Two Sisters - Andrew Bird

Two young sisters were walking alone

By the the pale muddy waters

Two young sisters were walking alone

By the the pale muddy waters of Onion Town

When one of them pushed the younger in

Into the cold green water

Pushed her sister and watched her drown

In the cold muddy froth of the river

And she floated up and she floated down

Pale she was as the water

Floated down and she washed on shore

On the pale muddy banks of Onion Town

With wolves by night and the sun by day

Nothing was left but bones and hair

Bones and hair which are both more fair

Than the pale muddy banks of the river

Luka’s son was deaf and lame

Carried her home her tiny frame

«Father father I hear her cry»

«How can that be,» he said, «bones don’t cry,» he said

«Besides you’re deaf»

But he thought there was something to these bones

So he made a fiddle out of her breast bone

Made some pegs out of her finger bones

Made a bow out of her leg bone

And from her yellow hair he strung

The strings that would have her story sung

And sometime later…

One old woman was walking alone

By the pale muddy waters

She heard the strings of the sweet fiddle cry

«Cruel sister, why have you drowned me?»

Well, upon a rock the deaf boy played

Oh the bows of Onion

And into the water the cruel sister ran

But she sank just like any old stone

Екі жас апа жалғыз жүріп келе жатқан

Бозғылт лайлы сулардың жанында

Екі жас апа жалғыз жүріп келе жатқан

Пияз қалашығының ақшыл лайлы суларының жанында

Біреуі кішісін итеріп жібергенде

Суық жасыл суға

Әпкесін итеріп, суға батып бара жатқанын көрді

Өзеннің салқын лайлы көбікте

Және ол жоғары                                                                                                        |

Ол судай бозарған

Төмен қалқып, ол жағаға  жуылды

Пияз қалашығының ақшыл лайлы жағасында

Түнде қасқыр, күндіз күн

Сүйектер мен шаштардан басқа ештеңе қалмады

Сүйектер мен шаштың екеуі де әдемірек

Өзеннің ақшыл лайлы жағалауларына қарағанда

Луканың ұлы саңырау және ақсақ болды

Кішкентай жақтауын үйіне апарды

«Әке әке мен оның жылағанын естимін»

«Бұл қалай болады, - деді ол, «сүйектер жыламайды», - деді ол

«Сонымен қатар сен саңыраусың»

Бірақ ол бұл сүйектерде бірдеңе бар деп ойлады

Осылайша ол оның кеудесін сүйектерінен скрипка жасады

Саусақ сүйектерінен бірнеше қазық жасады

Оның аяқ сүйегінен садақ жасады

Оның сары шашынан  тартқан

Оның хикаясын айтатын ішектер

Ал біраз уақыттан кейін…

Бір кемпір жалғыз кетіп бара жатты

Бозғылт лайлы сулардың жанында

Ол тәтті скрипканың шырқағанын естіді

«Қатыгез қарындас, мені неге суға батырдың?»

Саңырау бала тастың үстінде ойнады

О, пияз садақтары

Ал қатыгез апа суға жүгірді

Бірақ ол кез келген ескі тас сияқты батып кетті