125 azul [Ao vivo] - Trovante, David Fonseca

Foi sem mais nem menos

Que um dia selei a 125 azul

Foi sem mais nem menos

Que me deu para abalar sem destino nenhum

Foi sem graça nem pensando na desgraça

Que eu entrei pelo calor

Sem pendura que a vida já me foi dura

P’ra insistir na companhia

O tempo não me diz nada

Nem o homem da portagem na entrada da auto-estrada

A ponte ficou deserta nem sei mesmo se Lisboa

Não partiu para parte incerta

Viva o espaço que me fica pela frente e não me deixa recuar

Sem paredes, sem ter portas nem janelas

Nem muros para derrubar

Talvez um dia me encontre

Assim talvez me encontre

Curiosamente dou por mim pensando onde isto me vai levar

De uma forma ou outra há-de haver uma hora para a vontade de parar

Só que à frente o bailado do calor vai-me arrastando para o vazio

E com o ar na cara, vou sentindo desafios que nunca ninguém sentiu

Talvez um dia me encontre

Assim talvez me encontre

Entre as dúvidas do que sou e onde quero chegar

Um ponto preto quebra-me a solidão do olhar

Será que existe em mim um passaporte para sonhar

E a fúria de viver é mesmo fúria de acabar

Foi sem mais nem menos

Que um dia selou a 125 azul

Foi sem mais nem menos

Que partiu sem destino nenhum

Foi com esperança sem ligar muita importância àquilo que a vida quer

Foi com força acabar por se encontrar naquilo que ninguém quer

Mas Deus leva os que ama

Só Deus tem os que mais ama

Бұл артық немесе кем емес еді

Сол күні мен 125 көкті мөрлеп қойдым

Бұл артық немесе кем емес еді

Барар жерім жоқ сілкінуге не берді

Масқара туралы ойламау да жалықтырды

Мен аптап ыстыққа байланысты кірдім

Асылмай, өмір мен үшін онсыз да ауыр болды

Компанияны талап ету

Уақыт маған ештеңе айтпайды

Магистральдың кіреберісіндегі ақылы адам да жоқ

Көпір қаңырап бос қалды, мен Лиссабон екенін де білмеймін

Белгісіз бөлікке кетпеді

Менің алдымда тұрған және артқа шегінуге мүмкіндік бермейтін кеңістікте өмір сүріңіз

Қабырғалар, есіктер мен терезелер жоқ

Бұзатын қабырғалар жоқ

Мүмкін бір күні менімен кездесерсің

Сондықтан мені тауып аларсың

Бір қызығы, бұл мені қайда апарады деп ойлаймын

Қалай болғанда да, ерік-жігердің тоқтайтын уақыты болады

Бірақ алда, жылу балеті мені бостыққа  сүйреп  сүйреп   сүйреп   сүйреп    сүйретеді 

Менің бетімдегі ауамен, мен ешкімнің ешқашан сезілмейтініне күмәнданамын

Мүмкін бір күні менімен кездесерсің

Сондықтан мені тауып аларсың

Менің кім екенімді және қайда барғым келетіні туралы күмәнданатындар арасында

Қара нүкте сыртқы көріністің жалғыздығын бұзады

Менде армандайтын паспорт бар ма?

Ал өмірдің қаһары шын мәнінде аяқталудың қаһары

Бұл артық немесе кем емес еді

Сол бір күні 125 көгілдір мөр басылды

Бұл артық немесе кем емес еді

Бұл мақсатсыз қалды

Бұл өмір қалаған нәрсеге аса мән бермей, үмітпен болды

Ешкім қаламайтын нәрседе өзін табу қиын болды

Бірақ Құдай сүйгендерін алады

Тек Алланың ең жақсы көретіндері бар