Спелая вишня - Владимир Харламов

Я стою над рекой и смотрю,

Как в проталинах ёжится снег,

Как рассвет поцелует зарю,

И от звёздочки тающий след.

Побегут по земле, побегут,

Запоздалой весною ручьи,

И о чём-то своём запоют,

Вслух весенние песни грачи.

Поплывут там вдали, поплывут,

В синем небе быстрей облака,

Позовут они нас, позовут,

К той любви, что в сердцах навека.

Я стою над рекой и смотрю,

Как туман греет крыши домов,

А любовь греет душу мою,

Укрывая от вьюг и ветров.

Поплывут там вдали, поплывут,

В синем небе быстрей облака,

Позовут они нас, позовут,

К той любви, что в сердцах на века.

Я иду по дороге домой,

Там, где раннее солнце встаёт,

К той единственной, милой, родной,

К той, что силы любить не даёт.

Спелой вишней окрасит сады,

В светлой дымке усталого дня,

Эти песни любви для тебя.

Эти песни любви для тебя…

Мен өзеннің үстінде тұрып, қараймын

Еріген жерлерде қар қалай дірілдейді,

Таң таңды сүйгендей

Ал жұлдыздан балқитын із.

Олар жерге жүгіреді, олар жүгіреді,

Көктемнің кеш ағындары

Және олар бір нәрсе туралы ән айтады

Көктемнің шулы әндері.

Олар қалқып кетеді, олар қалқып кетеді,

Бұлттар көк аспанда жылдамырақ

Олар бізге қоңырау шалады, олар қоңырау шалады,

Жүректерде мәңгі қалатын махаббатқа.

Мен өзеннің үстінде тұрып, қараймын

Тұман үйлердің төбесін жылытқанда,

Ал махаббат жанымды жылытады,

Боран мен желден баспана.

Олар қалқып кетеді, олар қалқып кетеді,

Бұлттар көк аспанда жылдамырақ

Олар бізге қоңырау шалады, олар қоңырау шалады,

Ғасырлар бойы жүректерде сақталған махаббатқа.

Мен үйге бара жатырмын

Күн ерте шығатын жерде

Оған, тәтті, қымбаттым,

Махаббатқа күш бермейтін адамға.

Піскен шие бақшаларды бояйды,

Шаршаған күннің жарқын тұманында,

Бұл махаббат әндері сізге арналған.

Бұл махаббат әндері сізге арналған...