Be Tamashaye Negahat - Homayoun Shajarian, Alireza Ghorbani, Mahyar Alizadeh

گو چه رازی است در این موج مه آلود نگاهت که تو چون باد پریشانی و مستی؟

دست در دست خزان، خنده کنان در دل این باغ نشستی

قامت عمر مرا خشک تر از شاخه ی بی جان بشکستی، بشکستی

چه بگویم؟

به که گویم که دلم گلشن اسرار تو گشته؟

گل هر یاد در این باغ پریشان به سر انگشت تو در خاطره ی خاک نشسته

وای بر من که دلم پر ز تمنای تو گشته

نتوانم، نتوانم که بگویم دل من لیلی اش از یاد نبرده

من که عمرم به تماشای نگاهش همه بر باد نشسته

همچو لیلای پریشان تو بر خاک نشستم

خسته ام، خسته تر از مرغ پر و بال شکسته

خسته ام، خسته تر از قامت مینای شکسته

جز غم روی رُخش در دل حیران چه توان دید؟

به که گویم، به که گویم که من از عشق غریبش نگذشتم؟

نگذشتم

Сенің бұл тұманды толқында сенің желдей мазасызданып, мас болуыңның сыры неде?

Осы бақтың төсінде күліп Хазанмен қол ұстасып отырдың

Сен менің өмірімді жансыз бұтақтан да құрғаттың

не айта аламын

Жүрегім сенің сырыңа айналды деп кімге айтамын?

Бұл бұзылған бақтағы әрбір естеліктің гүлі топырақтың жадында саусағыңыздың ұшында отыр

Жүрегім саған деген сағынышқа толы болғаны өкінішті

Қолымнан келмейді, жүрегім Лилиді ұмытқан жоқ деп айта алмаймын

Мен өмір бойы оның көздеріне қарап келемін

Мен сенің мазасыз түніндей жерге отырдым

Шаршадым, жүні сынған тауықтан да шаршадым

Мен шаршадым, эмаль сынғаннан да шаршадым

Таңданған жүректің жүзінен мұңдан басқа не көрінеді?

Біртүрлі махаббатын сағынбағанымды кімге айтамын, кімге айтамын?

Мен өтпедім