Autant Qu'il M'en Souvienne - Yves Montand

Dans la ville qui leur est offerte

Deux amants vont à la découverte

D’un étrange et nouveau monde

D’un royaume merveilleux

Dont l’amour leur a ouvert les portes

Sur les trottoirs baignés de lumière

Dans le vent, le bruit et la poussière

Sans rien voir, sans rien entendre

Ils vont au hasard des rues

Comme deux enfants sur une île déserte

Ils n’ont besoin de personne au monde

Ni de savoir que la terre est ronde

Pour goûter chaque seconde

Amants heureux, heureux amants

Que la vie un jour leur a offerte

Қалада оларға ұсынылды

Екі ғашық зерттеуге барады

Біртүрлі жаңа әлемнен

Керемет патшалықтан

Кімнің махаббаты оларға есік ашты

Жарықпен жуылған тротуарларда

Желде, шу мен шаңда

Ештеңені көрмей, ештеңе естімей

Олар көше кезеді

Елсіз аралдағы екі бала сияқты

Оларға дүниеде ешкім керек емес

Жердің дөңгелек екенін де білмеу

Әр секунд сайын дәм татуға

Бақытты ғашықтар, бақытты ғашықтар

Бұл өмір оларға бір рет берді