Песня без названия - Несчастный Случай

Я был прикольным ребенком

И не играл в погремушки.

Я мастерил шестеренки,

Метал снежки, как из пушки.

Мне говорил с удивленьем

Директор детского сада:

«Пацан, ты что, самый умный?

И что те, больше всех надо?»

Припев:

А я молчу, мне даже как-то неловко.

Сижу молчу и бормочу незаметно:

«Я ж не шучу, я прохожу подготовку.

Все дело в том, что я… Совсем пацан, а вот…

Никем не пойманный…»

Я повзрослел как-то сразу

И стал стальной, как пружина.

Изобретал прибамбасы,

блистал в народной дружине.

И говорили соседи

С оттенком легкой досады:

«Мужик, ты что, самый умный?

И ч те, больше всех надо?»

Припев:

А я молчу, мне даже как-то приятно.

Хожу молчу, такой вообще безответный.

А что сказать, когда и все так понятно?

Все дело в том, что я… Вы — просто так, а я…

Смотрите, люди, я — о… Ха-ха-ха…

Я никогда не устану

Служить народным кумиром.

Весь мир однажды признает

Мои заслуги пред миром.

Мне скажет сам Альфред Нобель,

Вручая, скажем, награду:

«Дедуль, Вы что, самый умный?

Вам что тут, больше всех надо?»

Припев:

И встану я во весь мой рост невероятный.

И я скажу в своей речи ответной:

«спасибо всем, мне было очень приятно.

Все дело в том, что я… Никто не знал, а я…

На самом деле я — Бэтмен».

Припев:

(Смотрите, люди, он — Бэтмен, Бэтмен!)

Никто не знал, а я… (Бэтмен, Бэтмен!)

Спасибо, люди, я… (Бэтмен, Бэтмен!)

Никто не знал, а я… (Бэтмен, Бэтмен!)

Спасибо мне, ведь я Бэтмен!

(Экстренное включение, правительственное сообщение!

Вчера под мостом поймали Бэтмена с хвостом.

Ха-ха-ха!

Шутка!)

Hello, good citizen!

I’m Batman.

You kud be my assistant!

Do you wonna fly with that Batman?

Do you wonna fuck with that Batman?

Ой, болять мои крылья!

Мен салқын бала едім

Және ол сылдырмақ ойнамайтын.

Мен берілістерді жасадым

Зеңбіректей қарды лақтырды.

Маған таңданыспен айтты

Балабақша директоры:

«Балам, сен ең ақылдысың ба?

Ал саған бәрінен де не керек?»

Хор:

Ал мен үндемеймін, тіпті әйтеуір ұятқа қалдым.

Мен үнсіз отырмын және сезілмей күбірледім:

«Мен қалжыңдамаймын, мен жаттығудамын.

Мәселе мынада, мен... Жай ғана баламын, бірақ...

Ешкім ұстамады...»

Мен бірден өстім

Және серіппе сияқты болат болды.

Қоңыраулар мен ысқырықтар ойлап тапты

халық жасағында жарқ етті.

Ал көршілері айтты

Сәл ренжіген күйде:

«Аға, сен ең ақылдысың ба?

Ал саған бәрінен де не керек?»

Хор:

Ал мен үндемеймін, тіпті әйтеуір ризамын.

Мен үндемеймін, сондықтан әдетте жауап бермейді.

Бірақ бәрі анық болған кезде не айту керек?

Мәселе мынада, мен... Сіз дәл сондайсыз, ал мен...

Адамдар қараңдаршы, мен ох... ха ха ха...

Мен ешқашан шаршамаймын

Халықтың кумирі ретінде қызмет етіңіз.

Бір күні бүкіл әлем мойындайды

Менің әлемге қызметім.

Альфред Нобельдің өзі маған айтады:

Марапатты тапсыру, айталық:

«Ата, сіз ең ақылдысыз ба?

Мұнда бәрінен де сізге не керек?

Хор:

Ал мен өзімнің толық биіктігіме көтерілемін, керемет.

Ал мен өзімнің жауап сөзімде айтамын:

«Барлықтарыңызға рахмет, мен өте риза болдым.

Мәселе мынада, мен... Ешкім білмеді, бірақ мен...

Мен шынымен Бэтменмін ».

Хор:

(Қараңдар, адамдар, ол Бэтмен, Бэтмен!)

Ешкім білмеді, бірақ мен... (Бэтмен, Бэтмен!)

Рахмет адамдарға, мен... (Бэтмен, Бэтмен!)

Ешкім білмеді, бірақ мен... (Бэтмен, Бэтмен!)

Рахмет, өйткені мен Бэтменмін!

(Төтенше жағдайды қосу, үкімет хабарламасы!

Кеше көпірдің астынан құйрығы бар Бэтмен ұсталды.

Ха ха ха!

Әзіл!)

Сәлем, қайырымды азамат!

Мен Бэтменмін.

Сіз менің көмекшім болыңыз!

Сіз сол Бэтменмен ұшпайсыз ба?

Сіз бұл Бэтменмен ренжімейсіз бе?

О, қанаттарымды ауыртты!