Vite - Adriano Celentano

Mi affascina il mistero delle vite

Che si dipanano lungo la scacchiera

Di giorni e strade, foto scolorite

Memoria di vent’anni di una sera

Mi coinvolge l’eterno gocciolare

Del tempo sopra il viso di un passante

E il chiedermi se nei suoi tratti appare

L’insulto di una morte o di un amante

Il mondo visto con gli occhi asfaltati

Rincorrendo il balletto delle ore

Noi che sappiamo dove siamo nati

Ma non sapremo mai dove si muore

Mi piace rovistare nei ricordi

Di altre persone, inverni o primavere

Per perdere o trovare dei raccordi

Nell’apparente caos di un rigattiere:

Quadri per cui qualcuno è stato in posa

Un canocchiale che ha guardato un punto

Un mappamondo, due bijou, una rosa

Ciarpame un tempo bello e ora consunto

Oggetti che qualcuno ha forse amato

Ora giaccion lì, senza padrone

Senza funzione, senza storia o stato

Nell’intreccio di caso o di ragione

E la mia vita cade in altre vite

Ed io mi sento solamente un punto

Lungo la retta lucida è finito

Di un meccanismo immobile e presunto

Tu sei quelli che son venuti prima

Che in parte hai conosciuto, e quelli dopo

Che non conoscerai, come una rima

Vibrante e bella, però senza scopo

Non saprai e non sai, questo dolore

Che vagli fra le maglie di un tuo cribro

Svanisce un po' nel contemplare un fiore

Si scorda fra le pagine di un libro

Perchè non si fa a meno di altre vite

Anche rubate a pagine che sfogli

Oziosamente e ambiguo le hai assorbite

Da fantasmi inventati che tu spogli

Rivestendoti in loro piano piano

Come se ti scoprissi in uno specchio

L’uomo a dublino, o l’ultimo mohicano,

Chi ai 25 si sentiva vecchio

Perchè la nostra è sufficiente appena

Ne mescoliamo inconsciamente il senso

Siamo gli attori ingenui su una scena

Di un palcoscenico misterioso…

E immenso

Adriano Celentano —

Мен өмірдің тылсымына қызығамын

Бұл шахмат тақтасының бойымен ашылады

Күндер мен көшелер, өшіп қалған фотолар

Бір кештен жиырма жыл естелік

Мен мәңгілік тамшыға араласамын

Уақыт өтіп бара жатқан адамның бетінен

Және оның ерекшеліктерінде көрінетінін сұрайды

Өлімді немесе ғашықты қорлау

Асфальтталған көзбен көретін әлем

Сағат балетін қуып

Біз қай жерде туылғанымызды білеміз

Бірақ біз қай жерде өлетінімізді ешқашан білмейміз

Мен естеліктерді қайталауды ұнатамын

Басқа адамдардан, қыста немесе көктемде

Байланыстарды жоғалту немесе табу үшін

Екінші қол дилердің айқын хаосында:

Біреу түсірген суреттер

Нүктеге қараған телескоп

Глобус, екі әшекей, раушан гүл

Бір кездері әдемі, қазір тозған

Біреу жақсы көретін нысандар

Қазір қожайынсыз сол жерде жатыр

Функциясыз, тарихсыз немесе күйсіз

Кездейсоқ немесе себеп тоғысқан кезде

Ал менің өмірім басқа өмірлерге құлайды

Ал мен тек бір нүктені сезінемін

Жылтыр сызық бойымен ол аяқталды

Қозғалмайтын және болжамды механизм

Сіз бірінші болып келгенсіз

Сіз ішінара білетінсіз және одан кейінгілер

Сіз білмейсіз, рифма сияқты

Жанды және әдемі, бірақ мақсатсыз

Сіз бұл азапты білмейсіз және білмейсіз

Кім сенің бір шпаргалкаңның көйлегін електен өткізеді

Ол гүлді ойлағанда аздап жоғалады

Ол кітап беттерінде ұмытылады

Басқа өмірлерсіз неге жасамасқа

Тіпті сіз аударған беттерден ұрланған

Сіз оларды бос және түсініксіз түрде сіңірдіңіз

Сіз шешінетін ойлап тапқан елестерден

Оларға баяу киіну

Сіз өзіңізді айнадан тапқандайсыз

Дублиндегі адам немесе соңғы могикан,

Кім 25 жасында өзін қартайғандай сезінді

Өйткені біздікі әрең жетеді

Біз оның мағынасын бейсаналық түрде араластырамыз

Біз сахнадағы аңғал актерлерміз

Жұмбақ кезеңнің...

Және орасан зор

Адриано Челентано -