Nightfall of Mother Earth, Summer Distress - Ophthalamia

Länge jag i sommarhettans dagar sökt men dig ej funnit

Kämpat, trälat och i solens bländande sken jag brunnit

Vi må ödslat våra liv men vi även en död var vunnit

Dig, Elishia skall jag finna vart du än har försvunnit

årstider de alla igenom jag vaktar med

Leende så stort, jag härskar över allt

Moder jord nu dömer vi dig döden

Så som vi alla andra kommer att dö

Elishia…

Tillsammans skall vi härska

Moder jord…

Skall i våra händer dö

Elishia, dotter av de tre månarna

Skall jaga i natten tillsammans med mig

Och när vi gjort vårt kall så sänk oss i vår grav

Djupt, djupt i döden ned

Himmel blå och ljuv sommaräng

Låt er vaggas i ondskans säng

Svarta slöjor, svarta lövverk

Undergången nalkas så låt oss gå

Det stilla regnet faller i natten

Så är rymden i sin saknad

Svarta tårar, svart tomhet

En sista kyss så smeksam och mjuk

Den eviga vandringen i den utvaldes mörkaste tankar

På Kaa-Ta-Nuus stränder,

där slott som evigt trasiga står

Du ljuset son så liten,

dig jag åsamka denna smärta

kallad sorg…

…En resa i mörkret…

Moder jord, Elishia och jag dig skall sätta i brand

Vi skall sedan förnedra och våldföra oss på land efter land

Elishia vi skall vandra i detta krigets härjartåg hand i hand

Vi som Satan tjänar är förenade med de starkaste band

Vacker… Sommaren för andra må vara

Jag… Endast vill döda och dö

Vi vandrat den ensamma vägen så mörk

Så okäng och farlig för er andra

Ni oss aldrig kommer att forstå

Vi dyrkar döden och ondskans makt

De falsa skall falla för våra fötter

Små människor, vi era härsare är

The shadow went longer until darkness became complete

The superior humans so proud came forward

Жаздың аптап ыстығында көп іздедім, бірақ таппадым

Күресіп, шаршап, күннің жарқыраған нұрында күйдім

Біз өмірімізді босқа өткізген шығармыз, бірақ біз өлім де жеңдік

Мен сені, Елисия, қайда жоғалсаң да табамын

Мен олармен бірге күзетемін

Күлімсірегенім сонша, мен бәрін басқарамын

Жер ана енді сені өлім жазасына кесеміз

Біз басқалар сияқты өлеміз

Элисия…

Бірге басқарамыз

Жер-ана…

Біздің қолымызда өледі

Елисия, үш айдың қызы

Түнде менімен аңға шығады

Ал біз шақырған соң, қабірімізге шомылыңдар

Терең, терең өлім

Аспан көк және тәтті жаз шалғын

Жамандық төсегінде тербеле беріңдер

Қара жамылғылар, қара жапырақтар

Қиямет жақындап қалды, кеттік

Түнде әлі жаңбыр жауады

Оның жоқтығында кеңістік те солай

Қара көз жас, қара бостық

Соңғы поцелу өте нәзік және жұмсақ

Таңдалғандардың ең қараңғы ойларындағы мәңгілік сапар

Каа-Та-Нуус жағажайларында,

онда мәңгілік бұзылған құлыптар тұр

Кішкентай жеңіл ұлың,

саған бұл азапты мен тартамын

қайғы деп аталады ...

Реса Қараңғыдағы саяхат...

Жер-ана, Елисия және мен сені отқа саламыз

Сосын құрлықтан құрлықта қорлаймыз, зорлаймыз

Елисия, біз осы соғыс соғысының қирауларында қол ұстасып жүреміз

Шайтанға қызмет ететін біздер ең күшті байланыстармен біріктіреміз

Әдемі… Басқалар үшін жаз болуы мүмкін

Мен... Тек өлтіріп, өлгім келеді

Қараңғы жалғыз жолмен жүрдік

Қалғандарыңыз үшін соншалықты ұқыпсыз және қауіпті

Сіз бізді ешқашан түсінбейсіз

Біз өлімге және зұлымдық күшіне табынамыз

Жалғандар аяғымызға жығылады

Кішкентай адамдар, біз сендердің билеушілеріңміз

Көлеңке қараңғылық біткенше ұзарды

Мақтаншақ адамдар алға шықты