Bize Kalan - Ahmet Kaya, Yusuf Hayaloğlu

Bize kalan

İnsanlığa bırakmak istediğimiz değildi

Binlerce fidan ektik halkın çölüne

Su vermediler, eğildi

Bizim eskiden sevdalarımız vardı

Kızaran yanakları öpmelere utandık

Sonra suç olmak girdi araya

Bizim eskiden umutlarımız vardı

Yıkılan duvarların gövdesine yaslandık

Sonra yanılmak girdi araya

Bize kir, bize pas

Bize tortusu kaldı

Dostlar tükenip düştüler

Yok olma korkusu kaldı

Bizim eskiden gülüşlerimiz vardı

Kırılan yüreklere öylesine dağıttık

Sonra ağlamak girdi araya

Bizim eskiden öfkelerimiz vardı

Tutuşan dağların seherine yar olduk

Sonra vurulmak girdi araya

Bize kan, bize ter

Bize göz yaşı kaldı

Yıllar çiğneyip geçtiler

Yaşama telaşı kaldı

бізге қалды

Бұл біздің адамзатқа қалдырғымыз келген нәрсе емес еді

Елдің түзіне мыңдаған көшет отырғыздық

Олар су бермеді, иілді

Бұрын бізде махаббат болған

Қызарған бетінен сүйуге ұялды

Сосын қылмыс болу жолға түсті

Бұрын бізде үміт болған

Біз қираған қабырғалардың денесіне сүйендік

Содан кейін қате араласты

Бізге кір, бізге тот

Бізде қалдықтар бар

Достар жүгіріп, құлап қалды

Жойылып кету қорқынышы сақталады

Бұрын күліп жүретінбіз

Осылайша жараланған жүректерге тараттық

Сосын жылау кедергі болды

Бізде бұрын ашу-ыза болатын

Өртенген таулардың таңында тарқадық

Содан кейін оқ атылды.

қан бізде, тер бізде

Көз жасымызбен қалдық

Жылдар өте берді

Өмір сүруге асығыс