Откровение - Виконт

Слышал голос, слышал чей-то зов.

Видел сон или придумал сам

Шорох трав ко мне в ночи принёс

Откровенья дальних стран.

Я увидел, что она не здесь

Я услышал то, что скрыл туман

Обречённостью повял лес,

В звёздном небе кто-то гнал буран.

И сложилось вдруг из звёзд лицо,

И упала с края век слеза —

О, великих сил небес кольцо,

Я не плачу — это резь в глазах.

Только в сфере звёздных судеб и миров

Согреваются теплом твои ладони.

Яркий свет засыпет серебром,

Заполняя отпечатков след.

Подожди меня, мой рассвет,

Видел ввысь дорогу,

Только встретиться с тобою

Нам не суждено.

Сердце плавится от линий глаз

Превращая все, что было, в прах

Так ударом бьётся в пыль алмаз

Блеск надежды, цвет души и страх.

Надо мною хоровод миров

И лицо открыто лишь на миг

От вселенных тянет холод в кровь

Я и молод и уже старик.

Как случилось заглянуть за грань?

Я увидел то, что не дано —

Откровение — и приз, и дань

Жить как прежде мне не суждено.

Только в сфере звёздных судеб и миров

Согреваются теплом твои ладони.

Яркий свет засыпет серебром,

Заполняя отпечатков след.

Подожди меня, мой рассвет,

Видел ввысь дорогу,

Только встретиться с тобою

Нам не суждено.

Вдруг исчезло в звёздной мгле лицо

И ударом пустота сквозь мрак

О, великих сил небес кольцо

Сто смертей и сотни лет назад.

Я упал и растворился в синей мгле

Разрывается на части ритм сердца

Я плыву на странном корабле

Понимая, что дороги нет

Застывает кровь, размывает след

Ты меня не встретишь

Там, у призрачных ворот,

Печаль моя живёт.

Дауысты естідім, біреудің қоңырауын естідім.

Армандадым немесе өзім ойлап таптым

Шөптердің сыбдыры мені түнде алып келді

Алыс елдердің ашылулары.

Мен оның мұнда жоқ екенін көрдім

Мен тұман не жасырғанын естідім

Орман жойылды,

Жұлдызды аспанда біреу дауыл соғып тұрды.

Кенет жұлдыздардан бет пайда болды,

Қабақтың шетінен жас тамды -

О, аспанның ұлы күштерінің сақинасы,

Мен жыламаймын - бұл менің көзімнің ауыруы.

Тек жұлдызды тағдырлар мен әлемдер аясында

Алақандарың жылы.

Жарқын нұр күміспен ұйықтайды,

Аяқ іздерін толтыру.

Күт мені таңым

Мен жолды көрдім

Тек сенімен кездесу үшін

Біз тағдыр емеспіз.

Көз сызығынан жүрек ериді

Барлығын шаңға айналдыру

Сондықтан гауһар шаңға соққымен ұрады

Үміттің жарқырауы, жан мен қорқыныштың түсі.

Маған дүниелердің дөңгелек биі керек

Ал жүзі бір сәтке ғана ашылады

Ғаламдардан қанға салқын тартады

Мен жаспын, әрі қартпын.

Шеттен қарау қалай болды?

Мен берілмегенді көрдім -

Аян – әрі сыйлық, әрі құрмет

Маған бұрынғыдай өмір сүру жазылмаған.

Тек жұлдызды тағдырлар мен әлемдер аясында

Алақандарың жылы.

Жарқын нұр күміспен ұйықтайды,

Аяқ іздерін толтыру.

Күт мені таңым

Мен жолды көрдім

Тек сенімен кездесу үшін

Біз тағдыр емеспіз.

Кенет бет жұлдызды тұманның ішінде жоғалып кетті

Және қараңғылық арқылы бос жерлерді үрлеңіз

О, аспанның ұлы күштері шырылдады

Жүз өлім және жүздеген жылдар бұрын.

Мен құлап, көк тұманға сіңіп кеттім

Жүрек ырғағы үзіліп кетеді

Мен бейтаныс кемеде жүзіп келемін

Амал жоқ екенін түсіну

Қанды мұздатады, ізін бұлдыратады

Менімен кездеспейсің

Онда, елес қақпада,

Менің қайғым өмір сүреді.