Golden Geese with Silver Tongues - Valiant Hearts

Through the looking glass we flee

When deserts swallow all we see

It’s all coalescing in a moment

As the sun kisses me

When the days all drown in disarray

The bells will toll and we’ll understand what they stole

From the poets mouths

Their well of words is drawn

Their words, the ink would never let dry, but sadly set alight

Like a flame set out to see the world at night

Medicated in this state, we feel imagination numbly fade

As the melody is coursing through our veins

With silver tongues, they talk

As we listen to them spouting lies back and forth

Since all their ideals are gold that their truths can’t afford

So through the looking glass we flee

When deserts swallow all we see

It’s all coalescing in a moment as the sun kisses me

Their words decide if the fire cuts through

Or simple flickers and subsides

With poison dripping all down the page

An audience fed toxic words, until they obey

Please, oh Piper play your song

Sedate the snakes then move along

We’re insatiable, we feed on melodies

Intangible

I fail to read what’s right in front of me

With every verse i’m blinded by what’s to come

And what has come to be

Now we’re left holding a picture

Piece by piece

With silver tongues, they talk

As we listen to them spouting lies back and forth

Since all their ideals are gold that their truths can’t afford

So through the looking glass we flee

When deserts swallow all we see

We’re burning out of these sun-kissed bodies

So we stare into the breach that lies between

The pen, the page and this soliloquy

With an invitation from the deep

To join them in their sleep

We can’t see what we are, we only see what we want

This fallacy is just the start

We can’t see what we are, we only see what we want

This fallacy is just the start

With silver tongues, they talk

As we listen to them spouting lies back and forth

Because all their ideals are gold

With silver tongues, they talk

As we listen to them spouting lies back and forth

Since all their ideals are gold that their truths can’t afford

So through the looking glass we flee

When deserts swallow all we see

We’re burning out of these sun-kissed bodies

Біз әйнек арқылы  қашамыз

Шөлдер біз көретіннің бәрін жұтып қойғанда

Оның бәрі бір                                                                                                                                                                                                      ...

Күн мені сүйгендей

Күндердің бәрі бейберекетке батқанда

Қоңыраулар соғылады және біз олардың не ұрлағанын түсінеміз

Ақындардың аузынан

Олардың сөздері тартылған

Олардың сөздері сия ешқашан кеуіп кетпейді, бірақ өкінішке орай жанып кетті

Түнде әлемді көру үшін жарылған жалын сияқты

Осы күйде емделгендіктен, біз қиялдың әлсірегенін сезінеміз

Әуен тамырымызда  соғатындықтан

Күміс тілмен сөйлейді

Біз                                                                                                                                                                                                                                                                                        алды-артқа  өтірік айтады

Олардың барлық идеалдары алтын болғандықтан, олардың ақиқаттары көтере алмайды

Осылайша  әйнек арқылы                                                                                                                                                                                                        |

Шөлдер біз көретіннің бәрін жұтып қойғанда

Күн мені сүйгенде, бәрі бір сәтте біріктіріледі

Өрттің сөнетінін олардың сөздері шешеді

Немесе қарапайым жыпылықтап, басылады

Бүкіл бетке улы тамшылатып

Аудитория мойынсұнғанша, уытты сөздермен тамақтандырды

Өтінемін, о Пайпер әніңізді ойнатыңыз

Жыландарды тыныштандырыңыз, содан кейін қозғалыңыз

Біз тойымсызбыз, әуендерге                қоректенеміз

Материалдық емес

Мен алдымдағыны оқымаймын

Әр өлеңдермен мен не үшін соқырмын

Және не болды

Енді біз суретті ұстауда қалдық

Бөлшек  бөлшек

Күміс тілмен сөйлейді

Біз                                                                                                                                                                                                                                                                                        алды-артқа  өтірік айтады

Олардың барлық идеалдары алтын болғандықтан, олардың ақиқаттары көтере алмайды

Осылайша  әйнек арқылы                                                                                                                                                                                                        |

Шөлдер біз көретіннің бәрін жұтып қойғанда

Біз күнге күйген денелерден күйіп жатырмыз

Сондықтан                                                                     аралық                                                                                                         |

Қалам, парақ және осы монолог

Тұңғиық шақыруымен

Оларға ұйқы   қосу үшін

Біз қандай екенімізді көре алмаймыз, тек өзіміз қалаған нәрсені көреміз

Бұл құлдық - бұл жай ғана бастама

Біз қандай екенімізді көре алмаймыз, тек өзіміз қалаған нәрсені көреміз

Бұл құлдық - бұл жай ғана бастама

Күміс тілмен сөйлейді

Біз                                                                                                                                                                                                                                                                                        алды-артқа  өтірік айтады

Өйткені олардың бар мұраты алтын

Күміс тілмен сөйлейді

Біз                                                                                                                                                                                                                                                                                        алды-артқа  өтірік айтады

Олардың барлық идеалдары алтын болғандықтан, олардың ақиқаттары көтере алмайды

Осылайша  әйнек арқылы                                                                                                                                                                                                        |

Шөлдер біз көретіннің бәрін жұтып қойғанда

Біз күнге күйген денелерден күйіп жатырмыз