Чёрные глаза - Пётр Лещенко

Был день осенний, и листья грустно опадали.

В последних астрах печаль хрустальная жила.

Грусти тогда с тобою мы не знали,

Ведь мы любили, и для нас весна цвела.

Ах!

Эти черные глаза меня пленили.

Их позабыть нигде нельзя — они горят передо мной.

Ах!

Эти черные глаза меня любили.

Куда же скрылись вы теперь?

Кто близок вам другой?

Ах!

Эти черные глаза меня погубят,

Их позабыть нигде нельзя,

Они горят передо мной.

Ах!

Эти черные глаза!

Кто вас полюбит,

Тот потеряет навсегда

И сердце и покой.

Күздің күні еді, жапырақтары мұңайып түсіп жатты.

Соңғы астраларда қайғы - бұл кристалды тамыр.

Өкінішті сол кезде сенімен біз білмедік

Өйткені, біз сүйдік, біз үшін көктем гүлдеді.

О!

Сол қара көздер мені баурап алды.

Оларды еш жерде ұмыту мүмкін емес - олар менің алдымда жанады.

О!

Сол қара көздер мені жақсы көрді.

Қазір қайда тығылып жүрсің?

Сізге кім жақын?

О!

Сол қара көздер мені өлтіреді

Сіз оларды еш жерде ұмыта алмайсыз

Олар менің алдымда жанады.

О!

Қара көздер!

Сені кім жақсы көреді

Ол мәңгілікке жеңіледі

Және жүрек пен тыныштық.