L´Ingenieur - Bourvil

Moi quand j'étais jeune je ne voulais pas être artiste lyrique…

Non, je voulais être ingénieur

Des ponts, puis des chaussées;

alors mes parents m’ont mis à l'école;

j’y suis resté longtemps

J’y suis resté jusqu'à dix-neuf ans et demi, parce que j’avais du mal à avoir

mon certificat

D'études, alors j’y suis resté jusqu'à cet âge-là pour l’avoir.

Mais vous savez,

à l'école

On n'étudiait pas tout pour être ingénieur dans les ponts puis dans les

chaussées !

Non !

Moi j'étudiais ça parce que j’avais ça dans le sang… le génie, l’initiative…

Mais, il y en

Avait d’autres qui étudiaient l’anglais parce qu’ils voulaient aller en

Angleterre

D’autres qui étudiaient l’algèbre parce qu’ils voulaient aller à Alger…

Je ne sais pas si vous

Avez été dans les grandes écoles mais c’est comme ça que ça se passe !

Puis vous savez quand on a terminé ses études en tant qu’ingénieur des ponts

puis des chaussées

En sortant on a une place tout de suite… Alors moi, en sortant,

j’ai débuté comme chef cantonnier

Alors là j’avais l’initiative, on m’avait confié le commandement;

j’avais quatre cantonniers

Sous mes ordres.

J’avais les plans, je calculais, parce que vous savez,

dans les routes… tant

De trous… tant de cailloux… tant de brouettes… n’est-ce pas…

les multiplications

Puis les divisions… Enfin, j’avais les études pour ça, c'était normal

Et tout le monde me connaissait bien là-bas, même les gosses… De loin,

ils me criaient:

«L'ingénieur !

L’ingénieur!»

Ils savaient bien que j'étais ingénieur !

Après ça, le moment d’aller au régiment est venu;

alors je me suis dit:

en tant qu’ingénieur

Ils vont me repérer… Ca n’a pas manqué ils m’ont mis dans le génie…

Mais là j'étais chez moi…

Avec tous les ingénieurs !

Ils m’appelaient «l'ingénieur d’ailleurs» !

Ils m’appelaient même

«l'homme lumière»… pour rigoler… parce que j’avais été versé dans une

section motocycliste

Comme éclaireur.

Dans les manoeuvres je partais de l’avant et j'éclairais avec

ma moto

Je faisais de la lumière.

Un jour j’ai eu un ennui parce que ma moto était en

panne;

j'étais

Embarrassé parce que moi j’ai fait mes études dans les ponts, puis dans les

chaussées, mais dans

Le moteur… non… mais quand même je n’ai pas voulu en rester là…

Dans le génie on est tous

Comme ça, on veut toujours voir plus loin… découvrir… J’en ai pas eu pour

longtemps…

J’ai l’habitude de chercher… J’ai vu un truc qui giclait… le gicleur…

Ensuite la bougie

J’ai fait faire l'étincelle… En moins de deux ça y était… j’avais foutu le

feu à la moto

J'étais embarrassé parce que j’avais de l’essence sur ma capote alors j’ai pris

feu

Ça me chauffait… ça me chauffait… Mais quand même j’ai pas perdu mon

sang-froid…

Toujours l’initiative !

Il y avait un herbage â côté, je me suis,

roulé dans l’herbe pour tout

Étouffer… toujours l’initiative !

Mais je n’avais pas fait attention que dans

l’herbage

Il y avait beaucoup de vaches, alors naturellement il y avait beaucoup de…

puis forcément

Je me suis roulé dedans… et plus je me roulais… plus j’en écrasais !

Surtout moi qui suis lourd… J’avais bien appris à l'école: pierre qui roule

n’amasse pas mousse

Mais je vous garantis que si Pierre… il n’a pas ramassé de la mousse moi j’en

ai ramassé…

J'étais plutôt emmoussaillé… Puis pour mes brûlures c'était pas bon…

Je savais bien que l’on

Mettait de la pommade, mais tout de même pas celle-là.

Mais quand même je n’ai

pas perdu le nord…

Toujours l’initiative… Il y avait une marre à côté;

je me suis dit,

je vais plonger

Ça va tout éteindre… Aussitôt dit, aussitôt fait, je plonge jusqu’au fond…

Ca n’a pas loupé … Surtout que je ne sais pas nager alors j’ai eu plus de

facilité

J'étais au fond, je ne pouvais plus remonter alors les copains m’ont repêché;

je me suis retrouvé

À l’hôpital.

Le docteur est venu et m’a dit: «Alors !

Sacré ingénieur !

(parce qu’il savait bien

Que j'étais ingénieur), Tu t’es noyé, tu t’es brûlé… tu t’es jeté dans l’eau

bouillante?

«Je lui dis: «Non, docteur !

Je brûlais, alors, vous comprenez, j’ai plongé !..

Alors il me dit: «Tu as du être transi !

«Je lui dis: «Non, docteur,

j'étais bien couvert !

»

Мен жас кезімде опера әншісі болғым келмеді...

Жоқ, мен инженер болғым келді

Көпірлер, содан кейін өтетін жолдар;

сондықтан ата-анам мені мектепке берді;

Мен сонда ұзақ тұрдым

Мен он тоғыз жарымға дейін сонда қалдым, өйткені маған қиын болды

менің сертификатым

Оқу, сондықтан мен оны алу үшін сол жасқа дейін сонда қалдым.

Бірақ сен білесің,

мектепте

Біз көпірлерде, содан кейін инженер болу үшін бәрін оқымадық

жолдар!

Жоқ !

Мен оны зерттеп жүрдім, өйткені ол менің қанымда бар... данышпандық, бастамашылық...

Бірақ, бар

Басқалары ағылшын тілін оқығысы келді, өйткені олар барғысы келді

Англия

Алжирге барғысы келгендіктен алгебраны оқыған басқалары...

Сені білмеймін

Үлкен мектептерде болдым, бірақ солай!

Сосын көпір инженері мамандығын қашан бітіргенімізді білесіз

содан кейін тротуар

Кетерімізде бірден орынымыз бар... Сонымен мен, кетерде,

Мен жол менеджері болып бастадым

Сонда менде бастама болды, маған бұйрық берілді;

Менде төрт жолшы болды

Менің тапсырысым бойынша.

Менде жоспарлар болды, мен есептедім, өйткені сіз білесіз

жолдарда... сонша

Тесіктер... қаншама тастар... сонша арба... дұрыс...

көбейту

Содан кейін бөлімшелер... Ақыры менде бұл үшін оқу болды, бұл қалыпты болды

Ол жерде мені бәрі жақсы білетін, тіпті балалар да... Алыстан,

олар маған айқайлады:

«Инженер!

Инженер!»

Олар менің инженер екенімді білді!

Осыдан кейін полкке баратын уақыт келді;

сондықтан мен өзім ойладым:

инженер ретінде

Олар мені байқап қалады... Олар мені данышпандыққа кіргізді...

Бірақ мен үйде болдым ...

Барлық инженерлермен!

Олар мені «басқа жерден келген инженер» деп атады!

Олар маған телефон соқты

«жеңіл адам»... қызық үшін... өйткені мен бір нәрсені жақсы білетінмін

мотоциклшілер бөлімі

Барлаушы ретінде.

Маневрлерде мен алға шығып, жарықтандыратынмын

менің мотоциклім

Мен жарық түсірдім.

Бір күні менде мотоцикл бар болғандықтан қиындыққа тап болдым

сындыру;

мен едім

Мен көпірде, содан кейін мектепте оқығандықтан ұялдым

тротуарлар, бірақ ішінде

Қозғалтқыш... жоқ... бірақ сонда да тоқтағым келмеді...

Біз бәріміз генийміз

Осылайша сіз әрқашан әрі қарай көргіңіз келеді... ашу үшін... маған қажеті жоқ еді

ұзақ уақыт…

Қарайтынмын...бірдеңені атқылап тұрғанын...саптаманы... көрдім.

Содан кейін шам

Мен ұшқын жасадым... Екіге жетпей қалдым... Мен бұрандалы болдым

мотоциклдегі өрт

Мен ұялдым, өйткені презервативте газ болды, сондықтан мен қабылдадым

өрт

Ол мені жылытты... жылытты... Бірақ сонда да өзімді жоғалтпадым

суық қан…

Әрқашан бастама!

Жақын жерде шөп бар екен деп ойладым.

бәрі үшін шөпке айналды

Тұншықтыру... әрқашан бастама!

Бірақ мен мұны байқамадым

шөп

Сиырлар көп болды, сондықтан табиғи түрде ... көп болды.

содан кейін міндетті түрде

Мен оның ішіне домалап түстім...және көп домалатқан сайын...соншалықты жаншып кеттім!

Әсіресе мен салмағы ауыр... Мен мектепте жақсы үйренгенмін: тасты домалату

мүк жинамайды

Бірақ мен сізге кепілдік беремін, егер Питер... ол мүк тербесе, мен аламын.

алды...

Мен біршама лай болдым... Содан күйіктерім жақсы болмады...

Біз екенін білдім

Біраз жақпа жағыңыз, бірақ олай емес.

Бірақ менде әлі жоқ

солтүстікті жоғалтпады ...

Әрқашан бастама... Қасында тоған бар еді;

Мен өзіме,

Мен суға түсемін

Бәрін де өшіреді... Айтты-айтпай, мен түбіне сүңгемін...

Бұл жіберіп алған жоқ... Әсіресе мен жүзе алмайтындықтан, менде көбірек болды

жеңілдігі

Мен төменгі жағында болдым, енді көтеріле алмадым, сондықтан достар мені аулады;

Мен өзімді таптым

Ауруханаға.

Дәрігер келіп: «Сонымен!

Қасиетті инженер!

(өйткені ол жақсы білетін

Мен инженер болдым деп), суға батып, күйіп қалдың... суға лақтырдың

қайнау?

«Мен: «Жоқ, дәрігер!

Күйіп бара жаттым, соны білесің бе, сүңгіп кеттім!..

Сондықтан ол маған: «Сен салқындаған шығарсың!

«Мен оған: «Жоқ, дәрігер,

Мен жақсы жабылдым!

»