Не зови - Тимур Муцураев

Годы быстро пройдут, детство канет в лета

Суету тех времён не вернуть никогда

Не вернуть ту беспечность

И счастливые дни

Не вернуть нам тот мир,

Где мы были одни

А ведь я столько ждал, на звёзды глядя,

А ведь я столько звал, но ты не пришла

Не пришла, что ж теперь и меня ты не жди

И, оставшись одна, ты меня не зови

Ночь на небе зажжёт золотые огни,

Не зови, ты меня не зови

А ведь помнишь, как мы гуляли с тобой

И о чём-то шептал нам тихо прибой

Ветер нежно трепал

И играла волна,

Нам казалось с тобой,

Что вечна весна

Ты ушла, не простившись, я остался один,

Ты смогла всё разрушить, поверив другим

Тем, кого в жизни всем наделила судьба,

Чьё богатство и роскошь основная цена

Ночь на небе зажжёт золотые огни,

Не зови, ты меня не зови

И покинута всеми, ты осталась одна,

И тебе показалось, как жестока судьба

И я знаю, что ты вспомнишь вдруг обо мне,

Тебе хочется верить, что ты нужна ещё мне

Вот тогда вспомнишь ты, наш тихий причал,

Вот тогда вспомнишь ты, как я тебя звал

Время раны залечит,

Всё у нас впереди

Только вместе по жизни

Нам с тобой не пройти

Ночь на небе зажжёт золотые огни,

Не зови, ты меня не зови

И тебя, повстречав, я с улыбкой пройду,

Что-то скажешь мне вслед, ну, а я промолчу

А, услышав рыдания, громко я рассмеюсь,

Я простил тебе всё, на тебя я не злюсь

Вот тогда ты поймёшь, как была не права

Вот тогда ты уйдёшь, зная, что не нужна

Не нужна никому

Ты разбила свой мир,

Так построй его снова,

Но только с другим

Ночь на небе зажжёт золотые огни,

Не зови, ты меня не зови

А ведь я столько ждал, на звёзды глядя,

А ведь я столько звал, но ты не пришла

Не пришла, что ж теперь и меня ты не жди

И, оставшись одна, ты меня не зови

Ночь на небе зажжёт золотые огни,

Не зови, ты меня не зови

Жылдар тез өтеді, балалық шақ жазға батады

Сол кездегі босқа қайта оралмайды

Бұл бейқамдықты қайтармаңыз

Және бақытты күндер

Ол дүниені бізге қайтарма

Біз жалғыз болған жерде

Бірақ мен көптен бері күттім, жұлдыздарға қарап,

Бірақ мен көп қоңырау шалдым, бірақ сен келмеді

Келмеді, енді сен де мені күтпейсің

Ал, жалғыз қалдым, маған қоңырау шалма

Аспандағы түн алтын отты жағады,

Қоңырау шалма, сен маған қоңырау шалмайсың

Есіңде ме сенімен қалай серуендегеніміз

Ал серфинг бізге бірдеңе туралы үнсіз сыбырлады

Жел ақырын соқты

Ал толқын ойнады

Бізге сенімен бірге болып көрінді

Сол көктем мәңгілік

Қоштаспай кеттің, жалғыз қалдым,

Өзгелерге сену арқылы бәрін жойып жібердіңіз

Өмірде бәрін тағдыр бергендерге,

Кімнің байлығы мен сәні басты баға

Аспандағы түн алтын отты жағады,

Қоңырау шалма, сен маған қоңырау шалмайсың

Әркім тастап кетті, сен жалғыз қалдың,

Ал саған тағдырдың қандай қатыгез екені көрінді

Сіз мені кенеттен еске алатыныңызды білемін,

Сіз маған әлі де керек екеніңізге сенгіңіз келеді

Сол кезде есіңізде болсын, біздің тыныш пирс,

Сол кезде сені қалай шақырғаным есіңе түседі

Уақыт жараны емдейді

Бәрі де алда

Өмірде тек бірге

Біз сенімен араласа алмаймыз

Аспандағы түн алтын отты жағады,

Қоңырау шалма, сен маған қоңырау шалмайсың

Сізді кездестіріп, мен күліп өтемін,

Менен кейін бірдеңе дейсің, жарайды, мен ештеңе айтпаймын

Мен жылап жатқанды естісем, қатты күлемін,

Мен саған бәрін кешірдім, саған ренжімеймін

Сонда сіз қаншалықты қателескеніңізді түсінесіз

Керек емес екеніңді біле тұра кетесің сол кезде

Ешкімге керек емес

Сіз әлеміңізді бұздыңыз

Сондықтан оны қайта құрыңыз

Бірақ басқасымен ғана

Аспандағы түн алтын отты жағады,

Қоңырау шалма, сен маған қоңырау шалмайсың

Бірақ мен көптен бері күттім, жұлдыздарға қарап,

Бірақ мен көп қоңырау шалдым, бірақ сен келмеді

Келмеді, енді сен де мені күтпейсің

Ал, жалғыз қалдым, маған қоңырау шалма

Аспандағы түн алтын отты жағады,

Қоңырау шалма, сен маған қоңырау шалмайсың