Vanzetti's Letter #1 and #2 - Woody Guthrie

The year, it is 1927, an' the day is the third day of May;

Town is the city called Boston, an' our address this dark Dedham jail

To your honor, the Governor Fuller, to the council of Massachussetts state

We, Bartolomo (sic) Vanzetti, an' Nicola Sacco, do say:

Confined to our jail here at Dedham an' under the sentence of death

We pray you do exercise your powers an' look at the facts of our case

We do not ask you for a pardon, for a pardon would admit of our guilt;

Since we are both innocent workers, we have no guilt to admit

We are both born by parents in Italy, can’t speak English too well;

Our friends of labor are writin' these words, back of the barsin our cell

Our friends say if we speak too plain, sir, we may turn your feelings away

Widen these canyons between us, but we risk our life to talk plain

We think, sir, that each human bein' is in close touch with all of man’s kind

We think, sir, that each human bein' knows right from the wrong in his mind

We talk to you here as a man, sir, even knowing our opinions divide;

We didn’t kill the guards at South Braintree, nor dream of such a terrible crime

We call your eye to this fact, sir, we work with our hand and our brain;

These robberies an' killings, were done, sir, by professional bandit men

Sacco has been a good cutter, Mrs. Sacco their money has saved;

I, Vanzetti, l could have saved money, but I gave it as fast as received

L’m a dreamer, a speaker, an' a writer;

I fight on the working folks' side

Sacco is Boston’s fastest shoe trimmer, and he talks to the husbands and wives

We hunted your land, and we found it, hoped we’d find freedom of mind

Built up your land, this Land of the Free, an' this is what we come to find

If we was those killers, good Governor, we’d not be so dumb and so blind

To pass out our handbills and make workers' speeches, out here by the scene of

the crime

Those fifteen thousands of dollars the lawyers and judge said we took

Do we, sir, dress up like two gentlemen with that much in our pocketbook?

Our names are on the long list of radicals of the Federal Government, sir

They said that we needed watching as we peddled our literature

Judge Thayer’s mind’s made up, sir, when we walked into the court;

Well, he called us anarchistic bastards, said lots of other things worse

They brought people down there to Brockton to look through the bars of our cell

Made us act out the motions of the killers, and still not so many could tell

Before the trial ever started, the jury foreman did say

An' he cussed us an' said, «Damn they, well, they’d ought to hang anyway.»

Our fatal mistake was carryin' our guns, about which we had to tell lies

To keep the police from raiding the homes of workers believing like us

A labor paper, or a picture, a letter from a radical friend

An old cheap gun like you keep around home, would torture good women and men

We all feared deporting and whipping, torments to make us confess

The place where the workers are meeting, the house, your name, and address

Well.

the officers said we feared something which they called a consciousness

of guilt

We was afraid of wreckin' more homes, and seein' more workers' blood spilt

Well, the very first question they asked us was not about killing the clerks

But things about our labor movement, and how our trade union works

Oh, how could our jury see clearly, when the lawyers, and judges, and cops

Called us low type Italians, said we looked just like regular wops

Draft dodgers, gun packers, anarchists, these vulgar sounding names

Blew dust in the eyes of jurors, the crowd in the courtroom the same

We do not believe, sir, that torture, beatings, and killings and pains

Will lift man’s eyes to a highest of view an' break his bilbos and chains

We believe that you must struggle for freedom before your freedom you’ll gain

Freedom from fear, sir, and greed, sir, and your freedom to think higher things

This fight, sir, is not a new battle, we did not make it last night

'Twas fought by Godwin, Shelly, Pisacane, Tolstoy and Christ;

It’s bigger than the atoms an' the sands of the desert, planets that roll in

the sky;

Till workers get rid of their robbers, well, it’s worse, sir, to live than to

die

Your Excellency, we’re not askin' pardon but askin' to be set free

With liberty, and pride, sir, and honor, and a pardon we will not receive

A pardon you given to criminals who’ve broken the laws of the land;

We don’t ask you for pardon, sir, because we are innocent men

Well, if you shake your head «no», dear Governor, of course, our doom it is

sealed

We hold up our heads like two sons of men, seven years in these cells of steel

We walk down this corridor to death, sir, like workers have walked it before

But we’ll work in our working class struggle if we live a thousand lives more

Жыл                                           күн       мамыр  күні;

Бұл қала Бостон деп аталатын қала, біздің мекен-жайымыз осы қараңғы Дедхэм түрмесі

Құрметпен, губернатор Фуллер, Массачусетс штатының кеңесіне

Біз, Бартоломо (sic) Ванзетти және Никола Сакко айтамыз:

Өлім жазасына кесілген Дедхэмдегі түрмеге қамалды

Біз сіздің күштеріңізді біздің ісіміздің фактілеріне қарауды сұраймыз

Біз сенен кешірім сұрамаймыз, өйткені кешірім біздің кінәмізді мойындайды;

Екеуіміз де жазықсыз жұмысшылар болғандықтан, мойындауға  кінәміз жоқ

Екеуміз                                                                                         |

Бұл сөздерді біздің еңбек достарымыз жазып жатыр, камерамыздың ар жағында

Біздің достарымыз айтады, егер біз тым қарапайым сөйлейтін болсақ, мырза, біз сіздің сезімдеріңізді бұра аламыз

Арамыздағы бұл шатқалдарды кеңейтіңіз, бірақ біз ашық сөйлесу үшін өмірімізге қауіп төндіреміз

Біздің ойымызша, сэр, әрбір адам барлық адамдармен тығыз байланыста.

Біздің ойымызша, сэр, әрбір адам өз санасында жақсы мен бұрысты ажыратады

Біз сіздермен бұл жерде ер адам, мырза, тіпті өз пікірлерімізді бөлетінімізді білеміз;

Біз күзетшілерді оңтүстік брейздте өлтірген жоқпыз, немесе мұндай қорқынышты қылмысты армандаған жоқпыз

Біз сіздің көзіңізге қоңырау шаламыз, мырза, біз қолымызбен және миымызмен жұмыс жасаймыз;

Бұл тонау мен өлтіруді кәсіпқой қарақшылар жасады, сэр

Сакко жақсы кескіш болды, Сакко ханым олардың ақшасын үнемдеді;

Мен, Ванзетти, мен ақшаны үнемдей алар едім, бірақ мен оны алғанша тез бердім.

Мен армандаушымын, шешенмін, жазушымын;

Мен еңбекшілер жақында күресемін

Сакко — Бостондағы ең жылдам аяқ киім кескіш және ол                әйел                                                                                                     |

Біз сіздің жерді ауладық, және біз оны таптық, біз ақыл бостандығын табамыз деп үміттендік

Өз жеріңізді, осы Азаттардың елін тұрғызыңыз, және біз осыны табамыз

Егер біз сол өлтірушілер болсақ, жақсы губернатор, біз соншалықты мылқау және соқыр болмас едік.

Біздің қолмен қапталып, жұмысшылардың сөз сөйлеулерін, осында сахнаға шығарыңыз

қылмыс

Сол он бес мың долларды адвокаттар мен судьялар біз алғанбыз деді

Біз, сэр, қалтамызда осынша ақша бар екі мырза сияқты киінеміз бе?

Біздің есімдеріміз федералды үкіметтің радикалдарының ұзақ тізімінде, мырза

Әдебиетпен айналысып жатқанымызды қадағалауымыз керек деді

Біз сотқа кірген кезде, судья Тэйердің шешімі шықты, сэр;

Ол бізді анархист бейбақтар деп атады, одан да жаман нәрселерді айтты

Олар адамдарды камерамыздың торын көру үшін Броктонға әкелді

Бізді өлтірушілердің қимылдарын көрсетуге  мәжбүр етті, бірақ әлі  көбі айта алмады

Сот басталмай тұрып, алқабилер бригадирі айтты

Ол бізді сөкті және: «Қарғыс атсын, олар бәрібір асылып қалуы керек еді» деді.

Біздің қателігіміз мылтық алып жүру болды, ол туралы өтірік айтуымыз керек

Полицияны біз сияқты сенетін жұмысшылар үйлеріне шабуыл жасаудан аулақ болу

 Еңбек қағазы немесе сурет ,  радикалды дос хаты

Үйде ұстайтын ескі, арзан мылтық жақсы әйелдер мен еркектерді азаптайды

Біз барлығымыз депортациядан         мойындау                                   депортациялаудан, қамшылаудан  қорқатынбыз

Жұмысшылар жиналатын жер, үй, аты-жөніңіз және мекенжайыңыз

Жақсы.

офицерлер сана деп атайтын нәрседен қорқамыз деді

 кінә

Біз көптеген үйлерден қорқатынбыз, және «көп жұмысшылардың көпшілігінің» қан төгілді

Олардың бізге қойған бірінші сұрағы кеңсе қызметкерлерін өлтіру туралы емес еді

Бірақ біздің жұмысшы қозғалысы және кәсіподақ қалай жұмыс істейтіні туралы

Әй, біздің қазылар алқасы қалай анық көрді, адвокаттар мен судьялар мен полицейлер

Бізді төмен типті итальяндықтар деп атады, біз кәдімгі воптарға ұқсайтынымызды  айтты

Қозғалтқыштар, мылтық жинаушылар, анархистер, бұл дөрекі естілетін атаулар

Алқабилердің көзіне шаң                         сот          сот залындағы                                                    сот залындағы                                            сот залындағы                                 шаң                 |

Біз сенбейміз, сэр, азаптаулар, ұрып-соғу, өлтіру және ауырсыну

Адамның көзін ең көп көру үшін көтереді «билбос және шынжырлар»

Біз еркіндікке қол жеткізбес бұрын бостандық үшін күресу керек деп есептейміз

Қорқыныштан және сараңдықтан құтылу, сэр, және сіздің жоғары нәрселерді ойлау еркіндігіңіз

Бұл жекпе-жек, ​​сэр, жаңа шайқас емес, біз оны кеше түнде өткізген жоқпыз

«Годвин, Шелли, Писакан, Толстой және Христос шайқасты;

Ол атомдардан және шөлдің құмдарынан, айналатын планеталардан үлкен

аспан;

Жұмысшылар тонаушылардан құтылмайынша, өмір сүру одан да жаман, сэр,

өлу

Жоғары мәртебелі, біз кешірім сұрамаймыз, бірақ тегін

Еркіндікпен және мақтанышпен, сэр, және құрметпен және   кешірім                                                                                        

Ел заңдарын бұзған қылмыскерлерге берілген кешірім;

Біз сізден кешірім сұрамаймыз, сэр, өйткені біз бейкүнә адамдармыз

«Жоқ» деп бас шайқасаңыз, құрметті губернатор, әрине, біздің қиямет   

мөрленген

Біз болаттың осы жасушаларында екі ұл сияқты, екі ұл сияқты бастарымызды ұстаймыз

Біз бұл дәлізді өлімге дейін төмендеттік, мырза, жұмысшылар бұған дейін жұмыс істеді

Бірақ егер біз мыңдаған өмір сүрсек, жұмыс жасайтын класта күресте жұмыс жасаймыз