The Fog - Accents

There’s a silence, like an empty sheet of paper that I stare at

And the sunlight, it gets weaker as we crawl along the foreground

Do you remember the fog?

This is my heart

It’s the only artifact that I’ve held onto

(The music brings me back; I’ve waited long enough to find out this is where I

want to be)

Not the letters that I never sent to home when I was growing

(A simple poetry, so many lines that I can’t let go to waste, to waste…)

Do you remember the fog?

Do you remember the fall?

We miss it after all

Мен қарап тұрған бос қағаз сияқты тыныштық бар

Ал күн сәулесі біз алдыңғы планмен жорғалаған сайын әлсірейді

Тұман есіңізде ме?

Бұл менің жүрегім

Бұл мен ұстаған жалғыз артефакт

(Музыка мені қайтарады; мен осы жерде екенімді білу үшін ұзақ күттім

болғым келеді)

Мен өсіп келе жатқанда ешқашан үйге жібермеген хаттар емес

(Қарапайым поэзия, мен босқа, босқа жібере алмайтын көп жолдар...)

Тұман есіңізде ме?

Күз есіңізде ме?

Біз оны сағынамыз