Petite fable (Le chat et l'oiseau) - Yves Montand

Un village écoute désolé

Le chant d’un oiseau blessé

C’est le seul oiseau du village

Et c’est le seul chat du village

Qui l’a à moitié dévoré

Et l’oiseau cesse de chanter

Le chat cesse de ronronner

Et de se lécher le museau

Et le village fait à l’oiseau

De merveilleuses funérailles

Et le chat qui est invité

Marche derrière le petit cercueil de paille

Où l’oiseau mort est allongé

Porté par une petite fille

Qui n’arrête pas de pleurer

Si j’avais su que cela te fasse tant de peine

Lui dit le chat

Je l’aurais mangé tout entier

Et puis je t’aurais raconté

Que je l’avais vu s’envoler

S’envoler jusqu’au bout du monde

Là-bas où c’est tellement loin

Que jamais on n’en revient

Tu aurais eu moins du chagrin

Simplement de la tristesse et des regrets.

Il ne faut jamais faire les choses à moitié.

Бір ауыл кешірім тыңдайды

Жаралы құстың әні

Бұл ауылдағы жалғыз құс

Ал бұл ауылдағы жалғыз мысық

Кім оны жартылай жеп қойды

Ал құс ән айтуды тоқтатады

Мысық ырылдауды тоқтатады

Ал аузыңызды жалаңыз

Ал құсқа ауыл жасады

Керемет жерлеу

Ал шақырылған мысық

Кішкене сабан табытының артында жүріңіз

Өлген құстың жатқан жері

Кішкентай қыз алып жүрді

Кім жылауын тоқтата алмайды

Бұл сені қатты қинайтынын білсем

- деді мысық

Мен оны толығымен жейтін едім

Сонда мен саған айтар едім

Мен оның ұшып бара жатқанын көрдім

Әлемнің соңына дейін ұшыңыз

Осы уақытқа дейін сол жерде

Ешқашан қайтып келмейтініміз

Қайғың аз болар еді

Тек қайғы мен өкініш.

Сіз ешқашан бір нәрсені екіге бөліп жасамауыңыз керек.