London Town - The Holloways

This story’s a sad one, the sort that you hear all the time

But this time I’ll bore you with details and open your mind

It’s the tale of a young girl who once was the talk of the town

The first time I saw her, the skin was so thin on her bones

Her eyes they were lost on that street though she called it her home

So I thought, can I save her, can I get her out harms way?

And she looked at me with those eyes, so what could I say?

So I said what’s your name and she said your all the same

So I said don’t act so strange, I only asked your name

The stars in the night sky, she’d seen only once in her life

But stars over girls parts on coldcut she sees every night

She said somewhere in my tattooed jungle you will find my mum

But she will disown me, should she ever learn what I’ve done

And she said what became of my promised fame

All I got was shame and she said we’re all to blame

And then her eyes said don’t you leave me standing on my own

Can’t you see that the street side is my home

I’m held by men at night but still I’m cold

I’m so lonely but you know I’m not alone

I’m not alone, I’m not alone

She had hair like a willow tree, choked at the side of the road

Cardboard boxes for pillows, she weeps as she reaps what she sows

So I asked her if one day she mind joining me in my grave

You know like the big ones you see with the family name

But she said all she’d ever been was a hoar and a slave

And she didn’t know if she had any soul left to save

And she said why’d you care, so I said because I did

Ever since I saw you standing there, well, I couldn’t help but stare

And then her eyes said, don’t you leave me standing on my own

Can’t you see that the street side is my home

I’m held by men at night but still I’m cold

I’m so lonely but you know I’m not alone

I’m not alone, I’m not alone

She must of had the most lonely face I’ve ever known

Yeah, she must of had the most lonely face I’ve ever known

Well, I tried to hold on but my grip it just was not that strong

I can still see her eyes as she fell and she fell for so long

If ever see her, I hope you succeed where I failed

I cried for the cruelty of kings cross the day she derailed

Oh, somebody please, can you save her and take her away?

You know London will kill her, you can’t let the smoke have its way

Бұл оқиға қайғылы, сіз естіген сұрыптаңыз

Бірақ бұл жолы мен сізді егжей-тегжейлі зерделеп, ойыңызды ашамын

Бұл бір кездері қаланың әңгімесіне айналған жас қыздың ертегісі

Мен оны бірінші рет көргенімде, оның сүйектерінің терісі жұқа болды

Оның көздері сол көшеде жоғалып кетті, бірақ ол оны өз үйім деп атады

Мен оны құтқарып бола аламын ба, оны жаман жолдан құтқарсам бола ма?» деп ойладым.

Ол маған сол көздерімен қарады, мен не айта аламын?

Сондықтан мен сенің атыңды айттым, ол сенің десеңдер

Мен соншалықты оғаш әрекет етпеңіз, тек атыңызды сұрадым

Түнгі аспандағы жұлдыздарды ол өмірінде бір-ақ рет көрген

Бірақ қыздардың үстіндегі жұлдыздар ол күнде түнде көретін салқын кесіндіге түседі

Ол менің татуировкасы бар джунглидің бір жерінен анамды табасың деді

Бірақ ол менің не істегенімді білсе, менен бас тартады

Ол менің уәде етілген атақ-даңқыма не болғанын айтты

Менде ұят болды және ол бәріміз кінәлі деп айтты

Сосын оның көздері мені өз бетіммен қалдыра көрме деді

Көше жағы менің үйім екенін көрмейсің бе?

Мен түнде ер адамдар ұстадым, бірақ мен әлі суықпын

Мен өте жалғызбын, бірақ менің жалғыз емес екенімді білесің

Мен жалғыз емеспін, мен жалғыз емеспін

Оның шашы тал ағашындай, жол жиегінде тұншығып қалған

Жастыққа арналған картон қораптар, ол егінді орып жатқанда жылайды

Сондықтан                                                                                                                                                                                                                           

Сіз тегімен көрген үлкендер сияқты білесіз

Бірақ ол өзінің бұрын-соңды құлдық пен құл болғанын айтты

Ол құтқаратын жаны бар-жоғын білмеді

Ол саған неге бәрібір деді, мен де айттым, өйткені мен

Сенің сол жерде тұрғаныңды көргеннен бері қарап тұра алмадым

Сосын оның көздері: «Мені өз бетіммен қалдыра көрме» деді

Көше жағы менің үйім екенін көрмейсің бе?

Мен түнде ер адамдар ұстадым, бірақ мен әлі суықпын

Мен өте жалғызбын, бірақ менің жалғыз емес екенімді білесің

Мен жалғыз емеспін, мен жалғыз емеспін

Ол мен бұрын-соңды білетін ең жалғыз тұлға болуы керек

Иә, ол мен бұрын-соңды білетін ең жалғыз тұлға болған болуы керек

Мен ұстауға  тырыстым бірақ қолым оншалықты қатты болмады

Мен оның ұзақ уақыт бойы құлап, құлап жатқанын көріп тұрмын

Егер оны көрсеңіз, мен сәтсіздікке ұшыраған жерде сіз де сәтті болады деп үміттенемін

Ол рельстен шығып кеткен күні мен патшалардың қатыгездігі үшін жыладым

Біреу өтінемін, оны құтқарып, алып кете аласыз ба?

Сіз Лондонның оны өлтіретінін білесіз, түтінге жол бере алмайсыз