Pas envie de le dire - A2H

J’ai pas envie d’le dire

J’ai pas envie d’le dire (j'ai pas envie d’le dire…)

J’ai pas envie d’le dire

J’ai pas envie d’dire que j’ai mal

Je souris, je rigole mais je veux juste me faire la malle

J’aime pas les gens, ça m’rend malade

J’me sens seul même dans la foule, mieux solo dans la salle

J’ai pas envie d’dire que j’suis con

Parano dans la vie, j’ai envie d’sauter du pont

J’ai pas envie d’dire: «Ferme-la»

Ouais, quand tu parles, ça sert à rien, j’espère qu’tu vas enfin le voir

J’ai pas envie d'être ton ami, non, non

Tes valeurs ont disparu pour moi

Pas envie d’donner mon avis, non, non

Trop d’malheurs au coin d’la rue chaque soir

J’ai pas envie d’dire que j’suis comme les autres

Être comme les autres, ça fait trop peur

J’veux pas dire que c’est pas d’ma faute

Sinon, ça f’rait d’moi un menteur

J’ai pas envie d’le dire (j'ai pas envie d’le dire…)

J’ai pas envie d’le dire

J’ai pas envie d’le dire (j'ai pas envie d’le dire…)

J’ai pas envie d’le dire

J’ai pas envie de dire: «Je t’aime»

Mon cœur, il est serré alors, des fois, il a la flemme

J’ai pas envie de dire: «Baise-moi»

J’veux qu’tu viennes de toi-même, là, j’suis vexé, ça va s’voir

J’ai pas envie d’app’ler mon père

J’ai fait toute ma vie sans lui, j’lui dois rien, j’peux rien y faire

J’ai pas envie de rendre des comptes

Mama, c'était mon papa, grâce à elle j’dors pas sous les ponts

J’ai pas envie de faire semblant, non, non

Alors, des fois, je n’vous écoute plus

Rien n’s’ra jamais plus comme avant, non, non

Et, de patience, je suis dépourvu

J’ai pas envie d’dire que j’suis comme les autres

Être comme les autres, ça fait trop peur

J’veux pas dire que c’est pas d’ma faute

Sinon, ça f’rait d’moi un menteur

J’ai pas envie d’le dire (j'ai pas envie d’le dire…)

J’ai pas envie d’le dire

J’ai pas envie d’le dire (j'ai pas envie d’le dire…)

J’ai pas envie d’le dire

Мен оны айтқым келмейді

Мен оны айтқым келмейді (айтқым келмейді...)

Мен оны айтқым келмейді

Мен ауырдым деп айтқым келмейді

Мен күлемін, күлемін, бірақ мен кеткім келеді

Мен адамдарды ұнатпаймын, бұл мені ауыртады

Мен өзімді көпшіліктің арасында жалғыз сезінемін, бөлмеде жалғыз сезінемін

Мен ақымақпын деп айтқым келмейді

Өмірдегі параноид, көпірден секіргім келеді

Мен айтқым келмейді: «Тыныш»

Иә, сөйлеп тұрғанда түкке тұрғысыз, ақыры көрерсің деп үміттенемін

Мен сенің досың болғым келмейді, жоқ, жоқ

Сіздің құндылықтарыңыз мен үшін жоғалып кетті

Менің пікірімді айтқым келмейді, жоқ, жоқ

Әр түнде бұрышта тым көп бақытсыздықтар

Мен басқалар сияқтымын деп айтқым келмейді

Басқалар сияқты болу тым қорқынышты

Бұл менің кінәм емес деп айтқым келмейді

Әйтпесе бұл мені өтірікші етеді

Мен оны айтқым келмейді (айтқым келмейді...)

Мен оны айтқым келмейді

Мен оны айтқым келмейді (айтқым келмейді...)

Мен оны айтқым келмейді

Мен "мен сені сүйемін" дегім келмейді

Менің жүрегім қысылғандықтан, кейде жалқау болады

Мен: «Мені құрт» дегім келмейді

Өзің келгеніңді қалаймын, сонда, ренжідім, көрсетеді

Мен әкеме қоңырау шалғым келмейді

Мен онсыз өмір бойы өттім, оған ештеңе қарыз емеспін, мен ештеңе істей алмаймын

Мен жауап бергім келмейді

Анам менің әкем еді, сол кісінің арқасында көпір астында ұйықтамаймын

Мен өзімді көрсеткім келмейді, жоқ, жоқ

Сондықтан кейде мен сені енді тыңдамаймын

Енді ештеңе бұрынғыдай болмайды, жоқ, жоқ

Ал, мен сабырсызмын

Мен басқалар сияқтымын деп айтқым келмейді

Басқалар сияқты болу тым қорқынышты

Бұл менің кінәм емес деп айтқым келмейді

Әйтпесе бұл мені өтірікші етеді

Мен оны айтқым келмейді (айтқым келмейді...)

Мен оны айтқым келмейді

Мен оны айтқым келмейді (айтқым келмейді...)

Мен оны айтқым келмейді