Две струны - Ольга Стельмах, Ирина Круг

Опять грозу нагонит ветер,

Судьба затеет что-то вновь —

Но не тому пропасть на свете,

Кто пил по полной за любовь,

А мы с тобой, две птицы певчих,

Венчали с ней сердца свои,

Нам жить ни капельки не легче —

Но петь мы будем о любви

Две струны, мы — две подруги,

Нам звенеть в жару и в холода,

Пусть шумят дожди и плачут вьюги —

Тот, кто любит, слышит нас всегда,

Две струны, мы — две мятежных песни,

В море жизни против волн плывём

И, пока нам верят люди, вместе

О любви не раз ещё споём!

Любовь была порою мукой,

Порой, как сладкий мёд, была,

Стучалась в двери к нам разлукой

И, как звезда, во тьме вела,

И пусть всё снова повторится,

Но знаем точно ты и я —

Не может жить без крыльев птица,

Мы петь не можем не любя!

Қайтадан жел соғады,

Тағдыр тағы бір нәрсені бастайды -

Бірақ әлемдегі тұңғиыққа емес,

Махаббат үшін тойып ішкен,

Ал сен және мен, екі әнші құс,

Жүрегімізді онымен үйлендір,

Бізге өмір сүру оңай емес -

Бірақ біз махаббат туралы ән айтатын боламыз

Екі жіп, біз екі доспыз

Ыстықта да, суықта да шырылдаймыз,

Жаңбыр жауып, боран жыласын -

Сүйген адам бізді тыңдайды,

Екі ішекті, біз екі бүлік жырымыз

Өмір теңізінде біз толқындарға қарсы жүземіз

Адамдар бізге сенгенше бірге

Махаббат туралы бір емес, бірнеше рет ән айтайық!

Махаббат кейде азап болатын

Кейде тәтті бал сияқты,

Бізге ажырасудың есігін қақты

Жұлдыз сияқты қараңғыда басқарды,

Және бәрі қайталансын

Бірақ біз сен және мен анық білеміз -

Құс қанатсыз өмір сүрмейді,

Сүйіспеншіліксіз ән айта алмаймыз!