Le chemin de l'éternite - Charles Aznavour

J’ai lassé ma vie de misère

Aux froides profondeurs de la Terre

Pour trouver grâce à mes prières

Trébuchant sous l’immense voûte

Tout ruisselant le coeur en déroute

J’ai suivi en cherchant ma route

Le chemin de l'éternité

Déchirant mes mains sur les pierres

Le corps souillé de sang et de terre

J’ai gravi comme un long calvaire

Le chemin de l'éternité

J’ai pleuré, souffert mais qu’importe

Puisqu'à présent mes peines sont mortes

Car je vois qu’il mène à ta porte

Le chemin de l'éterntité

Tout puissant enfante un orage

Pour qu’un éclair déchire un nuage

M’entrouvant ainsi le passage

Du chemin de l'éternité

Moi pour ne faire aucune souillure

Ne rien salir, je peux si cela te rassure

Sans hésiter ôter mes chaussures

Et les pieds nus

Les mains tendus

Je veux gagner

L'éternité.

Мен бақытсыздықтан шаршадым

Жердің суық тереңдігіне

Дұғаларымнан рақым табу үшін

Үлкен қойманың астында сүріну

Барлығы да жүректен ағып жатыр

Мен өз жолымды іздедім

Мәңгілік жол

Қолымды тастарды жыртып

Денесі қан мен топыраққа боялған

Мен ұзын Голготадай өрмеледім

Мәңгілік жол

Мен жыладым, қиналдым, бірақ бәрібір

Содан бері менің қайғыларым өлді

Себебі мен оның сіздің есігіңізге апаратынын көріп тұрмын

Мәңгілік жол

Алла тағала дауыл соғады

Бұлтты жару үшін найзағай үшін

Осылайша өтуді ашыңыз

Мәңгілік жолдан

Мен арамдық жасамау үшін

Ештеңені шатастырмаңыз, егер бұл сізді жақсы сезінсе

Еш ойланбастан аяқ киімімді шеш

Және жалаң аяқ

созылған қолдар

Мен жеңгім келеді

Мәңгілік.