Lass Blumen sprechen - Abwärts

Tiefe Furchen im Gesicht

Gezeichnet, geritzt

Alt und gebeugt

Und so fern von jeder Freud

Vor den Karren gespannt

Jahrtausende lang

Behandelt wie Vieh

Und so fern von jeder Freud

Es redet daher

Darüber, davon

Vom Paradies

Doch woher und wovon

Heut´ die Zeiten sind anders

Jeder sagt was er denkt

Jedoch jeder gleicht jedem

Von lustigen Schelmen gelenkt

Wo gespaltene Zungen

Etwas verkünden vom Vieh

Aus vielfältigen Mündern

Gierig saugen sie

Kein Gipfel, kein Gar-Nichts

Bleibt uns unentdeckt

Jedoch, was kommt dahinter

Und bleibt für immer versteckt?

Komm geh voran

Und zeig Gesicht und sei ein Held

Mit einem Strauß Blumen

Sprech´ einen Toast auf die Welt!

Бетіндегі терең бороздар

Сызылған, сызылған

Ескі және майысқан

Және кез келген қуаныштан алыс

Арбаға байланған

мыңжылдықтар бойы

Мал сияқты қарады

Және кез келген қуаныштан алыс

Сондықтан сөйлейді

Бұл туралы

Жұмақтан

Бірақ қайдан, неден

Бүгінгі заман басқаша

Әркім өз ойын айтады

Дегенмен, бәрі бірдей

Күлкілі пранкстерлердің жетекшілігімен

Тілдер қай жерде

Малдан бірдеңе хабарлаңыз

Әртүрлі ауыздан

Олар ашкөздікпен сорып алады

Саммит жоқ, ештеңе жоқ

Бізге белгісіз болып қалыңыз

Дегенмен, одан кейін не болады

Ал мәңгілік жасырын қала ма?

кел, алға

Ал бетіңді көрсетіп, батыр бол

Гүл шоғымен

Әлемге тост жасаңыз!