Ты поймешь - Валерия

Последним поездом одной без слез, без встреч уйти, пока рассвет ночной звездой.

Обычным поводом считать любовь для остановки там, где нет ничего.

Припев:

А ведь ты не поймешь половины слов, которыми я говорю с тобой, а ведь это

любовь или просто дождь?..

Осталось лишь войти одной в пустой вагон не долго выбирать, кто: ты или он.

Искать устало каждый день с кем идти все время ждать того — того, кто ждет.

Припев:

Только ты и поймешь половину слов, которыми я говорю с тобой, а ведь это любовь

или просто дождь?..

А-а-а-а, я говорю с тобой… а-а-а-а, ведь это любовь.

Из-под пальцев — так, отрывки слов без смысла, слезы, сбивки.

Остановка есть, а значит, это значит, где-то рядом ты.

Припев:

А ведь это не дождь из недолгих слов, которыми я говорю с тобой,

только ты и поймешь всю мою любовь.

А-а-а-а, я говорю с тобой… а-а-а-а, ведь это любовь.

Жалғыз соңғы пойыз көз жасынсыз, кездесусіз түнгі жұлдыздың таңы атқанша кетеді.

Сүйіспеншілікті қарастырудың әдеттегі себебі - ештеңе жоқ жерде тоқтау.

Хор:

Бірақ мен саған айтатын сөздердің жартысын түсінбейсің, бірақ мынау

махаббат па әлде жай жаңбыр ма?

Бос көлікке жалғыз кіру ғана қалады, ұзақ уақыт бойы кім екенін таңдау емес: сіз немесе оны.

Мен күн сайын баратын біреуді күтіп отырудан шаршадым - күтетін адамды.

Хор:

Саған айтатын сөздерімнің жартысын сен ғана түсінесің, бұл махаббат.

Әлде жай жаңбыр ма?

Аааааа мен сенімен сөйлесіп тұрмын... ааааа бұл махаббат.

Саусақ астынан – солай, мағынасыз сөздердің үзінділері, жыртылады, үзіледі.

Аялдама бар, демек сіз жақын жердесіз.

Хор:

Бірақ бұл мен саған айтатын қысқа сөздердің жаңбыры емес,

Менің барлық махаббатымды сен ғана түсінесің.

Аааааа мен сенімен сөйлесіп тұрмын... ааааа бұл махаббат.