Линии руки - Валерия

Там, где кричит сова в тумане у реки жить бы мне с тобой.

Жить позабыв слова, по линиям руки как дано судьбой.

Разве это так уж сложно, разве невозможно иль душа слаба.

Припев:

Кто-то с неба осторожно прошептал мне: «Можно», только не судьба.

Разве это так уж сложно, разве невозможно, иль душа слаба.

Есть видно где-то рай, да мне в нём не пожить только помечтать.

Есть у земли тот край, да мне на этом быть письма посылать.

Разве это так уж сложно, разве невозможно иль душа слаба.

Припев:

Кто-то с неба осторожно прошептал мне: «Можно», только не судьба.

Разве это так уж сложно, разве невозможно, иль душа слаба, иль душа слаба.

Разве это так уж сложно, разве невозможно, иль душа слаба, иль душа слаба.

Кто-то с неба осторожно прошептал мне: «Можно», только не судьба

Өзен жағасындағы тұманда үкі жылаған жерде мен сенімен бірге тұрар едім.

Сөзді ұмытып өмір сүру, Тағдырдың бергенімен.

Бұл шынымен қиын ба, мүмкін емес пе, әлде жан әлсіз бе.

Хор:

Аспаннан біреу маған мұқият сыбырлады: «Бұл мүмкін», бірақ тағдыр емес.

Бұл шынымен қиын ба, мүмкін емес пе, әлде жан әлсіз бе.

Бір жерде жұмақ бар сияқты, бірақ мен онда өмір сүре алмаймын, тек армандаймын.

Жердің сол қыры бар, бірақ мен оған хат жіберуім керек.

Бұл шынымен қиын ба, мүмкін емес пе, әлде жан әлсіз бе.

Хор:

Аспаннан біреу маған мұқият сыбырлады: «Бұл мүмкін», бірақ тағдыр емес.

Шынымен де қиын ба, мүмкін емес пе, әлде жан әлсіз бе, әлде жан әлсіз бе.

Шынымен де қиын ба, мүмкін емес пе, әлде жан әлсіз бе, әлде жан әлсіз бе.

Аспаннан біреу абайлап сыбырлады: «Мүмкін», бірақ тағдыр емес