На грани - [AMATORY]

Словно призрак, я иду в никуда,

И Солнца не видно, только тень и Луна.

Пусть мне придется вновь пройти этот ад,

Шаг за шагом — знаю: нет пути назад!

Льет дождь стеной!

Я слышу голос твой;

Он ведет меня сквозь бурю за собой!

И я вернусь, пока бьется мой пульс —

Я верю, что ты ждешь меня назад домой.

Сможешь ли меня ты снова узнать,

Если я имя твое буду кричать?

В толпе заметишь или мимо пройдешь, —

И стоит знать, что все еще меня ты ждешь?

Льет дождь стеной!

Я слышу голос твой;

Он ведет меня сквозь бурю за собой!

И я вернусь, пока бьется мой пульс —

Я верю, что ты ждешь меня назад домой.

Так много дней, так много дней…

Дорога к ней ведет меня по краю.

Прости прошу, прости прошу…

Дай тишину, о всех грехах я знаю.

За этот взгляд — я отдам свою душу.

Ведь веры шторм сейчас мне только нужен;

Изо всех сил меня на берег обрушит…

Мен елес сияқты ешқайда кетпеймін

Ал күн көрінбейді, көлеңке мен ай ғана көрінеді.

Бұл тозақтан тағы өтуім керек пе

Қадам сайын - мен білемін: кері қайтару жоқ!

Жаңбыр жауып тұр!

Мен сіздің дауысыңызды естимін;

Ол мені дауылдан өткізеді!

Ал мен тамыр соғып жатқанда қайтамын

Мен сенемін, сен мені үйде күтіп тұрсың.

Мені тағы тани аласыз ба?

Егер мен сенің атыңды айтсам?

Көпшіліктің арасынан байқайсыз немесе өтіп кетесіз, -

Сіз мені әлі күтіп жүргеніңізді білу керек пе?

Жаңбыр жауып тұр!

Мен сіздің дауысыңызды естимін;

Ол мені дауылдан өткізеді!

Ал мен тамыр соғып жатқанда қайтамын

Мен сенемін, сен мені үйде күтіп тұрсың.

Қаншама күн, қаншама күн...

Оған апаратын жол мені шетімен алып келеді.

Кешіріңіз, кешіріңіз...

Тыныштық бер, мен барлық күнәларды білемін.

Бұл көзқарас үшін - мен жанымды беремін.

Неге десеңіз, енді маған тек сенімнің дауылы ғана керек;

Бар күшімен ол мені жағаға түсіреді...