Ревность - Юта

Закоулками, переулками по дороге упрямо шагая

Я же знала что где-то сутками будет ждать тебя там другая.

Ночь заносит бессонницу до безумия жарит вены

Сердце рвется, заходится от немыслимо сокровенного.

Припев:

Опасно заточены ударами точными, ты должен

Мне должен.

Опасная лестница у ревности нет лица, ты должен

Мне должен.

Город в белое одевается о забытом скажут: «Небыль!»

Я сумела вот так покаяться, что на миг распахнулось небо

Первый снег перекрасил волосы, он за мною идет по следу.

Я дрожала от этого голоса и не верила первому снегу.

Припев:

Опасно заточены ударами точными, ты должен

Мне должен.

Опасная лестница у ревности нет лица, ты должен

Мне должен.

Долог путь не усыпан розами,

Замер маятник со счета сбился.

Мы искали алмазные россыпи

И покой, что нам только снится.

И покой что нам только снится…

И покой…

Припев:

Опасно заточены ударами точными, ты должен

Мне должен.

Опасная лестница у ревности нет лица, ты должен

Мне должен.

Артқы көшелер, жол бойында қыңырлықпен жүретін жолақтар

Мен сені басқа біреудің күндер бойы күтетінін білдім.

Түн ұйқысыздықты жындылыққа әкеледі тамырларды қуырады

Жүрек жыртылып, Ойға келмейтін сырдан кіреді.

Хор:

Қауіпті дәл соққылармен өткірленген, сіз керек

қарыздармын.

Қауіпті баспалдақтар, қызғаныштың беті жоқ, керек

қарыздармын.

Ұмытылғандар туралы ақ көйлек киген қала: «Өтірік!» дейді.

Бір сәт аспан ашылғандай тәубеге келдім

Алғашқы қар шашымды бояды, артымнан келеді.

Бұл дауыстан дірілдеп, алғашқы қарға сенбедім.

Хор:

Қауіпті дәл соққылармен өткірленген, сіз керек

қарыздармын.

Қауіпті баспалдақтар, қызғаныштың беті жоқ, керек

қарыздармын.

Жол раушан гүлдерімен шашылмаған,

Маятник санауды тоқтатты.

Біз гауһар тастарды іздедік

Ал біз тек армандаған бейбітшілік.

Ал біз армандаған тыныштық...

Ал тыныштық...

Хор:

Қауіпті дәл соққылармен өткірленген, сіз керек

қарыздармын.

Қауіпті баспалдақтар, қызғаныштың беті жоқ, керек

қарыздармын.