Сторонка родная - Леонид Утёсов, Аркадий Островский

С неразлучным своим автоматом

Не в одной побывал я стране,

Но везде и повсюду, ребята:

«Я скучал по родной стороне.»

Припев:

Сторонка, сторонка родная,

Ты солдатскому сердцу мила.

«Эх, дорога моя фронтовая,

Далеко ты меня завела!»

Батальон наш стоял в Бухаресте.

Бухарест — неплохой городок,

Но признаться вам, братцы, по чести, —

Мне милее родимый Торжок.

Припев:

Сторонка, сторонка родная,

Ты солдатскому сердцу мила.

«Эх, дорога моя фронтовая,

Далеко ты меня завела!»

Мы сражались на улицах Вены,

В ней сады и дворцы хороши.

Только Вена, скажу откровенно,

Хороша не для русской души!

Припев:

Сторонка, сторонка родная,

Ты солдатскому сердцу мила.

«Эх, дорога моя фронтовая,

Далеко ты меня завела!»

Нас встречала цветами София,

Обнимали у каждых ворот, —

Но Болгария — всё ж не Россия,

Хоть и братский живёт в ней народ.

Припев:

Сторонка, сторонка родная,

Ты солдатскому сердцу мила.

Эх, дорога моя фронтовая,

Далеко ты меня завела!

Оның ажырамас пулеметімен

Бір елге бармадым,

Бірақ барлық жерде және барлық жерде, жігіттер:

«Туған жерімді сағындым».

Хор:

Бүйір, туған жақ,

Сіз солдат жүрегіне қымбатсыз.

«О, менің алдыңғы жолым,

Сен мені алысқа апардың!»

Біздің батальон Бухарестте орналасты.

Бухарест жақсы қала

Бірақ, ағайындар, құрметпен мойындау үшін, -

Мен қымбатты Торжокты жақсы көремін.

Хор:

Бүйір, туған жақ,

Сіз солдат жүрегіне қымбатсыз.

«О, менің алдыңғы жолым,

Сен мені алысқа апардың!»

Біз Вена көшелерінде соғыстық

Онда жақсы бақтар мен сарайлар бар.

Тек Вена, шынымды айтсам,

Орыстың жаны үшін жақсы емес!

Хор:

Бүйір, туған жақ,

Сіз солдат жүрегіне қымбатсыз.

«О, менің алдыңғы жолым,

Сен мені алысқа апардың!»

София бізді гүлдермен қарсы алды,

Олар әр қақпада құшақтасып кетті, -

Бірақ Болгария әлі Ресей емес,

Онда бауырлас адамдар өмір сүрсе де.

Хор:

Бүйір, туған жақ,

Сіз солдат жүрегіне қымбатсыз.

О, менің алдыңғы жолым,

Мені алысқа апардың!