Черно - [AMATORY]

Когда последний камень выгорит дотла

Над саркофагом мир начнёт сходить с ума

Каждый день эфир, где ложь сменяет бред

Правды больше нет

Вся вина

Испарялась, как вода

За кровь и боль

Проклятой ядерной весной

И с пеплом крики

Агонии не стихли

Напомнят о предательстве нам вновь

Но даже не имея власть

Ты бросил позади свой дом

Не стал стоять и наблюдать

Чтобы не проклинать себя потом

Ради других

Всех нас

Ради чужих

В тот час

Ведь жизнь одна

Так проста и так сложна

Один лишь миг

Способен сотворить или разрушить мир

Вся вина

Испарялась, как вода

За кровь и боль

Проклятой ядерной весной

Вся вина

Испарялась как вода

Напомнит боль

Проклятой ядерной весной

И с пеплом крики

Что никогда не стихнут

Их предали и бросили в огонь

Соңғы тасты жерге өртеп жібергенде

Саркофагтың үстінде әлем жынды бола бастайды

Күн сайын ауа, онда өтірік сандырақ ауыстырады

Шындық енді жоқ

Барлық кінә

Су сияқты буланған

Қан мен ауырсыну үшін

Қарғыс атқан ядролық бұлақ

Және күлімен айқайлайды

Азап басылған жоқ

Бізге сатқындықты тағы да еске түсіріңіз

Бірақ тіпті қуатсыз

Сен үйіңді тастап кеткенсің

Тұрып қарамады

Кейін өзіңді қарғап қалмас үшін

Басқалар үшін

Барлығымыз

Бейтаныс адамдар үшін

Сол сағатта

Өйткені, өмір бір

Қарапайым және соншалықты күрделі

Бір сәт

Әлемді құру немесе жою мүмкін

Барлық кінә

Су сияқты буланған

Қан мен ауырсыну үшін

Қарғыс атқан ядролық бұлақ

Барлық кінә

Су сияқты буланған

Маған ауырсынуды еске түсіреді

Қарғыс атқан ядролық бұлақ

Және күлімен айқайлайды

Бұл ешқашан басылмайды

Оларға опасыздық жасалып, отқа тасталды