Зов - Алексей Страйк

Всегда страшно терять близких людей.

Но в детстве потери переносятся легче.

И лишь с годами приходит осознание того, кем являлся для тебя, тот,

навсегда ушедший человек.

Маленькая девочка, начинала свой путь по жизни, полной пестрых красок,

купалась в грёзах, мечтала, когда вдруг нелепая смерть, забрала самого

близкого ей человека — отца…

Зов

Было все совсем иначе,

Мчалась вдаль, гонимая мечтой,

Море грез осталось за чертой.

В одеяло сна,

Черных роз стена…

Зови, зови из облаков.

Зови, зови из детских снов

За спиной усталый Ангел,

Смотрит в воду, видит небеса,

Слез полны бесцветные глаза.

Рядом, чуть дыша

Спит твоя душа.

Зови, зови из облаков.

Зови, зови из детских снов

Лети, лети в край вешних стай,

Зови, зови не отпускай.

День развеет страх,

Только все не так.

Зови, зови из облаков.

Зови, зови из детских снов

Лети, лети в край вешних стай,

Зови, зови не отпускай.

Жақындарыңызды жоғалту әрқашан қорқынышты.

Бірақ балалық шақта шығындарды көтеру оңайырақ.

Тек жылдар өте келе оның сіз үшін кім болғанын түсінеді

мәңгілікке кеткен адам.

Кішкентай қыз түрлі-түсті түстерге толы өмірге саяхатын бастады,

арманға шомылды, армандады, кенеттен абсурдты өлім алды

оған жақын адам - ​​оның әкесі ...

Қоңырау

Бәрі басқаша болды

Арманның жетегінде алысқа жүгірді,

Арман теңізі артта қалды.

Ұйқы көрпеде

Қара раушанның қабырғасы...

Қоңырау шалыңыз, бұлттан қоңырау шалыңыз.

Қоңырау, балалардың арманынан қоңырау

Шаршаған періштенің артында,

Суға қарайды, аспанды көреді,

Түссіз көздер жасқа толы.

Жақын, аздап дем алыңыз

Жаның ұйықтап жатыр.

Қоңырау шалыңыз, бұлттан қоңырау шалыңыз.

Қоңырау, балалардың арманынан қоңырау

Ұшыңыз, көктемгі отарлар еліне ұшыңыз,

Қоңырау шал, қоңырау шал, жіберме.

Күн қорқынышты сейілтеді

Бұл жай ғана олай емес.

Қоңырау шалыңыз, бұлттан қоңырау шалыңыз.

Қоңырау, балалардың арманынан қоңырау

Ұшыңыз, көктемгі отарлар еліне ұшыңыз,

Қоңырау шал, қоңырау шал, жіберме.