Татьянин день - Ундервуд

Мама, здесь конца зимы не видно.

Как ей не стыдно

Идти всю жизнь…

Зачем, скажи, нам мёрзнуть столько лет?

Есть боль и радость.

Покоя нет.

Есть боль и радость.

Покоя нет.

Мама, в этой белой колыбели

Стареют ели и ждут весны.

Блесна луны мой ловит силуэт.

Есть боль и радость.

Покоя нет.

Есть боль и радость.

Покоя нет.

Лети, мой снег, на кудри и виски,

И будь со мной до гробовой доски.

Скрипят шаги, в окне мелькает тень

И кружит над землёй Татьянин день.

Мама, поцелуй меня в макушку,

Поплачь в подушку, накрой на стол.

Такой простой я вытянул билет…

Есть боль и радость.

Покоя нет.

Есть боль и радость.

Покоя нет.

Лети, мой снег, на кудри и виски,

И будь со мной до гробовой доски.

Скрипят шаги, в окне мелькает тень

И кружит над землёй Татьянин день.

Анашым, міне, қыстың соңы көрінбейді.

Ол қалай ұялмайды

Өмір бойы жүріңіз...

Неге, айтыңызшы, сонша жыл тоңамыз ба?

Азап пен қуаныш бар.

Демалыс жоқ.

Азап пен қуаныш бар.

Демалыс жоқ.

Анашым, мына ақ бесікте

Шыршалар қартайып, көктемді күтуде.

Айдың арбауы менің силуэтімді ұстайды.

Азап пен қуаныш бар.

Демалыс жоқ.

Азап пен қуаныш бар.

Демалыс жоқ.

Ұшыңыз, менің қарым, бұйралар мен вискиге,

Қабірге дейін менімен бірге бол.

Қадамдар сықырлайды, терезеде көлеңке жыпылықтайды

Ал Татьянаның күні жер шарында айналып барады.

Анашым, менің басымнан сүйіңіз,

Жастығыңа жылап, дастарханды жайғастыр.

Қарапайым, мен билетті суырып алдым...

Азап пен қуаныш бар.

Демалыс жоқ.

Азап пен қуаныш бар.

Демалыс жоқ.

Ұшыңыз, менің қарым, бұйралар мен вискиге,

Қабірге дейін менімен бірге бол.

Қадамдар сықырлайды, терезеде көлеңке жыпылықтайды

Ал Татьянаның күні жер шарында айналып барады.