Caldeirada - Amália Rodrigues

Em vésperas de caldeirada, o outro dia

Já que o peixe estava todo reunido

Teve o guraz a ideia de falar à assembleia

No que foi muito aplaudido

«Camaradas: principia a ordem do dia

É tudo aquilo que for poluição

Porque o homem, que é um tipo cabeçudo

Resolveu destruir tudo, pois então»

E com tal habilidade e intensidade

Nas fulguranças do génio

Que transforma a água pura numa espécie de mistura

Que nem tem oxigénio

E diz ele que é o rei da criação

As coisas que a gente lhe ouve e tem que ser

«Mas a minha opinião», diz o pargo capatão

«Gostava de lha dizer»

«Pois se a gente até se afoga»

Grita a boga, «por o homem ter estragado o ambiente

Dar cabo da criação, esse pimpão

Isso não é decente!»

Diz do seu lugar «tá mal» o carapau

«Porque, por estes caminhos

Certo vamos mais ou menos, ficando todos pequenos

Assim como jaquinzinhos»

Diz então o camarão, a certa altura:

«Mas o que é que nós ganhamos por falar?»

«Ó seu grande camarão», pergunta então o cação

«Você nem quer refilar?»

«Se quer morrer», diz a lula toda fula

«Com a mania das cerveja nos cafézes

Morra lá à sua vontade, que assim seja

Para agradar aos fregueses!»

Diz nessa altura a sardinha prá tainha:

«Sabe a última do dia?

A pescadinha, já louca, meteu o rabo na boca

O que é uma porcaria!»

«Peço a palavra!», gritou o caranguejo

«Eu, que tenho por mania observar

Tenho estudado a questão e vejo a poluição

Dia e noite a aumentar

Cai do céu a água pura e a criatura

Pensa que aquilo que é dele é monopólio

E vai a gente beber dela e a goela

Fica cheia de petróleo!»

«A terra e o mar são para o cidadão

Assim como o seu palácio

Se um dia lhe deito o dente

Paga tudo de repente, ou eu não seja crustáceo!»

«É um tipo irresponsável», grita o sável

«O homem que tal aquele!

Vai a proposta prá mesa: ou respeita a natureza

Ou vamos todos a ele!

Vai a proposta prá mesa: ou respeita a natureza

Ou vamos todos a ele!»

Бұқтырылған тамақ қарсаңында, келесі күні

Өйткені балықтың бәрі жиналды

Жиналыста сөз сөйлеймін деген ой бар еді

Ол көп қол шапалақтады

«Жолдастар: күн тәртібі басталады

Мұның бәрі ластану

Өйткені басты үлкен түр

Ол бәрін жоюға бел буды, сол кезде»

Сондай шеберлікпен және қарқындылықпен

Генийдің ұшқынында

Бұл таза суды қоспа түріне айналдырады

онда тіпті оттегі де жоқ

Және ол жаратылыстың патшасы екенін айтады

Біз сізді еститін және болуы керек нәрселер

«Бірақ менің пікірім», - дейді капитан теңізші

«Мен саған айтқым келеді»

«Егер суға батып кететін болсақ»

Абога, «өйткені адам қоршаған ортаны бүлдірді

Жасампаздықты доғарыңыз, мына сутенер

Бұл лайықты емес!»

Орнынан скумбрия «жаман» дейді

«Себебі осы жолдардың бойында

Жарайды, азды-көпті барайық, бәрін кішірейтейік

Кішкентай Жакинзиньос сияқты»

Сонда асшаян белгілі бір уақытта:

«Бірақ сөйлескеніміз үшін не аламыз?»

«Әй, үлкен асшаян», - деп сұрайды катион

«Тіпті толтырғың келмейді ме?»

«Өлгің келсе» дейді ашулы Лула

«Кафелердегі сыра құмарлығымен

Өз қалауыңыз бойынша сонда өліңіз, солай болсын

Клиенттердің көңілінен шығу үшін!»

Сол кезде кефальға арналған сардиналар:

«Сіз соңғы күнді білесіз бе?

Онсыз да есінен танған балық құйрығын аузына салады

Не деген сұмдық!»

«Мен сөзді сұраймын!» - деп айқайлады краб

«Мен, бақылайтын әдетім бар

Мен                                         |

Күндіз-түні көбейеді

Таза су аспаннан және жаратылыстан құлайды

Менікі монополия деп санайды

Біз одан да, тамақтан да ішеміз

Ол майға толы!»

«Жер де, теңіз де азамат үшін

Сіздің сарайыңыз сияқты

Бір күні саған тісімді берсем

Бұл кенеттен қайтарылады, немесе мен шаян емеспін!»

«Ол жауапсыз жігіт», - деп айқайлайды

«Аға, мынау ше!

Ұсыныс кестеге түседі: немесе табиғатты құрметтейді

Барлығымыз оған барайық!

Ұсыныс кестеге түседі: немесе табиғатты құрметтейді

Барлығымыз оны тыңдайық!»