Где же ты, друг - Марк Бернес, Марк Григорьевич Фрадкин

Где же ты, друг, где же ты, брат?

Мне всё кажется, снова

Над нами с тобою

Таежные кедры горят.

Много ночей, душных ночей,

Мне все снятся

Любимые брови девчонки,

Что стала женою твоей.

В диком краю, в нашем краю

Мы построили город

И людям на память

Оставили юность свою.

Пусть не вернуть, пусть не обнять…

Только я ни о чем,

Ни о чем не жалею

И все повторил бы опять.

Где же ты, брат, где же ты, друг?

Никогда не забудем

Мы кедров таежных,

Шершавых мальчишеских рук.

Қайдасың, досым, қайдасың, ағайын?

Маған бәрі қайтадан ұқсайды

Сізбен бізден жоғары

Тайга балқарағайлары жанып жатыр.

Көп түндер, тұнық түндер

Мен бәрін армандаймын

Қыздың сүйікті қасы

Сіздің әйеліңіз не болды.

Жабайы жерде, өз жерімізде

Біз қала салдық

Және адамдар есте сақтау үшін

Олар жастық шағын тастап кетті.

Қайтып оралмасын, құшақтаспасын...

Тек мен ештеңе туралы айтпаймын

Өкінетін ештеңе жоқ

Ал мен бәрін қайталайтын едім.

Қайдасың, аға, қайдасың, дос?

Ешқашан ұмытпа

Біз тайга балқарағайымыз,

Баланың дөрекі қолдары.