештеңе қалмады

Үміт етістігі тек өткен шақта жалғанады

Біздің уақытымыз болды

Қазір бәрі артта қалды

Біз бармыз

Қайта тірілетін ештеңе жоқ

Біз сүйген жерді қанша жыл тоздырды

Айтатын ештеңе жоқ

мен тапсырдым

жазатын ештеңе

Бізде тек босқа кеткен уақыт қана қалды

Аспан ашылды

Ауырсыну басылды

Артық көз жасын төккеннен не пайда

Өкінгеннен не пайда

Біздің жылдарымыздың қирандылары

Құтқаратын ештеңе қалмады

Үміт етістігі тек өткен шақта жалғанады

Біздің уақытымыз болды

Бәрі артта қалды, қазір артта қалды

Біздің уақытымыз болды

Қазір бәрі артта қалды

Жазатын ештеңе жоқ...

Ештеңе қалмады…

Ештеңе қалмады... Ештеңе қалмады... Ештеңе де қалды...