Les Caraibes - Charles Aznavour

Connaissiez-vous, voilà vingt ans

Ce vieux forban de Jonathan

Qui bourlinguait par tous les temps

Aux quatre coins des Caraïbes

Il vient de rentrer de là-bas

Après bien des hauts et des bas

Pour ouvrir un café tabac

Qu’il a nommé les Caraïbes

C’est ce bistrot aux vitres sales

Qui sera sa dernière escale

C’est là qu’il a posé un sac

Juste au coin de la rue du Bac

La rue du Bac

Bien installé à son comptoir

Quand il y va de son histoire

Il fait rêver son auditoire

Un petit cercle de poivrots notoires

Il parle et vous fermez les yeux

Comme aveuglé par tout ce bleu

Ce poudroiement d’or et de feu

Qu’est le soleil des Caraïbes

Il a souffert tout les climats

Crevé de fièvre à Panama

Il a vu les derniers trois-mâts

Cingler au vent des Caraïbes

Avec un charme incomparable

Un talent de compteur Arabe

Il dit le chant des boucaniers

Grimpants pieds nus dans le huniers

Dans les huniers

Puis il s’endort dans son hamac

Bercé par le chant du ressac

Car après cinq ou six cognacs

Les cocotiers sont dans la rue du Bac

Tant que les clochards du quartier

Auront plaisir à l'écouter

Autant que lui à raconter

Il parlera des Caraïbes

Car c’est ainsi qu’il est heureux

Il sait se contenter de peu

Et vit dans son café miteux

Comme il vivait au Caraïbes

Un e opulente mulâtresse

Lui sert de bonne et de maîtresse

Et lui a donné six loupiots

De toutes les couleurs de peaux

Avant de tomber ivre mort

Il montre au loin les feux du port

Il est toujours seul maître à bord

Et son bistrot c’est son île au trésor

Connaissiez-vous, voilà vingt ans

Ce vieux forban de Jonathan

Qui bourlinguait par tous les temps

Aux quatre coins des Caraïbes

Il vient de rentrer de là-bas

Après bien des hauts et des bas

Pour ouvrir un café tabac

Qu’il a nommé les Caraïbes

Сіз білесіз бе, жиырма жыл бұрын

Әлгі ескі қаскөй Джонатан

Кім барлық ауа-райында жүрді

Кариб теңізінің айналасында

Ол жерден жаңа ғана оралды

Көптеген көтерілістерден кейін

Темекі кафесін ашу

Оны ол Кариб теңізі деп атады

Бұл терезелері лас бистро

Оның соңғы аялдамасы кім болады

Ол сөмкені сол жерге қойды

Rue du Bac-тың дәл бұрышында

Rue du Bac

Оның үстелінде жақсы отырды

Оның әңгімесіне келгенде

Ол өз аудиториясын армандайды

Атышулы маскүнемдердің шағын шеңбері

Ол сөйлейді, сен көзіңді жұм

Осының бәрі көк соқыр сияқты

Бұл алтын мен оттың шаңы

Кариб Күні дегеніміз не

Ол барлық климаттық жағдайларға тап болды

Панамадағы безгегі

Ол соңғы үш шеберді көрді

Кариб теңізінің желіне соққан

Теңдесі жоқ сүйкімділікпен

Дарынды араб метрі

Ол қаракөздердің әнін айтады

Жоғарғы желкендегі жалаңаяқ альпинистер

Жоғарғы желкендерде

Содан кейін ол гамакта ұйықтап қалады

Серфингтің әніне батты

Өйткені бес-алты коньяктан кейін

Кокос пальмалары дю Бак көшесінде орналасқан

Маңайдағылар бұзық болғанша

Тыңдағаннан ләззат алады

Оған қанша айту керек

Ол Кариб теңізі туралы айтады

Өйткені ол бақытты

Ол азға көнуді біледі

Ол өзінің дымқыл кафесінде тұрады

Ол Кариб теңізінде өмір сүргендіктен

Бай молда қыз

Оған қызметші және қожайын болып қызмет етеді

Және оған алты қасқыр берді

Терінің барлық түстерінен

Мен өлі мас болып құлағанша

Ол алыстан порт шамдарын көрсетеді

Ол әлі де кемедегі жалғыз шебер

Ал оның бистросы - оның қазына аралы

Сіз білесіз бе, жиырма жыл бұрын

Әлгі ескі қаскөй Джонатан

Кім барлық ауа-райында жүрді

Кариб теңізінің айналасында

Ол жерден жаңа ғана оралды

Көптеген көтерілістерден кейін

Темекі кафесін ашу

Оны ол Кариб теңізі деп атады