Architeuthis - This Or The Apocalypse

We’re standing in water

Suppressed by manmade embankment.

And you were just a channel

Heading westward from my arms,

From my choleric heart,

From my calm yet desperate hands,

Seeking to tear each limb from every second guess.

With a choleric heart,

Let the winds be shrill,

Let the water rise

And take all that’s left of my own guile.

We looked back towards the damage,

And we were doomed to know the worst of it.

By day, all our hopes, bare, swallowed whole

In the brine.

What of the stars, what of our kings,

What of your selfish prayer for light?

Nothing yields our Eastern skies-

How could you let this happen?

We breathe in darkness.

And it seems while we were waiting prone,

Famine had written fiend

Upon all our brilliant, desolated, plight.

Staring straight ahead into the unmovable.

Is it our pacing around the sun

That made you fold your hands in grace?

Of but one thought we are now,

Within silence.

And the waves stood dead,

Reflected not the sky.

Everything is still, panoramic night.

I will share your grave,

Atop the floodwater.

I will share your grave,

With every throne consumed.

Words unnecessary,

Screamed indifferently.

Rings of foreign masses.

Dark mobility.

These are the walls that shake when the Earth is silent.

To become passion.

Біз суда тұрамыз

Жасанды бөгет  басып қалды.

Ал сіз жай ғана арна болдыңыз

Қолымнан батысқа қарай бағыт,

Холерик жүрегімнен,

Менің тыныш, бірақ шарасыз қолымнан,

Әрбір екінші болжамнан әрбір аяқ-қолды жұлып тастауға ұмтылу.

Холерик жүрегімен,

Қатты желдер болсын,

Су көтерілсін

Менің айламнан қалғанның бәрін ал.

Біз зақымға қарай қарадық,

Біз оның ең жаман екенін білдік.

Күнде біздің барлық үміттеріміз жалаңаш, тұтас жұтылды

Тұздықта.

Жұлдыздар ше, патшаларымыз ше?

Жарық туралы өзімшіл дұғаңыз ше?

Біздің шығыс аспанымызға ештеңе жетпейді -

Бұған қалай жол бере алдың?

Біз қараңғыда дем аламыз.

Біз күткен кезіміз сияқты,

Ашаршылық жынды жазды

Біздің барлық тамаша, қаңырап қалған, қайғы-қасіретімізге байланысты.

Қозғалмайтын жерге тура қарайды.

Бұл күнді айналып жүрген біз бе?

Бұл сізге қолдарыңызды рақымдылықпен бүктеуге мәжбүр етті ме?

Біз қазір бір ойдамыз,

Тыныштық ішінде.

Ал толқындар өлді,

Аспан емес шағылысты.

Барлығы тыныш, панорамалық түн.

Мен сенің қабіріңмен бөлісемін,

Тасқын суының үстінде.

Мен сенің қабіріңмен бөлісемін,

Тұтынылатын әрбір тақпен.

Қажетсіз сөздер,

Емсіз айқайлады.

Шетелдік бұқаралық сақиналар.

Қараңғы ұтқырлық.

Бұл жер үнсіз болған кезде дірілдеген қабырғалар.

Құмарлыққа айналу.