The Ravages of Time - Threshold

«I was much too far out all my life

And not waving but drowning»

First there is an ocean

Then there is no ocean, then there is

And then we have a mountain range

And then a plain, and a range again

Last there is a desert

Then a fertile plain then dry again

Once there was a people

Then there were none, then some more did live

Then there was a city

Then a pile of rock, and a town again

Then they made a weapon

That destroyed the lot in a cloud of rain

Then they raised a temple

To a god who died and failed them

Then they left and traveled far

And then they flew back home again

In the gardens of the dead

When the disembodied entity said:

'Let there be body let there be mind

Let there be man unkind'

She gave the reasoning to me

And now the guilt is all on me

I entered in, and my seed spread

Generations spawned from the visions in my head

We raised it up and we pulled it down

We advertised and marketed up town

She gave the reasoning to me

And now the guilt is all on me

I can tell the world

The ravages of time will seek you out

I can tell the world

The savageness of mind will find you out

I was destroyed and I lived again

My unborn children strengthening the strain

Countless lives marching throughout time

Marking out the details of my crime

She gave the reasoning to me

And now the guilt is all on me

I can tell the world

The ravages of time will seek you out

I can tell the world

The savageness of mind will find you out

And the knowledge that I have gained

Has been lost again and again and again

But it’s really all the same

All that has changed is the name

She gave the reasoning to me

And now the guilt is all on me

I can tell the world

The ravages of time will seek you out

I can tell the world

The savageness of mind will find you out

I can tell the world

The ravages of time will seek you out

I can tell the world

The savageness of mind will find you out

«Мен өмір бойы тым алыс болдым

Және бұлғау емес, батып бара жатыр»

Алдымен мұхит бар

Содан кейін мұхит жоқ, содан кейін бар

Содан кейін бізде тау ауқымы бар

Содан кейін жазық, қайта диапазон

Соңында шөл бар

Содан кейін құнарлы жазық, содан кейін қайтадан құрғатыңыз

Бірде бір адам болған

Содан кейін олар болмады, содан кейін басқалары өмір сүрді

Сосын қала болды

Содан кейін тас үйінді, тағы қала

Содан кейін олар қару жасады

Бұл жерді жаңбыр бұлтында қиратты

Содан кейін олар ғибадатхана тұрғызды

Құдайға қайтыс болған және олардан сәтсіздікке ұшырады

Содан олар кетіп, алыс сапарға шықты

Содан кейін олар қайтадан үйлеріне ұшып кетті

Өлілер бақшасында

Денесіз зат айтқанда:

«Дене бар болсын, ақыл болсын

Мейірімсіз адам болсын'

Ол маған дәлел келтірді

Ал енді кінә менде

Мен кірдім, тұқым  тарады

Менің санамдағы көріністерден ұрпақтар пайда болды

Біз оны көтердік         төмен  тарттық

Біз қаланы жарнамаладық және сатқан

Ол маған дәлел келтірді

Ал енді кінә менде

Мен әлемге айта аламын

Уақыттың зұлымдығы сізді іздейді

Мен әлемге айта аламын

Ақылдың жабайылығы сізді табады

Мен жойылдым, мен тағы да өмір сүрдім

Менің туылмаған балаларым штаммды күшейтеді

Уақыт өте келе жатқан сансыз өмір

Менің қылмысымның егжей-тегжейін белгілеу

Ол маған дәлел келтірді

Ал енді кінә менде

Мен әлемге айта аламын

Уақыттың зұлымдығы сізді іздейді

Мен әлемге айта аламын

Ақылдың жабайылығы сізді табады

Ал мен алған білім

Қайта-қайта жоғалды

Бірақ шын мәнінде бәрі бірдей

Өзгертілгендердің бәрі - бұл атау

Ол маған дәлел келтірді

Ал енді кінә менде

Мен әлемге айта аламын

Уақыттың зұлымдығы сізді іздейді

Мен әлемге айта аламын

Ақылдың жабайылығы сізді табады

Мен әлемге айта аламын

Уақыттың зұлымдығы сізді іздейді

Мен әлемге айта аламын

Ақылдың жабайылығы сізді табады