Победители - 25/17, ГРОТ

На вековые леса — снег пушистыми шапками

Только будущее зыбкое теперь, шаткое

Скоро и некому станет глядеть в чащу с ласки

Белизна родная кровью сочит красной

Прём врагом обманутые, косяком в бредень

Юные совсем ещё души уже червями изъедены

Всю грязь почитать заставляют и славить

На колени добровольно встаём без памяти

Истово молясь, дабы без перерыва пёрло,

А сзади кто-то подойдет и полоснёт по горлу

Тут и Вера вспыхнет — в ладони оберег

Только красная струей уже брызжет на белый снег

Враг хитер как дьявол, работа без риска

С этой войной нас осмеивают даже близкие

Тропой окольной, в тени, и воздух затих

Уходим в ледяную ночь умирать за своих

Припев:

Рано по утру на гром боя пойду из обители

В дорогу брось упрёк, взглядом проводи презрительным

Дыры от пуль и клыков на рваном кителе

Под снегом нехоженым буду только твоим победителем…

Проклятая проклятьями, ядом усыпана снова

Земля под снегом серым, рельсами полосована

Ноша тяжела, морозами битая ряса

Распятие — на капроне, и рюкзак с боеприпасами

Будем жить вечно.

Лететь над серой гладью

Одна идея высшая — здесь умереть за братьев

Глядя на звезды, дорога в гниющие дали

В чащу тёмную, кишащую хищными тварями

Настанет наступление, и на небе заискрится

Держим напор вражеский на подступе к границе

Руками разрывая плоть, подыхаем от вони

Я чувствую поджилками, что нас здесь похоронят…

Отрядами идём, по лесу мелькая бликами

Коварные подножки ставя шествию великому —

Армии разврата, ведомой низменной целью…

Пусть наша кровь станет в пасти их ядом смертельным

Припев:

Рано по утру в бой пойду из обители

В дорогу брось упрёк, взглядом проводи презрительным

Дыры от пуль и клыков на рваном кителе

Под снегом нехоженым буду только твоим победителем…

Смерть не страшна, Ратибор!

Страшна жизнь в неволе!

Ғасырлық ормандарда - үлпілдеген қалпақшалардағы қар

Тек болашақ қазір тұрақсыз, бұлыңғыр

Көп ұзамай қалың тоғайға сүйіспеншілікпен қарайтын ешкім болмайды

Аналық ақ қан қызыл болып шығады

Жауға алданып, бос сөзге кептелу

Өте жас жандарды құрт жеп қойған

Барлық кірді құрметтеуге, мақтауға мәжбүр

Жадсыз өз еркімізбен тізе бүгеміз

үзіліссіз перло үшін шын жүректен дұға,

Ал арт жағынан біреу келіп, тамағын қағады

Міне, Вера тұмардың алақанында жанып кетеді

Қазірдің өзінде ақ қарға қызыл ағын ғана шашырап жатыр

Жау – шайтандай айла, тәуекел етпей еңбек ет

Бұл соғыспен тіпті жақын адамдарымыз да бізді мазақ етеді

Айналмалы жолмен, көлеңкеде, ауа тынышталды

Өзіміз үшін өлу үшін мұзды түнге барайық

Хор:

Таңертең ерте мен монастырдан шайқастың найзағайына барамын

Жолда сөкпе, менсінбей қара

Жыртылған көйлектегі оқ пен азу саңылаулары

Баспаған қар астында мен тек сенің жеңімпазың боламын...

Қарғыспен қарғыс атқан, қайта уланған

Сұр қардың астындағы жер рельсті жолақ

Жүгі ауыр, аязға соққан қаңбақ

Крест - капронда және оқ-дәрілері бар рюкзакта

Біз мәңгі өмір сүреміз.

Сұр түсті ұшыңыз

Ең басты идея - бауырлар үшін осында өлу

Жұлдыздарға қарап, шіріген алысқа жол

Жыртқыш аңдарға толы қараңғы тоғайға

Шабуыл келеді, аспан жарқырайды

Шекараға жақындаған кезде жаудың қысымын сақтаймыз

Етті қолмен жыртып, сасық иістен өлеміз

Осы жерде жерленетінімізді тамырымда сезіп тұрмын...

Біз орманды жарқыратып, жасақпен жүреміз

Үлкен шеруді белгілейтін жасырын қадамдар -

Негізгі мақсатпен басқарған азғындық әскер...

Олардың аузында қанымыз өлімші уға айналсын

Хор:

Таңертең ерте мен монастырдан шайқасқа барамын

Жолда сөкпе, менсінбей қара

Жыртылған көйлектегі оқ пен азу саңылаулары

Баспаған қар астында мен тек сенің жеңімпазың боламын...

Өлім қорқынышты емес, Ратибор!

Тұтқындағы өмір қорқынышты!