Je suis а toi - Édith Piaf

Un matin le printemps est sorti

De son lit pour aller faire la vie

Et pour repeindre en bleu tout le gris

Qui traînait sur les murs de Paris.

Du gris, il y en avait dans ma vie,

Mais ce jour-là, mais ce jour-là,

D’un seul coup, tout fut repeint en bleu,

Le ciel et les yeux des amoureux.

Du coup, pour le Pont-Neuf et la Seine,

Ce fut l’heure pour eux d’entrer en scène.

Sur ce pont, nous nous sommes croisés.

Moi, ce jour là j’allais tout droit,

Droit devant moi, vers je ne sais quoi…

Rappelle-toi…

Des jonquilles, 'y en a eu par milliers.

On savait où aller les chercher.

Qu’ils sont chauds, les prés au mois de mai.

Qu’ils sont hauts, les blés au temps d’aimer.

Qu’ils sont beaux, les mots que tu disais:

«Je suis à toi… Je suis à toi.»

Ces mots-là, on ne s’en lasse jamais.

Ils sont faits, semble-t-il, pour durer.

J’aimais t’entendre les murmurer,

D’autant plus que pour moi ils semblaient vrais.

Pour moi-même, ne t’ai-je pas crié:

«Je suis à toi… Je suis à toi

Mais garde-moi et serre-moi tout contre toi…»

Un matin, l'été a fichu le camp

En laissant en souvenir du printemps

Des feuilles qui virevoltent au vent

D’un automne qui ne prend pas de gants

Pour venir me dire à bout portant:

«Je suis à toi…»

Aujourd’hui, les beaux jours sont sortis.

C’est fini, ils ont quitté Paris.

L’hiver va revenir mettre en gris

Tout le bleu que notre amour y avait mis.

Du gris, mon Dieu, qu’y en a dans ma vie.

Je suis à toi… Je suis à toi…

Mais reviens-moi comme autrefois…

…Je suis à toi…

Бір күні таңертең көктем шықты

Оның төсегінен өмір сүру үшін

Және барлық сұр көкті қайта бояу үшін

Кім Париж қабырғаларында жүрді.

Менің өмірімде сұр болды,

Бірақ сол күні, бірақ сол күні

Кенеттен бәрі көкке боялды,

Аспан мен ғашықтардың көздері.

Сонымен, Пон-Нейф пен Сена үшін

Олардың оқиға орнына кіретін кезі болды.

Осы көпірде біз бір-бірімізден өттік.

Мен, сол күні мен түзу жүрдім,

Тура алға, не екенін білмеймін...

Еске салады…

Нарғыздар, олар мыңдаған болды.

Біз оларды қайдан алатынымызды білдік.

Мамырда шалғындар қаншалықты ыстық.

Махаббат заманында бидай қандай биік.

Сіз айтқан сөздер қандай әдемі:

«Мен сенікімін... мен сенікімін».

Бұл сөздерден сіз ешқашан жалықпайсыз.

Олар ұзаққа созылатын сияқты.

Мен сенің оларға сыбырлағаныңды ұнататынмын,

Әсіресе, мен үшін олар шынайы болып көрінгендіктен.

Өзім үшін мен саған айқайлаған жоқпын ба:

«Мен сенікімін...мен сенікімін

Бірақ мені ұстаңыз және қатты ұстаңыз ... »

Бір күні таңертең жаз қашып кетті

Көктемді еске алу

Желмен ұшқан жапырақтар

Қолғапсыз күздің

Келіп, маған анық айтыңыз:

«Мен сенікімін…»

Бүгін әдемі күндер артта қалды.

Бітті, олар Парижден кетті.

Қыс қайта сұр түске боялады

Оған біздің сүйіспеншілігіміз салған барлық көк.

Сұр, Құдайым, менің өмірімде не бар.

Мен сенікімін... мен сенікімін...

Бірақ бұрынғыдай маған қайта оралыңыз...

…Мен сенікімін…