Well Done, Good And Faithful - Andrew Peterson

Why has my God, my soul forsook, nor will a smile afford

Thus David once in anguish spoke and thus our dying Lord

Oh it’s Your chief delight to dwell among Your praising saints

And yet You hear us groan as well and pity our complaints

Our fathers trusted in Your name and great deliverance found

But He’s a worm despised of men who trod him to the ground

Men shake their heads and pass Him by and laugh His soul to scorn

‘In vain He trusts in God', they cry, neglected and forlorn

But You are He who formed His flesh by Your own mighty word

And since He hung upon the breast His hope was in the Lord

Why would His father hide His face when foes stand threatening ‘round

In His dark hour of deep distress and not a helper found

Why, oh why, my God?

Why, oh why, my God?

For the joy set before Him He endured

And is seated at the right hand of the Throne

Well done, good and faithful, well done

Well done, good and faithful One

Behold Your dear One left along with the cruel and the proud

As mighty bulls so fierce and strong, as lions roaring loud

For mirth and hell and sorrows meet to multiply the pain

They nail His hands, they pierce His feet and mock Him yet again

Yet if Your sovereign hand let loose the rage of earth and hell

Why would my Heavenly Father bruise the Son He loved so well?

He prayed in dark Gethsemane, ‘Withhold this bitter cup'

But He resigned His will to Thee and drank the sorrows up

Our Savior cried with David’s grief, in groans I waste my breath

Thy hand has brought me down beneath the bitter dust of death

And then He gave His spirit up to trust it in Your hand

His dying flesh reposed in hope, to rise at Your command

Why, oh why, my God?

Why, oh why, my God?

For the joy before Him He endured

And is seated at the right hand of the Throne

Well done, good and faithful, well done

Well done, good and faithful, well done

Well done good and faithful One

Тәңірім неге жанымды тастап кетті, күлімсіреу мүмкін емес

Бірде Дәуіт осылайша сөйледі, сөйтіп өліп бара жатқан Иеміз

О, мадақтаушы әулиелеріңнің арасында тұру сенің басты бақытың

Сонда да біздің ыңырсып, шағымымызды аяғанымызды естисіз

Біздің әкелер  Сенің атыңа сеніп, зор құтқарылды

Бірақ ол өзін жерге түсірген адамдарды жек көретін құрт

Ерлер бастарын шайқап, Оның жанынан өтіп                                                                                                Еркектер                жанын                  |

«Ол Құдайға бекер сенім артады», - деп жылап, қараусыз және мұңайып

Бірақ Өзің құдіретті сөзің арқылы Оның тәнін жаратқан Сенсің

Ол кеудеге ілінгендіктен, Оның үміті Иемізде болды

Жаулары қорқытып тұрғанда әкесі неге бетін жасырады?

Оның қараңғы                                                                                                                                            

Неге, неліктен, Құдайым?

Неге, неліктен, Құдайым?

Оның алдындағы қуаныш үшін Ол төзе білді

Және Тақтың оң жағында отырған

Жарайсың, жақсы және адал, жарайсың

Жарайсың, жақсы және адал

Міне, Қатыгез және тәкаппарлармен бірге Сүйіктің де қалды

Құдіретті бұқалардай қаһарлы және күшті, арыстандар қатты ақырғандай

Өйткені, қуаныш пен тозақ және қайғы бірігіп, ауырсынуды көбейтеді

Олар Оның қолдарын шегелейді, аяғын тесіп, тағы да мазақ етеді

Егер сіздің егемен қолыңыз Жер мен тозақтың ашуын босатса

Неліктен менің Көктегі Әкем Өзі жақсы жақсы жақсы жақсы жақсы жақсы жақсы Ұл көгертеді?

Ол қараңғы Гетсиманиде: «Бұл ащы тостағанды ​​ұстаңдар» деп дұға етті.

Бірақ ол өз еркінен отставкаға кетті және қайғы-қасіретті жеңді

Біздің Құтқарушымыз Дәуіттің қайғысымен жылады, мен ыңырсып демімді босқа өткіземін

Сенің қолың мені өлімнің ащы шаңының астына түсірді

Содан кейін Ол өз рухын сенің қолыңа тапсырды

Оның өліп бара жатқан денесі сенің бұйрығыңмен қайта тұруға  үміттенді

Неге, неліктен, Құдайым?

Неге, неліктен, Құдайым?

Оның алдындағы қуанышына  төтеп берді

Және Тақтың оң жағында отырған

Жарайсың, жақсы және адал, жарайсың

Жарайсың, жақсы және адал, жарайсың

Жақсы және адал